Παπατσώρη: To παιχνίδι του μυαλού και της ψυχής - Η δημοκρατία του τυχαίου
Μοιράσου το άρθρο:
17-03-2021
Η ζωή είναι παιχνίδι;
Γράφει η Ελένη Παπατσώρη
Παιχνίδι είναι κάθε ελεύθερη και αυθόρμητη ενασχόληση των φυσικών και διανοητικών δυνάμεων του ατόμου (ανθρώπου ή ζώου) για την ξεκούρασή του και την ευχαρίστησή του. Ξεχωρίζει της εργασίας από τα αίτια που την προκαλούν. Εμφανίζεται σε όλα τα ζώα ανώτερης διανοητικότητας, σε όλους τους λαούς του κόσμου και απασχόλησε την ιστορία του πολιτισμού, την λαογραφία, την ψυχολογία και άλλες επιστήμες. Δεν αναφέρεται η καταγωγή του.
Το παιχνίδι είναι στενά συνδεδεμένο με την παιδική ηλικία η οποία είναι γεμάτη παιχνίδια. Άλλωστε το φανερώνει και η ετυμολογία της λέξης που σημαίνει πράξη που προσιδιάζει στα παιδιά.
Εμπειρικά χαρακτηρίζεται ως ελεύθερη ενασχόληση, δεν είναι όμως, διότι το παιδί παίζει από εσωτερική ανάγκη και έχει σκοπό, ανεξάρτητα αν το συνειδητοποιεί ή όχι.
Η παιδαγωγική του αξία είναι μεγάλη. Προσφέρει στην εύρυθμη ανάπτυξη του σώματος και του πνεύματος. Είναι άριστο μέσον για την αναγνώριση των δεξιοτήτων και των ιδιαιτεροτήτων του παιδιού. Η σύγχρονη παιδαγωγική προτείνει το μάθημα τις περισσότερες φορές να γίνεται με την μορφή παιχνιδιού.
Η περισσότερο αποδεκτή άποψη της επιστήμης σήμερα είναι ότι το παιχνίδι λειτουργεί ως αυτοαγωγή. Κάθε ζώο παίζει ανάλογα με τις μετέπειτα σοβαρές ενασχολήσεις του. Είναι θαυματουργό μέσο για την εξέλιξη των λειτουργιών που ήδη υπάρχουν και στον άνθρωπο κατά μείζονα λόγο. Άρα επιδιώκει σκοπούς ως προς την εξέλιξη του ατόμου.
Παιχνίδι ονομάστηκε από φιλοσόφους και αισθητικούς η τέχνη ή αλλιώς η ψυχική ενέργεια με την οποία προκαλείται από τον καλλιτέχνη - ποιητή η δημιουργία του καλλιτεχνήματος - ποιήματος καθώς επίσης και η ψυχική ενέργεια που περιλαμβάνει τα συναισθήματα που προκύπτουν στον θεατή ή ακροατή ή αναγνώστη.
Τα παιχνίδια ταξινομούνται ως ομαδικά ή ατομικά, με όργανα ή χωρίς, σωματικά ή διανοητικά, συνθετικά ή αναλυτικά και τα τεχνικά παιχνίδια. Στα τελευταία συγκαταλέγονται αυτά στα οποία δεν παίζει ρόλο η τύχη παρά μόνο οι δεξιότητες των παικτών (σκάκι - ντάμα). Τυχερά παιχνίδια είναι αυτά που το αποτέλεσμά τους έρχεται καθαρά μόνο από την τύχη. Τα απρόοπτα και ανυπολόγιστα αποτελέσματα, αντίθετα με τα ελπιζόμενα, η εξίσωση ισχυρών και αδυνάτων, ευφυών και μη, πλούσιων και φτωχών, η στήριξη φανταστικών ελπίδων για βελτίωση της οικονομικής κατάστασης του παίχτη, χωρίς κόπο, δημιουργούν συναισθήματα τόσο ισχυρά που τα τυχερά παιχνίδια καταντούν πάθος και μάλιστα από τα ισχυρότερα και καταστρεπτικότερα.
