notification icon
Θα θέλατε να σας ενημερώνουμε για τα έκτακτα γεγονότα ;

Λάκωνες πεσόντες στην Κορέα

slider_image

Μοιράσου το άρθρο:

07-11-2024

Γράφει ο Νίκος Νικηταρίδης

Τον Ιούλιο του 1950 η Νότια Κορέα δέχτηκε αιφνιδιαστική εισβολή από δυνάμεις της Βόρειας Κορέας και αργότερα της Κίνας, με αποτέλεσμα την επέμβαση του ΟΗΕ μέσω διεθνούς δυνάμεως, η οποία είχε ως αποστολή την αναχαίτηση της εχθρικής δράσης δια των όπλων. Η Ελλάδα, ως μέλος του ΟΗΕ και ως προαιώνιος πρόμαχος της ελευθερίας, ανταποκρίθηκε αμέσως. Έτσι, συγκρότησε και απέστειλε από το Νοέμβριο του 1950 στην Κορέα το Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδος, αποτελούμενος από δυνάμεις Τάγματος Πεζικού και κατόπιν Συντάγματος Πεζικού, καθώς και Σμήνος Μεταφορικών Αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας. Οι ελληνικές δυνάμεις, εντεταγμένες σε αμερικανικούς σχηματισμούς, υπήρξαν αντάξιες των προσδοκιών και των παραδόσεων τους.

Το Ελληνικό Εκστρατευτικό Σώμα με μέγιστη δύναμη τους 2.163 άνδρες, μειώθηκε τον Απρίλιο του 1955 στους 850 άνδρες και σταδιακά από τον Ιούλιο μέχρι το Δεκέμβριο 1955 στους 191 άνδρες. Από τον Ιανουάριο του 1956 μέχρι το Μάιο του 1958 παρέμεινε αντιπροσωπευτικό τμήμα αποτελούμενο από 1 Αξιωματικό και 9 οπλίτες.

Πολλές συγκρούσεις, στις οποίες συμμετείχε, υπήρξαν ιδιαίτερα σκληρές και αιματηρές, διεξήχθησαν σε απομακρυσμένες από την Ελλάδα περιοχές, κάτω από ιδιόμορφες κλιματολογικές συνθήκες και απέναντι σε πολυπληθέστερο εχθρό. Οι κυριότερες μάχες του Εκστρατευτικού Σώματος ήταν : Στο ύψωμα 381 τον Ιανουάριο του 1951, στο ύψωμα 326 τον Μάρτιο του 1951, στο ύψωμα Σκοτς τον Οκτώβριο του 1951, στο ύψωμα Νόρι τον Σεπτέμβριο του 1952 και στο ύψωμα Χάρι τον Ιούνιο του 1953. Το 13ο ελληνικό Σμήνος εκτέλεσε κυρίως αποστολές μεταφοράς προσωπικού και υλικού. Επίσης πραγματοποίησε με ιδιαίτερο κίνδυνο ρίψεις εφοδίων και πυρομαχικών σε προκεχωρημένα ή αποκομμένα φίλια τμήματα, καθώς και νυχτερινές πτήσεις σε βάθος εντός του εχθρικού εδάφους για συλλογή πληροφοριών. Από τις πιο γνωστές αποστολές υπήρξε η εκκένωση του αεροδρομίου του Χανγκάρι, προς το τέλος του 1950, με την οποία διέσωσε χιλιάδες τραυματίες των συμμάχων.

Οι απώλειες των Ελλήνων ανήλθαν σε 186 νεκρούς και 566 τραυματίες. Επίσης, απωλέσθηκαν και 4 αεροσκάφη C-47 Ντακότα. Η Νότια Κορέα προς τιμή της Ελληνικής συμμετοχής ανήγειρε στην Κοιλάδα των Ηρώων, κοντά στη Σεούλ, μνημείο για τους Έλληνες πεσόντες μαχητές.

