Το σύγχρονο αγροτικό πρόβλημα
Μοιράσου το άρθρο:
14-02-2024
Γράφει ο Γιώργος Πουλοκέφαλος
Σχετικά Άρθρα
Οι αγρότες στους δρόμους! Διεκδικούν τα αυτονόητα! Για να μη γίνουν μετανάστες στον τόπο τους! Επομένως το πρώτο συμπέρασμα είναι κάτι δεν πάει καλά με την αγροτική πολιτική!
Το κόστος παραγωγής το κύριο ζητούμενο! Μπορεί να γίνει κάτι για αυτό;
Εξαρτάται αυτό από δύο παράγοντες. Την τιμή του πετρελαίου και την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος. Μπορεί η κυβέρνηση να δώσει λύση σε αυτά τα δύο ζητήματα; Να τα δούμε ένα ένα!
Δηλαδή να μειώσει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης για το αγροτικό πετρέλαιο επομένως τα έσοδα της από έναν έμμεσο φόρο που τον τεντώνει και τον μαζεύει κάθε φορά ανάλογα με την πορεία του προυπολογισμού της. Με το πρόσχημα κάθε φορά των πολέμων και των συρράξεων μαζεύει το χρήμα των «ιθαγενών» γιατί αλλιώς δεν βγαίνουν τα νούμερα. Σαν τους Άγγλους αποικιοκράτες του 19ου αιώνα!
Απλά τα πράγματα οι έμμεσοι φόροι έχουν εφευρεθεί για έναν και μόνον σκοπό. Ότι δεν καλύπτεται από τους άμεσους φόρους συμπληρώνονται από τους έμμεσους. Έτσι ποτέ δεν θα ειπωθεί ξανά το «επτωχεύσαμεν» του Τρικούπη! Γι’ αυτό και δεν έχουμε ένα μόνιμο φορολογικό σύστημα και κάθε φορά οι κυβερνώντες το προσαρμόζουν ανάλογα με την περίσταση.
Ας αφήσουμε την κρίση την πρόσφατη που περάσαμε, εκείνη ήταν πολυπαραγοντική υπόθεση, είχε άλλα δεδομένα.
Επομένως ξαναγυρνάμε στους αγρότες. Μπορεί πραγματικά η σημερινή κυβέρνηση να μειώσει τα έσοδα της και να δώσει το κάτι τις στους εξεγερμένους! Δεν μιλάμε για πάτο βαρελιού όπως ειπώθηκε από τον Πρωθυπουργό. Μιλάμε για το ίδιο «το βαρέλι»! Ανατρέπεται το οικοδόμημα. Δεν γίνονται τέτοιες παραχωρήσεις! Εδώ οι τιμές του πετρελαίου έχουν υποχωρήσει διεθνώς αλλά στην Ελλάδα δύσκολα πέφτει ότι ανέβηκε. Η τράπουλα είναι σημαδεμένη. Δεν είναι ανικανότητα της Κυβέρνησης να μειώσει τις τιμές. Μπορεί αλλά δεν θέλει. Μειωμένες τιμές σημαίνει μειωμένος ειδικός φόρος επομένως μειωμένα έσοδα.
Πάμε τώρα στην ενέργεια. Εδώ τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα. Τις τιμές του ρεύματος τις καθορίζει μια δράκα από επιχειρηματίες μέσω του περιβόητου χρηματιστηρίου ενέργειας. Ένα ξέφραγο αμπέλι με εγχώρια και Ευρωπαϊκή σφραγίδα. Το μεγάλο σύγχρονο φαγοπότι!
Για ποια Ευρώπη των Λαών μιλάμε για να ξαναθυμηθούμε την ορολογία περασμένων δεκαετιών! Εδώ μιλάμε για την Ευρώπη της Οικονομίας της αρπαχτής. Εδώ να δεις το εύρος των συνενόχων. Χωρίς πολιτική για την ενέργεια αλλά με πολιτική για κάποιους που «κονομάνε» σε βάρος των άλλων. Των Λαών που λέγαμε πιο πάνω. Συνειδητά πράγματα! Δεν φταίει ούτε η Ουκρανία, ούτε ο Πούτιν ούτε κανείς. Ο σχεδιασμός είχε μελετηθεί πολύ πριν από τον πόλεμο. Η «κλοπή προϋπήρξε της ιδιοκτησίας» για να θυμηθούμε το «Εγχειρίδιο του καλού κλέφτη» του Ηλία Πετρόπουλου!
