Γράφει ο Παναγιώτης Σαμπατακάκης

Με αφορμή κάποιες προτάσεις συμπολιτών μας για την αξιοποίηση των νερών στο Δήμο μας, που πρόσφατα γνώρισαν το φώς της δημοσιότητας, θα ήθελα να διατυπώσω κάποιες απόψεις.

Το σύνολο των αρδευτικών και των υδρευτικών αναγκών στο Δήμο μας βασίζεται αποκλειστικά σε γεωτρήσεις, πηγάδια και πηγές, δηλαδή σε υπόγεια νερά, που όλοι γνωρίζουμε ότι δεν είναι ανεξάντλητα.

Γενικά στη Χώρα μας το μεγάλο πρόβλημα με το νερό δημιουργείται κατά τους μήνες Ιούνιο – Ιούλιο – Αύγουστο – Σεπτέμβριο. Τα υπόγεια αποθέματα νερού μειώνονται συγκριτικά με τους υπόλοιπους μήνες. Επίσης δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να αντιληφθείς ότι οι ποσότητες νερού σε πηγές και πηγάδια όσο προχωράει το καλοκαίρι λιγοστεύουν.

Αναλογιζόμενοι τα προβλήματα που δημιουργούνται το καλοκαίρι με τις συχνές διακοπές νερού σε αρκετούς οικισμούς, θα έπρεπε εδώ και καιρό η διαχείριση να αποτελεί προτεραιότητα για το Δήμο. Αντί να έχουμε σωστότερη διαχείριση των νερών, οι «αυτοσχεδιασμοί» περισσεύουν… Το ίδιο και οι «ειδικοί» χωρίς ειδικότητα.

Εδώ και μερικά χρόνια είμαστε μάρτυρες για συγκεκριμένη περιοχή του Δήμου, στην οποία την καλοκαιρινή περίοδο γίνεται ληστρική άντληση νερού από γεωτρήσεις τόσο του Δήμου όσο και των ιδιωτών οι οποίες μισθώνονται (;) από την Δ.Ε.Υ.Α.Α.Μ. Η χωρίς διακοπή σχεδόν άντλησή τους ακόμα και τον Οκτώβριο, έχει  προκαλέσει μείωση στις ποσότητες νερού σε πηγές, πηγάδια και ιδιωτικές γεωτρήσεις, που εδώ δεκαετίες χρησιμοποιούνται νόμιμα για άρδευση. Αναφερόμαστε στις περιοχές Φράγκα και Καμάρες.

Γνωρίζουμε το «ποίημα» που θα μας σερβίρουν οι αρμόδιοι: «…τι να κάνουμε ο κόσμος διψάει…». Όπως μπορούμε να προβλέψουμε από τώρα ότι μετά την δημοσίευση του παρόντος άρθρου, θα τρέξουν  κάποιοι "ψευτοειδικοί” να γράψουν τα δικά τους εφυολογήματα για την διαχείριση των νερών στο Δήμο. Πρέπει όμως να γνωρίζουν ότι πριν από αυτούς έχουν ασχοληθεί σοβαρά κάποιοι άλλοι. Επίσης να τους ενημερώσουμε ότι δεν πρόκειται να καθίσουμε με σταυρωμένα τα χέρια να παρακολουθούμε το στράγγισμα από νερό των περιοχών μας.

Έχουμε δικαιώματα σε αρδευτικό νερό πολύ πρίν να εμφανιστούν οι σημερινές ανάγκες σε νερό ύδρευσης.

Ο Δήμος όφειλε εδώ και καιρό να έχει προχωρήσει στην κατασκευή νέων έργων και όχι να ξεζουμίζει αυτά που υπάρχουν εδώ και περισσότερο από 20 χρόνια.

Κάποιοι θα απαντήσουν και το περιμένουμε, ότι έχει συνταχθεί μελέτη διαχείρισης. Μόνο ότι αυτές οι δήθεν μελέτες δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Για να γνωρίζεις πως πρέπει να μοιράσεις το νερό, θα πρέπει πρώτα απόλα να γνωρίζεις πόσο είναι και που είναι. Δεν έχουμε ακούσει τέτοιους ειδικούς να διαθέτει ο Δήμος, εκτός από εκείνους που έχουν αυτοανακηρυχθεί.

Όλοι έχουν δικαίωμα πρόσβασης στο νερό και καμία εμπορευματοποίηση, αλλά και σπατάλη δεν επιτρέπεται να γίνεται από κανέναν, είτε από ιδιώτη είτε από το Δήμο. Υπάρχουν νόμοι και υπηρεσίες πολύ πιό πάνω από τους Δήμους που έχουν την ευθύνη για τον τρόπο διαχείρισης των νερών. Όλο αυτό το πακέτο θα το αξιοποιήσουμε εαν συνεχιστεί αυτή η πρακτική στις περιοχές που αναφέραμε πιό πάνω. Εαν πάλι κάποιοι πιστεύουν ότι χρησιμοποιώντας σαν ασπίδα την ύδρευση,  αποκτούν «άλλοθι» για να συνεχιστεί το σημερινό καθεστώς της άντλησης, τότε κάνουν λάθος.

Αυτή η κατάσταση, η οποία από χρόνο σε χρόνο χειροτερεύει, σίγουρα δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Μάλιστα συγκεκριμένος συμπολίτης μας, ο οποίος έχει «παραχωρήσει» στο Δήμο την γεώτρησή του, πριν από δύο περίπου μήνες είχε το «θάρρος» σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης να κάνει και «επιστημονικές» υποδείξεις για το πως πρέπει να αξιοποιηθούν τα νερά στο Δήμο μας, για να σωθεί η περιοχή από την κλιματική αλλαγή!!. Θα του υπενθυμίζαμε ότι «στου κρεμασμένου το σπίτι δεν μιλάνε για σκοινί». Ας φροντίσει για τη δική του στάση  και ας αφήσει τις συμβουλές για την «σωτηρία» της Μάνης από τη λειψυδρία, σε πιο ειδικούς.

Όλους μας προβληματίζει το φαινόμενο που ακούει στο όνομα «κλιματική αλλαγή» και οι επιπτώσεις που αυτή κουβαλάει. Όμως οι πολίτες και οι τοπικές κοινωνίες  μπορούν κι΄ αυτές να συμβάλλουν σημαντικά για να μειωθούν οι επιπτώσεις, προχωρώντας με συλλογικότητα σε μικρής κλίμακας παρεμβάσεις/έργα. Εδω λοιπόν αξιολογείται και η προσωπική στάση του καθενός ξεχωριστά.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από το τελευταίο που είναι και το πιο εύκολο.