Ανάμεσα στους ηρωικά πεσόντες Έλληνες ήταν και οι εξής 4 Λάκωνες:
•  Λεβάκος Πέτρος του Νικολάου από το Βαχό. Έπεσε στις 11/2/1954
•  Κατσίπης Αβέρκιος του Εμμανουήλ από τη Σπάρτη. Έπεσε στις 30/1/1951
•  Ταγαρούλιας Ιωάννης του Χριστ. Από τον Κούνο. Έπεσε στις 1/8/1951
•  Καρυτσιώτης Χρύσανθος Του Κυριάκου. Από τους Μολάους. Έπεσε στις 26/7/1953

Αιωνία τους η μνήμη !
Τον Ιούλιο του 1950 η Νότια Κορέα δέχτηκε αιφνιδιαστική εισβολή από δυνάμεις της Βόρειας Κορέας και αργότερα της Κίνας, με αποτέλεσμα την επέμβαση του ΟΗΕ μέσω διεθνούς δυνάμεως, η οποία είχε ως αποστολή την αναχαίτηση της εχθρικής δράσης δια των όπλων. Η Ελλάδα, ως μέλος του ΟΗΕ και ως προαιώνιος πρόμαχος της ελευθερίας, ανταποκρίθηκε αμέσως. Έτσι, συγκρότησε και απέστειλε από το Νοέμβριο του 1950 στην Κορέα το Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδος, αποτελούμενος από δυνάμεις Τάγματος Πεζικού και κατόπιν Συντάγματος Πεζικού, καθώς και Σμήνος Μεταφορικών Αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας. Οι ελληνικές δυνάμεις, εντεταγμένες σε αμερικανικούς σχηματισμούς, υπήρξαν αντάξιες των προσδοκιών και των παραδόσεων τους.

Το Ελληνικό Εκστρατευτικό Σώμα με μέγιστη δύναμη τους 2.163 άνδρες, μειώθηκε τον Απρίλιο του 1955 στους 850 άνδρες και σταδιακά από τον Ιούλιο μέχρι το Δεκέμβριο 1955 στους 191 άνδρες. Από τον Ιανουάριο του 1956 μέχρι το Μάιο του 1958 παρέμεινε αντιπροσωπευτικό τμήμα αποτελούμενο από 1 Αξιωματικό και 9 οπλίτες.

Πολλές συγκρούσεις, στις οποίες συμμετείχε, υπήρξαν ιδιαίτερα σκληρές και αιματηρές, διεξήχθησαν σε απομακρυσμένες από την Ελλάδα περιοχές, κάτω από ιδιόμορφες κλιματολογικές συνθήκες και απέναντι σε πολυπληθέστερο εχθρό. Οι κυριότερες μάχες του Εκστρατευτικού Σώματος ήταν : Στο ύψωμα 381 τον Ιανουάριο του 1951, στο ύψωμα 326 τον Μάρτιο του 1951, στο ύψωμα Σκοτς τον Οκτώβριο του 1951, στο ύψωμα Νόρι τον Σεπτέμβριο του 1952 και στο ύψωμα Χάρι τον Ιούνιο του 1953. Το 13ο ελληνικό Σμήνος εκτέλεσε κυρίως αποστολές μεταφοράς προσωπικού και υλικού. Επίσης πραγματοποίησε με ιδιαίτερο κίνδυνο ρίψεις εφοδίων και πυρομαχικών σε προκεχωρημένα ή αποκομμένα φίλια τμήματα, καθώς και νυχτερινές πτήσεις σε βάθος εντός του εχθρικού εδάφους για συλλογή πληροφοριών. Από τις πιο γνωστές αποστολές υπήρξε η εκκένωση του αεροδρομίου του Χανγκάρι, προς το τέλος του 1950, με την οποία διέσωσε χιλιάδες τραυματίες των συμμάχων.

Οι απώλειες των Ελλήνων ανήλθαν σε 186 νεκρούς και 566 τραυματίες. Επίσης, απωλέσθηκαν και 4 αεροσκάφη C-47 Ντακότα. Η Νότια Κορέα προς τιμή της Ελληνικής συμμετοχής ανήγειρε στην Κοιλάδα των Ηρώων, κοντά στη Σεούλ, μνημείο για τους Έλληνες πεσόντες μαχητές.

Ανάμεσα στους ηρωικά πεσόντες Έλληνες ήταν και οι εξής 4 Λάκωνες:
•  Λεβάκος Πέτρος του Νικολάου από το Βαχό. Έπεσε στις 11/2/1954
•  Κατσίπης Αβέρκιος του Εμμανουήλ από τη Σπάρτη. Έπεσε στις 30/1/1951
•  Ταγαρούλιας Ιωάννης του Χριστ. Από τον Κούνο. Έπεσε στις 1/8/1951
•  Καρυτσιώτης Χρύσανθος Του Κυριάκου. Από τους Μολάους. Έπεσε στις 26/7/1953

Αιωνία τους η μνήμη !

Η APELA προτείνει

image

images Άρθρα
11-12-2024

Αεροφωτογραφία

images Άρθρα
03-12-2024

Συλλογική ευθύνη

images Άρθρα
08-11-2024

Εκ των ορίων...