notification icon
Θα θέλατε να σας ενημερώνουμε για τα έκτακτα γεγονότα ;

Έλληνες εργαζόμενοι ξεσηκωθείτε

slider_image

Μοιράσου το άρθρο:

06-02-2023

Γράφει ο Χρόνης Πολυχρονίου

Στον επάνω όροφο της πολυκατοικίας πριν λίγες ημέρες γινότανε ο κακός χαμός ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας που νοίκιαζε αυτό το διαμέρισμα. Οι φωνές ανά-μεταξύ του αντρόγυνου ακούγονταν στον διάδρομο μέχρι και τους κάτω ορόφους.

Παρά το γεγονός ότι αποφεύγω να ακούω ό,τι δεν με ενδιαφέρει, συγκράτησα έντονα προβληματισμένος τα εξής. Από την πλευρά της γυναίκας στο ενδιάμεσο των λυγμών της μέσα από ένα γοερό πράγματι κλάμα, «και πως θα πληρώσω εγώ το φροντιστήριο του παιδιού τώρα που το έγραψα». Από δε την πλευρά του άντρα, «τι να με αποζημιώσει βρε, αφού μαύρα μου τα έδινε».

Δύο ημέρες μετά όλη η πολυκατοικία επιβεβαίωνε ότι ο σύζυγος μόλις είχε απολυθεί από την εργασία του.

Με αφορμή το περιστατικό αυτό έδειξα ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο πρόσφατο εξαιρετικό άρθρο του φέρελπι εργατολόγου Διονύση Τεμπονέρα, μόλις αυτό έπεσε στα χέρια μου. Και είπα τότε μέσα μου, πως και εγώ είχα υποχρέωση να γράψω δυο λόγια για την εργασιακή ζούγκλα, πέρα από τις εξευτελιστικές αμοιβές και την ακρίβεια που επικρατούν στη Χώρα μας.

Ήμουν βλέπεις, ο πρώτος πολιτικός προϊστάμενος Ειδικός Γραμματέας του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (με Υπουργό Εργασίας τον Τάσο Γιαννίτση) από την ίδρυση του ΣΕΠΕ, το 2001 έως το 2004. Ήμουν δηλαδή αυτός που οργάνωσε αρχικά το Σώμα, αυτός που προσέλαβε το προσωπικό, καθιέρωσε το θεσμό του Τεχνικού Ασφάλειας και του Γιατρού Εργασίας κλπ-κλπ. Οργασμός. Ήταν παραμονές Ολυμπιακών Αγώνων, βλέπεις.

Το πρώτο που έκανα, πριν συμπληρώσω αυτές τις γραμμές, ήταν να τηλεφωνήσω σε μερικούς έμπειρους και παλαιούς τώρα, νέους τότε, συνεργάτες μου, προκειμένου να μάθω από πρώτο χέρι για την κατάσταση που επικρατεί στην Υπηρεσία. Όλες οι απαντήσεις συγκλίνανε και ήταν της μορφής «Γενικέ το ΣΕΠΕ που ήξερες δυστυχώς δεν... υφίσταται».

Επειδή γνωρίζω το ήθος και την ποιότητα των ανθρώπων, όλο αυτό μου φάνηκε λίγο υπερβολικό ώστε να το ψάξω καλλίτερα, παρά το γεγονός ότι είχα από μόνος μου μία αρνητική γενικά εικόνα των Κυβερνητικών εργασιακών επιλογών. Τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα από ότι τα φανταζόμουν και αφορούν συνολικά σε κάθε έναν προς έναν τους Έλληνες εργαζόμενους.