Η ζωή είναι παιχνίδι; Βεβαίως, υπό την έννοια πως η φύση με τα απρόβλεπτα γεγονότα της καθοδηγεί την συμπεριφορά μας, μας κάνει να συμμετέχουμε στα παιχνίδια της άλλοτε ως συμπαίχτες και άλλοτε ως πιόνια της.
Η φύση παίζει με τους συνδυασμούς των χρωμάτων, το νερό παίζει με τον βράχο στην παραλία, ο αέρας παίζει με τα σύννεφα και εμείς απολαμβάνουμε την ξεκούρασή μας ή την ευχαρίστησή μας. Αλλά και στα ακραία φυσικά φαινόμενα (παιχνίδια) συμμετέχουμε εκ των υστέρων με την ενεργητικότητά μας για την αποκατάστασή των αποτελεσμάτων τους.
Η δημιουργία που προκύπτει από την εργασία μας, η ξεκούραση και η ευχάριστη ενασχόλησή μας στον ελεύθερο χρόνο, οι σχέσεις μεταξύ μας, με τα ψυχικά συναισθήματα που προκύπτουν εξ αυτών είναι το παιχνίδι της ζωής μας. Ζούμε κατά συνέπεια την διάρκεια του παιχνιδιού ή παίζουμε για να ζούμε.
Παίζω, παίζεις, παίζουμε ως φαρσέρ ή για εξαπάτηση;
Σας χαιρετώ.
Εις το επανιδείν.
Παιχνίδι είναι κάθε ελεύθερη και αυθόρμητη ενασχόληση των φυσικών και διανοητικών δυνάμεων του ατόμου (ανθρώπου ή ζώου) για την ξεκούρασή του και την ευχαρίστησή του. Ξεχωρίζει της εργασίας από τα αίτια που την προκαλούν. Εμφανίζεται σε όλα τα ζώα ανώτερης διανοητικότητας, σε όλους τους λαούς του κόσμου και απασχόλησε την ιστορία του πολιτισμού, την λαογραφία, την ψυχολογία και άλλες επιστήμες. Δεν αναφέρεται η καταγωγή του.
Το παιχνίδι είναι στενά συνδεδεμένο με την παιδική ηλικία η οποία είναι γεμάτη παιχνίδια. Άλλωστε το φανερώνει και η ετυμολογία της λέξης που σημαίνει πράξη που προσιδιάζει στα παιδιά.
Εμπειρικά χαρακτηρίζεται ως ελεύθερη ενασχόληση, δεν είναι όμως, διότι το παιδί παίζει από εσωτερική ανάγκη και έχει σκοπό, ανεξάρτητα αν το συνειδητοποιεί ή όχι.
Η παιδαγωγική του αξία είναι μεγάλη. Προσφέρει στην εύρυθμη ανάπτυξη του σώματος και του πνεύματος. Είναι άριστο μέσον για την αναγνώριση των δεξιοτήτων και των ιδιαιτεροτήτων του παιδιού. Η σύγχρονη παιδαγωγική προτείνει το μάθημα τις περισσότερες φορές να γίνεται με την μορφή παιχνιδιού.
Η περισσότερο αποδεκτή άποψη της επιστήμης σήμερα είναι ότι το παιχνίδι λειτουργεί ως αυτοαγωγή. Κάθε ζώο παίζει ανάλογα με τις μετέπειτα σοβαρές ενασχολήσεις του. Είναι θαυματουργό μέσο για την εξέλιξη των λειτουργιών που ήδη υπάρχουν και στον άνθρωπο κατά μείζονα λόγο. Άρα επιδιώκει σκοπούς ως προς την εξέλιξη του ατόμου.
