Η λαϊκή σοφία πολύ εύστοχα λέει: «Δουλειά δεν είχε ο διάολος κλπ κλπ...»! Εν προκειμένω, πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας το νέο Προεδρικό Διάταγμα καθορισμού κριτηρίων, επανακαθορισμού των ορίων των οικισμών και των νέων όρων δόμησης!!!

Δηλαδή, με απλά λόγια, τα όρια των οικισμών της χώρας που καθορίστηκαν με αποφάσεις Νομαρχών, κυρίως την περίοδο 1985-1988, είναι άκυρα και θα πρέπει να γίνει επανακαθορισμός των ορίων με άλλα κριτήρια συρρίκνωσης! Που σημαίνει ότι πολλά κτίσματα θα βρεθούν στον αέρα και πιθανόν και εκτός οικισμού, αν και σήμερα είναι οριοθετημένα εντός οικισμού, και πολλά οικόπεδα θα απωλέσουν την οικοδομησιμότητά τους!

Στις ιστορίες καθημερινής τρέλας που βιώνουμε κατά καιρούς ως πολίτες αυτής της χώρας προστίθεται άλλη μία ακόμη εξαιρετική, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε!
Και αναρωτιέται κανείς: καλά, αυτοί που μετά από 40 χρόνια ανακάλυψαν ότι κακώς οι Νομάρχες έβαζαν την υπογραφή τους και ενέκριναν όρια οικισμών, πώς σήμερα και με τι θράσος απορρίπτουν μια διαδικασία ετών και ετών, που η κοινωνία μας και κυρίως νέοι άνθρωποι έχτισαν και απέκτησαν το δικό τους «κεραμίδι» με κόπο και ιδρώτα; Έρχονται οι «Σοφοί» του Συμβουλίου και με μια μονοκονδυλιά μηδενίζουν τα πάντα και νομοθετούν νέα μέτρα με τα δικά τους σταθμά και με τεράστιες επιπτώσεις στα περιουσιακά στοιχεία των συμπολιτών μας! Όλοι αυτοί ζουν σε παράλληλο σύμπαν;

Μια χαρά ήταν τα όρια των οικισμών μέχρι σήμερα. Ποιος ο λόγος να ξαναγυρίσουμε πίσω! Κόσμο και νέους ανθρώπους θέλουν τα χωριά μας να ανοίγουν σπίτια και όχι να κλείνουν με αναχρονιστικά Προεδρικά Διατάγματα που μας φέρνουν χρόνια πίσω. Γιατί δεν λαμβάνουν υπ όψη τις πραγματικές σημερινές συνθήκες που επικρατούν, αλλά και τους όρους που έχουν διαμορφωθεί, και ψάχνουν οι «Σοφοί» μας να βρουν (με τι τρόπο άραγε) το «συνεκτικό τμήμα του οικισμού που είχε διαμορφωθεί το 1923»!!!

Άκουσον άκουσον! Ζούμε στο 2025 και ψάχνουμε το 1923!

Και φυσικά τα ΤΠΣ του Ν.4759/2020 πάνε περίπατο. Εκσυγχρονισμός και αναχρονισμός δεν μπορεί να συνυπάρχουν!

Θα πρέπει να καταλάβουν οι «Σοφοί» μας ότι τα χωριά μας μαραζώνουν και συρρικνώνονται μέρα με τη μέρα. Σε 10 χρόνια από τώρα θα είναι κατοικήσιμα μόνον το Πάσχα άντε και κανά μήνα το καλοκαίρι! Τα χωριά μας θέλουν κίνητρα να κρατήσουν τον κόσμο τους εκεί και να ζουν στοιχειωδώς με αξιοπρέπεια και κάπως καλές συνθήκες διαβίωσης.

Να καταλάβουν ότι νομοτελειακά οδηγούν σε αφανισμό των μη δυναμικών οικισμών της χώρας.

Με τέτοιου είδους αποφάσεις, σύμφωνα με τις οποίες τα υπάρχοντα οικόπεδα χάνουν την οικοδομησιμότητά τους, που μέχρι τώρα οι ιδιοκτήτες τους γνώριζαν ότι μπορούσαν στο μέλλον να χτίσουν, ότι δικαιούνται από την υπάρχουσα νομοθεσία, οι πολίτες χάνουν την εμπιστοσύνη τους σε αυτό που λέμε Πολιτεία!

Χάνονται περιουσίες και εξαφανίζονται οικισμοί με αυτό το γονατογράφημα της οπισθοδρόμησης και του αναχρονισμού!

Η Πολιτεία να σκύψει πάνω στα προβλήματα και να λάβει μέτρα που θα ξαναζωντανέψουν και θα αναπτύξουν τα χωριά μας και όχι να βάλει την ταφόπλακα με τη βούλα κάποιων ανεύθυνων τυπολατρών που ψάχνουν ρόλο εν ονόματι της δήθεν νομιμότητας.

Δεν είναι όλοι οι οικισμοί της χώρας Μύκονος και Σαντορίνη!
Έχει ξεκινήσει και πολύ ορθά μια διαδικασία για έναν σύγχρονο και ορθολογικό σχεδιασμό με τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια που θα πρέπει να στηρίξουμε ως πολίτες και ως τοπική αυτοδιοίκηση με διάλογο και συμμετοχικές διαδικασίες.
Και έτσι να βαδίσουμε στον 21ο αιώνα και όχι να κυνηγάμε χίμαιρες στα «συνεκτικά» του 1923! Έλεος!

Να μην αφήσουμε, εν κατακλείδι, να ακυρωθούν θεμελιώδη περιουσιακά δικαιώματα και με ασφάλεια δικαίου να σχεδιάσουμε το μέλλον της Ελληνικής Περιφέρειας με έναν επιστημονικά τεκμηριωμένο και σύγχρονο Πολεοδομικό σχεδιασμό!

*  Γιώργος Πουλοκέφαλος: Πολιτικός Μηχανικός