Άνοιξα τότε το sepe.gov.gr να συμβουλευτώ και τα επίσημα στοιχεία τα οποία δεν αμφισβητούνται αφού είναι από τα «μέσα», δηλαδή τα ευρήματα του απολογισμού έτους 2022 του ίδιου του ΣΕΠΕ. Αναφερόμαστε λοιπόν σε 60.000 πραγματοποιηθέντες ελέγχους (στοιχείο που ελέγχεται!), για τους οποίους επιβλήθηκαν 12.000(!) κυρώσεις, δηλαδή χρηματικά πρόστιμα που θεός ξέρει πότε και εάν θα πληρωθούν. Δηλαδή οι Επιθεωρητές περνούν, βλέπουν, συμβουλεύουν και με το κεφάλι κάτω, φεύγουν. Που είναι το κύρος και η αυτοπεποίθηση των Επιθεωρητών για το έργο τους, που περπατούσαν με το κεφάλι ψηλά στις περιοχές ευθύνης των;

Υποθέτω ότι στο σημείο αυτό επικεντρωνόταν η απογοήτευση που μου εξέφρασαν οι παλαιοί μου συνεργάτες στο ΣΕΠΕ. Φαίνεται πως καμιά φορά επιβάλλουν και κάποιο πρόστιμο, έτσι για ξεκάρφωμα. Αλήθεια ποιος τους δένει τα χέρια; Που είναι οι μηνύσεις, το πλέον αποτελεσματικό μέτρο καταστολής της εργοδοτικής αυθαιρεσίας; Που είναι η δημοσιοποίηση των ονομάτων σε περιπτώσεις βαριάς παράβασης; Η απάντηση είναι, πως το απαίτησε και τα κέρδισε όλα αυτά ο ΣΕΒ την εποχή των Μνημονίων.

Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη-ΝΔ τα διατηρεί και τα θεωρεί... κεκτημένα της. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να τα αλλάξει όλα πάραυτα.

Διαβάζει κανείς στον συγκεκριμένο Απολογισμό. Αδήλωτη εργασία, εργασία ανηλίκων, μη καταβολή δεδουλευμένων, μη τήρηση εργατικής νομοθεσίας, καταχρηστικές απολύσεις, μη καταβολή υπερεργασίας, παράβαση ωραρίου, υπέρβαση χρόνου εργασίας (κατάργηση 8-ώρου), μη καταβολή Δώρων εορτών (Χ-Π), άρνηση χορήγησης κανονικής άδειας, προστασία μητρότητας κλπ-κλπ. Επίσης παράβαση ασφάλειας που επιφέρει διακοπή εργασιών (!), ανυψώσεις-μεταφορές φορτίων, επικίνδυνες εργασίες σε πλοίο, σε ύψος, έκθεση σε ηλεκτρικούς κινδύνους, χωρίς προβλεπόμενα μέτρα ασφάλειας, χωρίς Μέτρα Ατομικής Προστασίας, πυροπροστασίας, εργονομίας(!), πρόσβασης σε επικίνδυνους χώρους κλπ-κλπ.

Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ανάλυσης του συγκεκριμένου Απολογισμού πεπραγμένων του ΣΕΠΕ, κάτω από ένα έμπειρο μάτι, και χωρίς καμία ευθύνη των επιθεωρητών, είναι ιδιαιτέρως επιβαρυντικά, επιδέχονται αυστηρής κριτικής, και χαρακτηρίζουν απολύτως αυτήν την... «ανυπαρξία» του ΣΕΠΕ. Όπως για παράδειγμα η αναποτελεσματικότητα των Ειδικών Επιθεωρητών, οι μηδενικοί έλεγχοι στη βαριά Βιομηχανία, οι ελάχιστοι έλεγχοι στις ταχύ-μεταφορές, στις δραστηριότητες ανθρώπινης υγείας κλπ-κλπ.

Και μια κρίσιμη ερώτηση. Οι καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση στους εργασιακούς χώρους, γιατί δεν αναφέρονται πουθενά ως αυτοτελής παράβαση; Μήπως είναι ταμπού και δεν υπάρχουν καθόλου; Ή μήπως συγκαταλέγονται στις... εργατικές διαφορές;

Οι Έλληνες εργαζόμενοι βιώνουν τις χειρότερες ημέρες του εργασιακού τους βίου. Την ίδια ώρα που το εργασιακό προστατευτικό Δίκαιο έχει στην ουσία καταργηθεί, αφήνοντας τους εργαζόμενους έκθετους στην οιαδήποτε εργοδοτική ασυδοσία. Ο επικεφαλής του ΣΕΠΕ ισχυρίστηκε στη Βουλή πως για την σημαντική αύξηση των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων, «φταίει η αύξηση των οικονομικών δραστηριοτήτων». Ο δίχως ένσημα ποτέ του Υπουργός Εργασίας κ. Χατζηδάκης, πανηγύριζε επίσης στη Βουλή υπερασπιζόμενος δικό του νόμο (ν.4808/20), στο όνομα της «θωράκισης των ελέγχων στην αγορά εργασίας». Οι εργαζόμενοι βέβαια γνωρίζουν καλλίτερα. Μέχρι και η «ηλεκτρονική κάρτα εργασίας» καταστρατηγήθηκε.