Άρα για τους αγρότες μας το καίριο ερώτημα είναι ένα. Θα δεχθούν οι «διαχειριστές» της ενέργειας να μειώσουν τις ταρίφες τους και τα υπερκέρδη τους; Πράγμα δύσκολο! Η πραγματικότητα είναι σκληρή και αδυσώπητη! Όσο και αν πασχίζουν κάποιοι να αποδείξουν το αντίθετο.
Οι παραμορφωτικοί φακοί ανήκουν στα αζήτητα της ιστορίας! Άρα στο δια ταύτα. Δεν μπορούν οι αγρότες μας να περιμένουν κάτι από τις εφαρμοσμένες πολιτικές και Εθνικές και Ευρωπαϊκές.
Η παραίνεση της εξουσίας λέει, να επιβιώσουν θέλουν δεν θέλουν με τα ψήγματα που τους παρέχει η Κυβέρνηση, με υψηλό κόστος παραγωγής με ακρίβεια, με ανέχεια. Μέχρι να βαρεθούν να ζητάνε!
Ναι η Κυβέρνηση μπορεί αλλά δεν θέλει! Αυτή η Κυβέρνηση που μετέτρεψε τα σούπερ μάρκετ σε φαρμακεία. Αλλαγή χρήσης με πολεοδομικούς όρους.
Αυτήν τουλάχιστον την επιτυχία της την αναγνωρίζουμε!!!
Το κόστος παραγωγής το κύριο ζητούμενο! Μπορεί να γίνει κάτι για αυτό;
Εξαρτάται αυτό από δύο παράγοντες. Την τιμή του πετρελαίου και την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος. Μπορεί η κυβέρνηση να δώσει λύση σε αυτά τα δύο ζητήματα; Να τα δούμε ένα ένα!
Δηλαδή να μειώσει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης για το αγροτικό πετρέλαιο επομένως τα έσοδα της από έναν έμμεσο φόρο που τον τεντώνει και τον μαζεύει κάθε φορά ανάλογα με την πορεία του προυπολογισμού της. Με το πρόσχημα κάθε φορά των πολέμων και των συρράξεων μαζεύει το χρήμα των «ιθαγενών» γιατί αλλιώς δεν βγαίνουν τα νούμερα. Σαν τους Άγγλους αποικιοκράτες του 19ου αιώνα!
Απλά τα πράγματα οι έμμεσοι φόροι έχουν εφευρεθεί για έναν και μόνον σκοπό. Ότι δεν καλύπτεται από τους άμεσους φόρους συμπληρώνονται από τους έμμεσους. Έτσι ποτέ δεν θα ειπωθεί ξανά το «επτωχεύσαμεν» του Τρικούπη! Γι’ αυτό και δεν έχουμε ένα μόνιμο φορολογικό σύστημα και κάθε φορά οι κυβερνώντες το προσαρμόζουν ανάλογα με την περίσταση.
Ας αφήσουμε την κρίση την πρόσφατη που περάσαμε, εκείνη ήταν πολυπαραγοντική υπόθεση, είχε άλλα δεδομένα.
Επομένως ξαναγυρνάμε στους αγρότες. Μπορεί πραγματικά η σημερινή κυβέρνηση να μειώσει τα έσοδα της και να δώσει το κάτι τις στους εξεγερμένους! Δεν μιλάμε για πάτο βαρελιού όπως ειπώθηκε από τον Πρωθυπουργό. Μιλάμε για το ίδιο «το βαρέλι»! Ανατρέπεται το οικοδόμημα. Δεν γίνονται τέτοιες παραχωρήσεις! Εδώ οι τιμές του πετρελαίου έχουν υποχωρήσει διεθνώς αλλά στην Ελλάδα δύσκολα πέφτει ότι ανέβηκε. Η τράπουλα είναι σημαδεμένη. Δεν είναι ανικανότητα της Κυβέρνησης να μειώσει τις τιμές. Μπορεί αλλά δεν θέλει. Μειωμένες τιμές σημαίνει μειωμένος ειδικός φόρος επομένως μειωμένα έσοδα.
Πάμε τώρα στην ενέργεια. Εδώ τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα. Τις τιμές του ρεύματος τις καθορίζει μια δράκα από επιχειρηματίες μέσω του περιβόητου χρηματιστηρίου ενέργειας. Ένα ξέφραγο αμπέλι με εγχώρια και Ευρωπαϊκή σφραγίδα. Το μεγάλο σύγχρονο φαγοπότι!