Παιχνίδι ονομάστηκε από φιλοσόφους και αισθητικούς η τέχνη ή αλλιώς η ψυχική ενέργεια με την οποία προκαλείται από τον καλλιτέχνη - ποιητή η δημιουργία του καλλιτεχνήματος - ποιήματος καθώς επίσης και η ψυχική ενέργεια που περιλαμβάνει τα συναισθήματα που προκύπτουν στον θεατή ή ακροατή ή αναγνώστη.
Τα παιχνίδια ταξινομούνται ως ομαδικά ή ατομικά, με όργανα ή χωρίς, σωματικά ή διανοητικά, συνθετικά ή αναλυτικά και τα τεχνικά παιχνίδια. Στα τελευταία συγκαταλέγονται αυτά στα οποία δεν παίζει ρόλο η τύχη παρά μόνο οι δεξιότητες των παικτών (σκάκι - ντάμα). Τυχερά παιχνίδια είναι αυτά που το αποτέλεσμά τους έρχεται καθαρά μόνο από την τύχη. Τα απρόοπτα και ανυπολόγιστα αποτελέσματα, αντίθετα με τα ελπιζόμενα, η εξίσωση ισχυρών και αδυνάτων, ευφυών και μη, πλούσιων και φτωχών, η στήριξη φανταστικών ελπίδων για βελτίωση της οικονομικής κατάστασης του παίχτη, χωρίς κόπο, δημιουργούν συναισθήματα τόσο ισχυρά που τα τυχερά παιχνίδια καταντούν πάθος και μάλιστα από τα ισχυρότερα και καταστρεπτικότερα.
Η ζωή είναι παιχνίδι; Βεβαίως, υπό την έννοια πως η φύση με τα απρόβλεπτα γεγονότα της καθοδηγεί την συμπεριφορά μας, μας κάνει να συμμετέχουμε στα παιχνίδια της άλλοτε ως συμπαίχτες και άλλοτε ως πιόνια της.
Η φύση παίζει με τους συνδυασμούς των χρωμάτων, το νερό παίζει με τον βράχο στην παραλία, ο αέρας παίζει με τα σύννεφα και εμείς απολαμβάνουμε την ξεκούρασή μας ή την ευχαρίστησή μας. Αλλά και στα ακραία φυσικά φαινόμενα (παιχνίδια) συμμετέχουμε εκ των υστέρων με την ενεργητικότητά μας για την αποκατάστασή των αποτελεσμάτων τους.
Η δημιουργία που προκύπτει από την εργασία μας, η ξεκούραση και η ευχάριστη ενασχόλησή μας στον ελεύθερο χρόνο, οι σχέσεις μεταξύ μας, με τα ψυχικά συναισθήματα που προκύπτουν εξ αυτών είναι το παιχνίδι της ζωής μας. Ζούμε κατά συνέπεια την διάρκεια του παιχνιδιού ή παίζουμε για να ζούμε.
Παίζω, παίζεις, παίζουμε ως φαρσέρ ή για εξαπάτηση;
Σας χαιρετώ.
Εις το επανιδείν.
Γράφει η Ελένη Παπατσώρη
Παιχνίδι είναι κάθε ελεύθερη και αυθόρμητη ενασχόληση των φυσικών και διανοητικών δυνάμεων του ατόμου (ανθρώπου ή ζώου) για την ξεκούρασή του και την ευχαρίστησή του. Ξεχωρίζει της εργασίας από τα αίτια που την προκαλούν. Εμφανίζεται σε όλα τα ζώα ανώτερης διανοητικότητας, σε όλους τους λαούς του κόσμου και απασχόλησε την ιστορία του πολιτισμού, την λαογραφία, την ψυχολογία και άλλες επιστήμες. Δεν αναφέρεται η καταγωγή του.
Το παιχνίδι είναι στενά συνδεδεμένο με την παιδική ηλικία η οποία είναι γεμάτη παιχνίδια. Άλλωστε το φανερώνει και η ετυμολογία της λέξης που σημαίνει πράξη που προσιδιάζει στα παιδιά.
