Η ενεργειακή μας καθημερινότητα στηρίζεται κυρίως στα ορυκτά καύσιμα - άνθρακα, πετρέλαιο, φυσικό αέριο. Περιορισμένες πηγές και με επιπτώσεις στο περιβάλλον θα λέγαμε. Το ξέρουμε. Όμως συνεχίζουμε να βλέπουμε την αλλαγή σαν ένα concept... θεωρητικό.

Η μετάβαση σε μια πιο βιώσιμη ενεργειακή ανάπτυξη δεν είναι απλώς ένα trendy slogan. Απαιτεί ουσιαστικές αλλαγές στον τρόπο που παράγουμε, διανέμουμε και καταναλώνουμε ενέργεια. Η πρόκληση; Να καλύπτουμε τις ανάγκες μας σήμερα, χωρίς να στερούμε ποιότητα ζωής και πόρους από τις επόμενες γενιές.

Και τότε έρχεται η μεγάλη ερώτηση: μπορούμε να διατηρήσουμε την οικονομική ανάπτυξη ενώ μειώνουμε την περιβαλλοντική επιβάρυνση; Ή θα πρέπει να διαλέξουμε ανάμεσα στην άνεση του σήμερα και την ασφάλεια του αύριο;

1. Φέρνοντας την αλλαγή σε ατομικό επίπεδο
Κι όμως, οι ατομικές μας επιλογές παίζουν ρόλο τόσο σε πρακτικό επίπεδο όσο και στη διαμόρφωση της γενικότερης κουλτούρας.

Σβήνοντας τα φώτα όταν φεύγουμε από ένα δωμάτιο, επιλέγοντας αποδοτικά προϊόντα ενεργειακής κλάσης Α, αξιοποιώντας ενεργειακές λύσεις nrg για το σπίτι ή την επιχείρηση, χρησιμοποιώντας μέσα μαζικής μεταφοράς ή ποδήλατο, μπορούμε να μειώσουμε σημαντικά το ενεργειακό μας αποτύπωμα.

Με αυτούς τους τρόπους όχι μόνο εξοικονομούμε χρήματα, αλλά περιορίζουμε εκπομπές CO₂ και αποκτάμε πιο ασφαλή ενεργειακή καθημερινότητα. Σκέψου ότι ακόμα και οι πιο μικρές αλλαγές, πολλαπλασιασμένες σε εκατομμύρια σπίτια, κάνουν τεράστια διαφορά.

2. Ο ρόλος του κράτους και των θεσμών
Η… ατομική ευθύνη δεν είναι αρκετή βέβαια. Οι κυβερνήσεις παίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο: μπορούν να κάνουν τη ζωή μας πιο εύκολη όταν θέλουμε να επιλέξουμε “πράσινες” λύσεις, δίνοντας κίνητρα και στηρίζοντας την αλλαγή.

Σκέψου το έτσι: επιδοτήσεις για φωτοβολταϊκά, φθηνότερες αποδοτικές συσκευές, καλύτερα πρότυπα για κτίρια και εκστρατείες ενημέρωσης που εξηγούν με απλό τρόπο τι μπορούμε να κάνουμε. Όλα αυτά μαζί κάνουν τη μετάβαση στην καθαρή ενέργεια όχι μόνο πιο εφικτή, αλλά και πιο προσιτή για όλους.

Και τα αποτελέσματα φαίνονται ήδη στην Ευρώπη: το 2023, σχεδόν 1 στις 4 κιλοβατώρες (24,6%) που καταναλώθηκε προήλθε από ανανεώσιμες πηγές, ενώ το 2010 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν μόλις 12,5%. Η αναθεωρημένη Οδηγία EU/2023/2413 που μπήκε σε εφαρμογή τον Νοέμβριο του 2023 βάζει στόχο να φτάσουμε γύρω στο 42,5% (ιδανικά στο 45%) μέχρι το 2030.

Παράλληλα, οι επενδύσεις για ενεργειακή αναβάθμιση κτιρίων έχουν σχεδόν διπλασιαστεί την τελευταία δεκαετία, φτάνοντας τα 100 δισ., ενώ στις μεταφορές η προώθηση ηλεκτρικών οχημάτων και η βελτίωση των δημόσιων συγκοινωνιών δείχνουν ότι η πολιτική σε συνδυασμό με υποδομές μπορεί να μειώσει ουσιαστικά την κατανάλωση πετρελαίου και τις εκπομπές CO₂.

Η δράση του κράτους λοιπόν δεν περιορίζεται στα λόγια: η καθοδήγηση, τα κίνητρα και οι κανόνες δημιουργούν το πλαίσιο όπου οι ατομικές επιλογές αποκτούν μεγαλύτερη αξία.

3. Από τη βιομηχανική υπερπαραγωγή στην υπευθυνότητα
Η στροφή στη βιώσιμη ενέργεια δεν αφορά μόνο τα σπίτια ή τα αυτοκίνητα βέβαια. Οι βιομηχανίες καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας και μπορούν να γίνουν παράδειγμα ή… βαρίδι. Η βελτίωση ενεργειακής απόδοσης, η χρήση αποδοτικότερων μηχανών και η μετάβαση σε ανανεώσιμες πηγές μειώνουν τόσο το αποτύπωμα άνθρακα όσο και το λειτουργικό κόστος.

Και δεν είναι θεωρία: μεγάλες εταιρείες ήδη εφαρμόζουν τέτοια μέτρα, από φωτοβολταϊκά στις εγκαταστάσεις μέχρι αξιοποίηση θερμικής ενέργειας που διαφορετικά θα πήγαινε χαμένη. Η ενσωμάτωση έξυπνων συστημάτων διαχείρισης ενέργειας τους επιτρέπει να λειτουργούν πιο καθαρά και αποτελεσματικά.

Όπως και με τις ατομικές επιλογές, η συλλογική δράση εδώ μετράει πολύ. Όταν χιλιάδες επιχειρήσεις υιοθετούν μέτρα βιωσιμότητας, το αποτέλεσμα είναι ορατό σε τεράστια κλίμακα - μειωμένες εκπομπές, εξοικονόμηση πόρων και, γιατί όχι, ένα πιο θετικό μήνυμα προς τους καταναλωτές και τις κοινότητες.

Όχι, η βιώσιμη ενέργεια δεν είναι μια αφηρημένη έννοια. Είναι επιλογές στο σπίτι, στην εργασία, στις μετακινήσεις, στη βιομηχανία.

Αν το καλοσκεφτείς, το μέλλον που θέλουμε ξεκινά από το σήμερα, από τις δικές μας επιλογές, από τις αποφάσεις των επιχειρήσεων και από τις πολιτικές που καθοδηγούν τη συλλογική μας πορεία.