Για ποια Ευρώπη των Λαών μιλάμε για να ξαναθυμηθούμε την ορολογία περασμένων δεκαετιών! Εδώ μιλάμε για την Ευρώπη της Οικονομίας της αρπαχτής. Εδώ να δεις το εύρος των συνενόχων. Χωρίς πολιτική για την ενέργεια αλλά με πολιτική για κάποιους που «κονομάνε» σε βάρος των άλλων. Των Λαών που λέγαμε πιο πάνω. Συνειδητά πράγματα! Δεν φταίει ούτε η Ουκρανία, ούτε ο Πούτιν ούτε κανείς. Ο σχεδιασμός είχε μελετηθεί πολύ πριν από τον πόλεμο. Η «κλοπή προϋπήρξε της ιδιοκτησίας» για να θυμηθούμε το «Εγχειρίδιο του καλού κλέφτη» του Ηλία Πετρόπουλου!
Άρα για τους αγρότες μας το καίριο ερώτημα είναι ένα. Θα δεχθούν οι «διαχειριστές» της ενέργειας να μειώσουν τις ταρίφες τους και τα υπερκέρδη τους; Πράγμα δύσκολο! Η πραγματικότητα είναι σκληρή και αδυσώπητη! Όσο και αν πασχίζουν κάποιοι να αποδείξουν το αντίθετο.
Οι παραμορφωτικοί φακοί ανήκουν στα αζήτητα της ιστορίας! Άρα στο δια ταύτα. Δεν μπορούν οι αγρότες μας να περιμένουν κάτι από τις εφαρμοσμένες πολιτικές και Εθνικές και Ευρωπαϊκές.
Η παραίνεση της εξουσίας λέει, να επιβιώσουν θέλουν δεν θέλουν με τα ψήγματα που τους παρέχει η Κυβέρνηση, με υψηλό κόστος παραγωγής με ακρίβεια, με ανέχεια. Μέχρι να βαρεθούν να ζητάνε!
Ναι η Κυβέρνηση μπορεί αλλά δεν θέλει! Αυτή η Κυβέρνηση που μετέτρεψε τα σούπερ μάρκετ σε φαρμακεία. Αλλαγή χρήσης με πολεοδομικούς όρους.
Αυτήν τουλάχιστον την επιτυχία της την αναγνωρίζουμε!!!
Οι αγρότες στους δρόμους! Διεκδικούν τα αυτονόητα! Για να μη γίνουν μετανάστες στον τόπο τους! Επομένως το πρώτο συμπέρασμα είναι κάτι δεν πάει καλά με την αγροτική πολιτική!
Το κόστος παραγωγής το κύριο ζητούμενο! Μπορεί να γίνει κάτι για αυτό;
Εξαρτάται αυτό από δύο παράγοντες. Την τιμή του πετρελαίου και την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος. Μπορεί η κυβέρνηση να δώσει λύση σε αυτά τα δύο ζητήματα; Να τα δούμε ένα ένα!
Δηλαδή να μειώσει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης για το αγροτικό πετρέλαιο επομένως τα έσοδα της από έναν έμμεσο φόρο που τον τεντώνει και τον μαζεύει κάθε φορά ανάλογα με την πορεία του προυπολογισμού της. Με το πρόσχημα κάθε φορά των πολέμων και των συρράξεων μαζεύει το χρήμα των «ιθαγενών» γιατί αλλιώς δεν βγαίνουν τα νούμερα. Σαν τους Άγγλους αποικιοκράτες του 19ου αιώνα!
Απλά τα πράγματα οι έμμεσοι φόροι έχουν εφευρεθεί για έναν και μόνον σκοπό. Ότι δεν καλύπτεται από τους άμεσους φόρους συμπληρώνονται από τους έμμεσους. Έτσι ποτέ δεν θα ειπωθεί ξανά το «επτωχεύσαμεν» του Τρικούπη! Γι’ αυτό και δεν έχουμε ένα μόνιμο φορολογικό σύστημα και κάθε φορά οι κυβερνώντες το προσαρμόζουν ανάλογα με την περίσταση.
Ας αφήσουμε την κρίση την πρόσφατη που περάσαμε, εκείνη ήταν πολυπαραγοντική υπόθεση, είχε άλλα δεδομένα.
