Πρόσφατα, ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ επέλεξε μια ελληνική λέξη για να αναβαπτίσει το Facebook. Όπως δήλωσε: ¨Έχω κάνει κλασικές σπουδές και η λέξη ¨meta¨ προέρχεται από την ελληνική λέξη που σημαίνει ¨επέκεινα¨.

Σκοπός του είναι η εταιρεία του, που θριάμβευσε τα τελευταία 20 χρόνια, να περάσει από την εποχή των social media σε εκείνη του ¨μεταδιαστήματος¨, γι΄ αυτό και η ονομασία ¨metaverse¨, μια λέξη που προέρχεται από τη συνένωση της ελληνικής λέξης ¨μετά¨ και της λέξης ¨universe¨ (σύμπαν, διάστημα), που η πρωτοελληνική ετυμολογία της ρίζας (uni+ver) της είναι ¨ένας, μοναδικός¨ + ¨γυρίζω, λυγίζω¨. Κι ας μη ξεχνάμε πως ο πρώτος που μίλησε για ¨σύμπαν, διάστημα¨ ήταν ο Αρίσταρχος ο Σάμιος.

Και κάπου εδώ αρχίζουν τα ερωτήματα, που αξίζει να τεθούν:

Μήπως αναφέροντας το ¨μετά¨, εννοείται το ¨Μεγάλο Μετά¨ που ακολουθεί το θάνατο της ύλης;

Μήπως το ¨επέκεινα¨ υποδηλώνει το ταξίδι της ψυχής μετά το τέλος που όρισε η θεία δικαιοσύνη για όλους τους ανθρώπους;

Μήπως τα ολογράμματα-άβαταρ που οραματίζονται δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι ψυχές, που ενώ δεν μπορούμε να κρατήσουμε κοντά μας, δημιουργούμε αντίγραφα τους σαν είδος αστρικής προβολής-αύρας;

Μήπως η σύνθεση του ¨universe¨ υποδεικνύει τον Ένα και Μοναδικό Θεό, μπροστά στον οποίο ¨λυγίζουμε¨, δηλαδή κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ;

Μήπως το ¨διάστημα¨ – που παρουσιάζεται στο λογότυπο της εταιρίας με το σύμβολο του απείρου – συμβολίζει έναν σκοτεινό θάλαμο χάους, το ¨μετά¨ μία θέαση φωτός πλάι στο Έν και το ¨μεταδιάστημα¨ μια ανθρώπινη προσπάθεια παιδείας θανάτου που σε ένα εικονικό περιβάλλον θα κατανικάει το φόβο του επέκεινα;

Δεν ξέρω αν ο κύριος Ζούκερμπεργκ έθεσε κάποιο από αυτά τα ερωτήματα στον εαυτό του ή στους συνεργάτες του. Το σίγουρο είναι πως μας προβλημάτισε και αξίζει να παρακολουθήσουμε προσεκτικά την πορεία του ¨meta¨ στο χρόνο. Δηλαδή, ενός χρονικού προσδιορισμού σ΄ ένα χρόνο που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει στο σύμπαν, αφού είναι ένα εντελώς ανθρώπινο δημιούργημα. Σαν την εικονική πραγματικότητα που διαφημίζει…
 
Ν. ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