Υπεύθυνος βέβαια για όλα αυτά είναι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης (άλλος και τούτος με βαρέα ένσημα) ο οποίος έχει τοποθετηθεί ανοιχτά και «ξεκάθαρα» μετά βδελυγμίας μάλιστα, απέναντι στους ελέγχους των επιχειρήσεων, επιδιώκοντας όπως ισχυρίζεται την... «κατανόηση».

Πρόκειται για τον Πρωθυπουργό ο οποίος θεωρεί ότι οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασία (ΣΣΕ) είναι θέμα... «κουλτούρας που δεν διαθέτουμε», αρνείται πεισματικά το πλαίσιο υποχρεωτικής εφαρμογής των και προβάλλει ανερυθρίαστα την πολιτική βούλησή της Κυβέρνησής του για «ελεύθερες ατομικές διαπραγματεύσεις - συμβάσεις εργασίας». Εξισώνοντας στην ουσία την ισχύ του εργαζόμενου με αυτή του εργοδότη του. Του θύματος με τον θύτη. Πλήρης δηλαδή και απόλυτη καταστρατήγηση της εργατικής - ασφαλιστικής νομοθεσίας καθώς και της προστατευτικής ομπρέλας που απορρέει μέσα από το Ευρωπαϊκό κεκτημένο. Άλλο ένα τεράστιο θέμα το οποίο πρέπει ο κ. Τσίπρας να επαναφέρει στην κανονικότητα, μαζί με την επανίδρυση του ΣΕΠΕ, αμέσως μόλις αυτός έλθει στην εξουσία.
Στον επάνω όροφο της πολυκατοικίας πριν λίγες ημέρες γινότανε ο κακός χαμός ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας που νοίκιαζε αυτό το διαμέρισμα. Οι φωνές ανά-μεταξύ του αντρόγυνου ακούγονταν στον διάδρομο μέχρι και τους κάτω ορόφους.

Παρά το γεγονός ότι αποφεύγω να ακούω ό,τι δεν με ενδιαφέρει, συγκράτησα έντονα προβληματισμένος τα εξής. Από την πλευρά της γυναίκας στο ενδιάμεσο των λυγμών της μέσα από ένα γοερό πράγματι κλάμα, «και πως θα πληρώσω εγώ το φροντιστήριο του παιδιού τώρα που το έγραψα». Από δε την πλευρά του άντρα, «τι να με αποζημιώσει βρε, αφού μαύρα μου τα έδινε».

Δύο ημέρες μετά όλη η πολυκατοικία επιβεβαίωνε ότι ο σύζυγος μόλις είχε απολυθεί από την εργασία του.

Με αφορμή το περιστατικό αυτό έδειξα ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο πρόσφατο εξαιρετικό άρθρο του φέρελπι εργατολόγου Διονύση Τεμπονέρα, μόλις αυτό έπεσε στα χέρια μου. Και είπα τότε μέσα μου, πως και εγώ είχα υποχρέωση να γράψω δυο λόγια για την εργασιακή ζούγκλα, πέρα από τις εξευτελιστικές αμοιβές και την ακρίβεια που επικρατούν στη Χώρα μας.

Ήμουν βλέπεις, ο πρώτος πολιτικός προϊστάμενος Ειδικός Γραμματέας του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (με Υπουργό Εργασίας τον Τάσο Γιαννίτση) από την ίδρυση του ΣΕΠΕ, το 2001 έως το 2004. Ήμουν δηλαδή αυτός που οργάνωσε αρχικά το Σώμα, αυτός που προσέλαβε το προσωπικό, καθιέρωσε το θεσμό του Τεχνικού Ασφάλειας και του Γιατρού Εργασίας κλπ-κλπ. Οργασμός. Ήταν παραμονές Ολυμπιακών Αγώνων, βλέπεις.