Επομένως ξαναγυρνάμε στους αγρότες. Μπορεί πραγματικά η σημερινή κυβέρνηση να μειώσει τα έσοδα της και να δώσει το κάτι τις στους εξεγερμένους! Δεν μιλάμε για πάτο βαρελιού όπως ειπώθηκε από τον Πρωθυπουργό. Μιλάμε για το ίδιο «το βαρέλι»! Ανατρέπεται το οικοδόμημα. Δεν γίνονται τέτοιες παραχωρήσεις! Εδώ οι τιμές του πετρελαίου έχουν υποχωρήσει διεθνώς αλλά στην Ελλάδα δύσκολα πέφτει ότι ανέβηκε. Η τράπουλα είναι σημαδεμένη. Δεν είναι ανικανότητα της Κυβέρνησης να μειώσει τις τιμές. Μπορεί αλλά δεν θέλει. Μειωμένες τιμές σημαίνει μειωμένος ειδικός φόρος επομένως μειωμένα έσοδα.
Πάμε τώρα στην ενέργεια. Εδώ τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα. Τις τιμές του ρεύματος τις καθορίζει μια δράκα από επιχειρηματίες μέσω του περιβόητου χρηματιστηρίου ενέργειας. Ένα ξέφραγο αμπέλι με εγχώρια και Ευρωπαϊκή σφραγίδα. Το μεγάλο σύγχρονο φαγοπότι!
Για ποια Ευρώπη των Λαών μιλάμε για να ξαναθυμηθούμε την ορολογία περασμένων δεκαετιών! Εδώ μιλάμε για την Ευρώπη της Οικονομίας της αρπαχτής. Εδώ να δεις το εύρος των συνενόχων. Χωρίς πολιτική για την ενέργεια αλλά με πολιτική για κάποιους που «κονομάνε» σε βάρος των άλλων. Των Λαών που λέγαμε πιο πάνω. Συνειδητά πράγματα! Δεν φταίει ούτε η Ουκρανία, ούτε ο Πούτιν ούτε κανείς. Ο σχεδιασμός είχε μελετηθεί πολύ πριν από τον πόλεμο. Η «κλοπή προϋπήρξε της ιδιοκτησίας» για να θυμηθούμε το «Εγχειρίδιο του καλού κλέφτη» του Ηλία Πετρόπουλου!
Άρα για τους αγρότες μας το καίριο ερώτημα είναι ένα. Θα δεχθούν οι «διαχειριστές» της ενέργειας να μειώσουν τις ταρίφες τους και τα υπερκέρδη τους; Πράγμα δύσκολο! Η πραγματικότητα είναι σκληρή και αδυσώπητη! Όσο και αν πασχίζουν κάποιοι να αποδείξουν το αντίθετο.
Οι παραμορφωτικοί φακοί ανήκουν στα αζήτητα της ιστορίας! Άρα στο δια ταύτα. Δεν μπορούν οι αγρότες μας να περιμένουν κάτι από τις εφαρμοσμένες πολιτικές και Εθνικές και Ευρωπαϊκές.
Η παραίνεση της εξουσίας λέει, να επιβιώσουν θέλουν δεν θέλουν με τα ψήγματα που τους παρέχει η Κυβέρνηση, με υψηλό κόστος παραγωγής με ακρίβεια, με ανέχεια. Μέχρι να βαρεθούν να ζητάνε!
Ναι η Κυβέρνηση μπορεί αλλά δεν θέλει! Αυτή η Κυβέρνηση που μετέτρεψε τα σούπερ μάρκετ σε φαρμακεία. Αλλαγή χρήσης με πολεοδομικούς όρους.
Αυτήν τουλάχιστον την επιτυχία της την αναγνωρίζουμε!!!
Το κόστος παραγωγής το κύριο ζητούμενο! Μπορεί να γίνει κάτι για αυτό;
Εξαρτάται αυτό από δύο παράγοντες. Την τιμή του πετρελαίου και την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος. Μπορεί η κυβέρνηση να δώσει λύση σε αυτά τα δύο ζητήματα; Να τα δούμε ένα ένα!
Δηλαδή να μειώσει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης για το αγροτικό πετρέλαιο επομένως τα έσοδα της από έναν έμμεσο φόρο που τον τεντώνει και τον μαζεύει κάθε φορά ανάλογα με την πορεία του προυπολογισμού της. Με το πρόσχημα κάθε φορά των πολέμων και των συρράξεων μαζεύει το χρήμα των «ιθαγενών» γιατί αλλιώς δεν βγαίνουν τα νούμερα. Σαν τους Άγγλους αποικιοκράτες του 19ου αιώνα!
Απλά τα πράγματα οι έμμεσοι φόροι έχουν εφευρεθεί για έναν και μόνον σκοπό. Ότι δεν καλύπτεται από τους άμεσους φόρους συμπληρώνονται από τους έμμεσους. Έτσι ποτέ δεν θα ειπωθεί ξανά το «επτωχεύσαμεν» του Τρικούπη! Γι’ αυτό και δεν έχουμε ένα μόνιμο φορολογικό σύστημα και κάθε φορά οι κυβερνώντες το προσαρμόζουν ανάλογα με την περίσταση.
Ας αφήσουμε την κρίση την πρόσφατη που περάσαμε, εκείνη ήταν πολυπαραγοντική υπόθεση, είχε άλλα δεδομένα.
Επομένως ξαναγυρνάμε στους αγρότες. Μπορεί πραγματικά η σημερινή κυβέρνηση να μειώσει τα έσοδα της και να δώσει το κάτι τις στους εξεγερμένους! Δεν μιλάμε για πάτο βαρελιού όπως ειπώθηκε από τον Πρωθυπουργό. Μιλάμε για το ίδιο «το βαρέλι»! Ανατρέπεται το οικοδόμημα. Δεν γίνονται τέτοιες παραχωρήσεις! Εδώ οι τιμές του πετρελαίου έχουν υποχωρήσει διεθνώς αλλά στην Ελλάδα δύσκολα πέφτει ότι ανέβηκε. Η τράπουλα είναι σημαδεμένη. Δεν είναι ανικανότητα της Κυβέρνησης να μειώσει τις τιμές. Μπορεί αλλά δεν θέλει. Μειωμένες τιμές σημαίνει μειωμένος ειδικός φόρος επομένως μειωμένα έσοδα.
Πάμε τώρα στην ενέργεια. Εδώ τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα. Τις τιμές του ρεύματος τις καθορίζει μια δράκα από επιχειρηματίες μέσω του περιβόητου χρηματιστηρίου ενέργειας. Ένα ξέφραγο αμπέλι με εγχώρια και Ευρωπαϊκή σφραγίδα. Το μεγάλο σύγχρονο φαγοπότι!
Για ποια Ευρώπη των Λαών μιλάμε για να ξαναθυμηθούμε την ορολογία περασμένων δεκαετιών! Εδώ μιλάμε για την Ευρώπη της Οικονομίας της αρπαχτής. Εδώ να δεις το εύρος των συνενόχων. Χωρίς πολιτική για την ενέργεια αλλά με πολιτική για κάποιους που «κονομάνε» σε βάρος των άλλων. Των Λαών που λέγαμε πιο πάνω. Συνειδητά πράγματα! Δεν φταίει ούτε η Ουκρανία, ούτε ο Πούτιν ούτε κανείς. Ο σχεδιασμός είχε μελετηθεί πολύ πριν από τον πόλεμο. Η «κλοπή προϋπήρξε της ιδιοκτησίας» για να θυμηθούμε το «Εγχειρίδιο του καλού κλέφτη» του Ηλία Πετρόπουλου!
Άρα για τους αγρότες μας το καίριο ερώτημα είναι ένα. Θα δεχθούν οι «διαχειριστές» της ενέργειας να μειώσουν τις ταρίφες τους και τα υπερκέρδη τους; Πράγμα δύσκολο! Η πραγματικότητα είναι σκληρή και αδυσώπητη! Όσο και αν πασχίζουν κάποιοι να αποδείξουν το αντίθετο.
Οι παραμορφωτικοί φακοί ανήκουν στα αζήτητα της ιστορίας! Άρα στο δια ταύτα. Δεν μπορούν οι αγρότες μας να περιμένουν κάτι από τις εφαρμοσμένες πολιτικές και Εθνικές και Ευρωπαϊκές.
Η παραίνεση της εξουσίας λέει, να επιβιώσουν θέλουν δεν θέλουν με τα ψήγματα που τους παρέχει η Κυβέρνηση, με υψηλό κόστος παραγωγής με ακρίβεια, με ανέχεια. Μέχρι να βαρεθούν να ζητάνε!
Ναι η Κυβέρνηση μπορεί αλλά δεν θέλει! Αυτή η Κυβέρνηση που μετέτρεψε τα σούπερ μάρκετ σε φαρμακεία. Αλλαγή χρήσης με πολεοδομικούς όρους.
Αυτήν τουλάχιστον την επιτυχία της την αναγνωρίζουμε!!!