Το πρώτο που έκανα, πριν συμπληρώσω αυτές τις γραμμές, ήταν να τηλεφωνήσω σε μερικούς έμπειρους και παλαιούς τώρα, νέους τότε, συνεργάτες μου, προκειμένου να μάθω από πρώτο χέρι για την κατάσταση που επικρατεί στην Υπηρεσία. Όλες οι απαντήσεις συγκλίνανε και ήταν της μορφής «Γενικέ το ΣΕΠΕ που ήξερες δυστυχώς δεν... υφίσταται».

Επειδή γνωρίζω το ήθος και την ποιότητα των ανθρώπων, όλο αυτό μου φάνηκε λίγο υπερβολικό ώστε να το ψάξω καλλίτερα, παρά το γεγονός ότι είχα από μόνος μου μία αρνητική γενικά εικόνα των Κυβερνητικών εργασιακών επιλογών. Τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα από ότι τα φανταζόμουν και αφορούν συνολικά σε κάθε έναν προς έναν τους Έλληνες εργαζόμενους.

Άνοιξα τότε το sepe.gov.gr να συμβουλευτώ και τα επίσημα στοιχεία τα οποία δεν αμφισβητούνται αφού είναι από τα «μέσα», δηλαδή τα ευρήματα του απολογισμού έτους 2022 του ίδιου του ΣΕΠΕ. Αναφερόμαστε λοιπόν σε 60.000 πραγματοποιηθέντες ελέγχους (στοιχείο που ελέγχεται!), για τους οποίους επιβλήθηκαν 12.000(!) κυρώσεις, δηλαδή χρηματικά πρόστιμα που θεός ξέρει πότε και εάν θα πληρωθούν. Δηλαδή οι Επιθεωρητές περνούν, βλέπουν, συμβουλεύουν και με το κεφάλι κάτω, φεύγουν. Που είναι το κύρος και η αυτοπεποίθηση των Επιθεωρητών για το έργο τους, που περπατούσαν με το κεφάλι ψηλά στις περιοχές ευθύνης των;

Υποθέτω ότι στο σημείο αυτό επικεντρωνόταν η απογοήτευση που μου εξέφρασαν οι παλαιοί μου συνεργάτες στο ΣΕΠΕ. Φαίνεται πως καμιά φορά επιβάλλουν και κάποιο πρόστιμο, έτσι για ξεκάρφωμα. Αλήθεια ποιος τους δένει τα χέρια; Που είναι οι μηνύσεις, το πλέον αποτελεσματικό μέτρο καταστολής της εργοδοτικής αυθαιρεσίας; Που είναι η δημοσιοποίηση των ονομάτων σε περιπτώσεις βαριάς παράβασης; Η απάντηση είναι, πως το απαίτησε και τα κέρδισε όλα αυτά ο ΣΕΒ την εποχή των Μνημονίων.

Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη-ΝΔ τα διατηρεί και τα θεωρεί... κεκτημένα της. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να τα αλλάξει όλα πάραυτα.

Διαβάζει κανείς στον συγκεκριμένο Απολογισμό. Αδήλωτη εργασία, εργασία ανηλίκων, μη καταβολή δεδουλευμένων, μη τήρηση εργατικής νομοθεσίας, καταχρηστικές απολύσεις, μη καταβολή υπερεργασίας, παράβαση ωραρίου, υπέρβαση χρόνου εργασίας (κατάργηση 8-ώρου), μη καταβολή Δώρων εορτών (Χ-Π), άρνηση χορήγησης κανονικής άδειας, προστασία μητρότητας κλπ-κλπ. Επίσης παράβαση ασφάλειας που επιφέρει διακοπή εργασιών (!), ανυψώσεις-μεταφορές φορτίων, επικίνδυνες εργασίες σε πλοίο, σε ύψος, έκθεση σε ηλεκτρικούς κινδύνους, χωρίς προβλεπόμενα μέτρα ασφάλειας, χωρίς Μέτρα Ατομικής Προστασίας, πυροπροστασίας, εργονομίας(!), πρόσβασης σε επικίνδυνους χώρους κλπ-κλπ.

Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ανάλυσης του συγκεκριμένου Απολογισμού πεπραγμένων του ΣΕΠΕ, κάτω από ένα έμπειρο μάτι, και χωρίς καμία ευθύνη των επιθεωρητών, είναι ιδιαιτέρως επιβαρυντικά, επιδέχονται αυστηρής κριτικής, και χαρακτηρίζουν απολύτως αυτήν την... «ανυπαρξία» του ΣΕΠΕ. Όπως για παράδειγμα η αναποτελεσματικότητα των Ειδικών Επιθεωρητών, οι μηδενικοί έλεγχοι στη βαριά Βιομηχανία, οι ελάχιστοι έλεγχοι στις ταχύ-μεταφορές, στις δραστηριότητες ανθρώπινης υγείας κλπ-κλπ.

Και μια κρίσιμη ερώτηση. Οι καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση στους εργασιακούς χώρους, γιατί δεν αναφέρονται πουθενά ως αυτοτελής παράβαση; Μήπως είναι ταμπού και δεν υπάρχουν καθόλου; Ή μήπως συγκαταλέγονται στις... εργατικές διαφορές;

Οι Έλληνες εργαζόμενοι βιώνουν τις χειρότερες ημέρες του εργασιακού τους βίου. Την ίδια ώρα που το εργασιακό προστατευτικό Δίκαιο έχει στην ουσία καταργηθεί, αφήνοντας τους εργαζόμενους έκθετους στην οιαδήποτε εργοδοτική ασυδοσία. Ο επικεφαλής του ΣΕΠΕ ισχυρίστηκε στη Βουλή πως για την σημαντική αύξηση των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων, «φταίει η αύξηση των οικονομικών δραστηριοτήτων». Ο δίχως ένσημα ποτέ του Υπουργός Εργασίας κ. Χατζηδάκης, πανηγύριζε επίσης στη Βουλή υπερασπιζόμενος δικό του νόμο (ν.4808/20), στο όνομα της «θωράκισης των ελέγχων στην αγορά εργασίας». Οι εργαζόμενοι βέβαια γνωρίζουν καλλίτερα. Μέχρι και η «ηλεκτρονική κάρτα εργασίας» καταστρατηγήθηκε.

Υπεύθυνος βέβαια για όλα αυτά είναι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης (άλλος και τούτος με βαρέα ένσημα) ο οποίος έχει τοποθετηθεί ανοιχτά και «ξεκάθαρα» μετά βδελυγμίας μάλιστα, απέναντι στους ελέγχους των επιχειρήσεων, επιδιώκοντας όπως ισχυρίζεται την... «κατανόηση».

Πρόκειται για τον Πρωθυπουργό ο οποίος θεωρεί ότι οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασία (ΣΣΕ) είναι θέμα... «κουλτούρας που δεν διαθέτουμε», αρνείται πεισματικά το πλαίσιο υποχρεωτικής εφαρμογής των και προβάλλει ανερυθρίαστα την πολιτική βούλησή της Κυβέρνησής του για «ελεύθερες ατομικές διαπραγματεύσεις - συμβάσεις εργασίας». Εξισώνοντας στην ουσία την ισχύ του εργαζόμενου με αυτή του εργοδότη του. Του θύματος με τον θύτη. Πλήρης δηλαδή και απόλυτη καταστρατήγηση της εργατικής - ασφαλιστικής νομοθεσίας καθώς και της προστατευτικής ομπρέλας που απορρέει μέσα από το Ευρωπαϊκό κεκτημένο. Άλλο ένα τεράστιο θέμα το οποίο πρέπει ο κ. Τσίπρας να επαναφέρει στην κανονικότητα, μαζί με την επανίδρυση του ΣΕΠΕ, αμέσως μόλις αυτός έλθει στην εξουσία.

Η APELA προτείνει

image

images Άρθρα
03-12-2024

Συλλογική ευθύνη

images Άρθρα
08-11-2024

Εκ των ορίων...

images Άρθρα
27-09-2024

Περί Σπάρταθλου

images Άρθρα
24-09-2024

Σπίτι ορφανό