Εμπειρικά χαρακτηρίζεται ως ελεύθερη ενασχόληση, δεν είναι όμως, διότι το παιδί παίζει από εσωτερική ανάγκη και έχει σκοπό, ανεξάρτητα αν το συνειδητοποιεί ή όχι.
Η παιδαγωγική του αξία είναι μεγάλη. Προσφέρει στην εύρυθμη ανάπτυξη του σώματος και του πνεύματος. Είναι άριστο μέσον για την αναγνώριση των δεξιοτήτων και των ιδιαιτεροτήτων του παιδιού. Η σύγχρονη παιδαγωγική προτείνει το μάθημα τις περισσότερες φορές να γίνεται με την μορφή παιχνιδιού.
Η περισσότερο αποδεκτή άποψη της επιστήμης σήμερα είναι ότι το παιχνίδι λειτουργεί ως αυτοαγωγή. Κάθε ζώο παίζει ανάλογα με τις μετέπειτα σοβαρές ενασχολήσεις του. Είναι θαυματουργό μέσο για την εξέλιξη των λειτουργιών που ήδη υπάρχουν και στον άνθρωπο κατά μείζονα λόγο. Άρα επιδιώκει σκοπούς ως προς την εξέλιξη του ατόμου.
Παιχνίδι ονομάστηκε από φιλοσόφους και αισθητικούς η τέχνη ή αλλιώς η ψυχική ενέργεια με την οποία προκαλείται από τον καλλιτέχνη - ποιητή η δημιουργία του καλλιτεχνήματος - ποιήματος καθώς επίσης και η ψυχική ενέργεια που περιλαμβάνει τα συναισθήματα που προκύπτουν στον θεατή ή ακροατή ή αναγνώστη.
Τα παιχνίδια ταξινομούνται ως ομαδικά ή ατομικά, με όργανα ή χωρίς, σωματικά ή διανοητικά, συνθετικά ή αναλυτικά και τα τεχνικά παιχνίδια. Στα τελευταία συγκαταλέγονται αυτά στα οποία δεν παίζει ρόλο η τύχη παρά μόνο οι δεξιότητες των παικτών (σκάκι - ντάμα). Τυχερά παιχνίδια είναι αυτά που το αποτέλεσμά τους έρχεται καθαρά μόνο από την τύχη. Τα απρόοπτα και ανυπολόγιστα αποτελέσματα, αντίθετα με τα ελπιζόμενα, η εξίσωση ισχυρών και αδυνάτων, ευφυών και μη, πλούσιων και φτωχών, η στήριξη φανταστικών ελπίδων για βελτίωση της οικονομικής κατάστασης του παίχτη, χωρίς κόπο, δημιουργούν συναισθήματα τόσο ισχυρά που τα τυχερά παιχνίδια καταντούν πάθος και μάλιστα από τα ισχυρότερα και καταστρεπτικότερα.
Η ζωή είναι παιχνίδι; Βεβαίως, υπό την έννοια πως η φύση με τα απρόβλεπτα γεγονότα της καθοδηγεί την συμπεριφορά μας, μας κάνει να συμμετέχουμε στα παιχνίδια της άλλοτε ως συμπαίχτες και άλλοτε ως πιόνια της.
Η φύση παίζει με τους συνδυασμούς των χρωμάτων, το νερό παίζει με τον βράχο στην παραλία, ο αέρας παίζει με τα σύννεφα και εμείς απολαμβάνουμε την ξεκούρασή μας ή την ευχαρίστησή μας. Αλλά και στα ακραία φυσικά φαινόμενα (παιχνίδια) συμμετέχουμε εκ των υστέρων με την ενεργητικότητά μας για την αποκατάστασή των αποτελεσμάτων τους.
Η δημιουργία που προκύπτει από την εργασία μας, η ξεκούραση και η ευχάριστη ενασχόλησή μας στον ελεύθερο χρόνο, οι σχέσεις μεταξύ μας, με τα ψυχικά συναισθήματα που προκύπτουν εξ αυτών είναι το παιχνίδι της ζωής μας. Ζούμε κατά συνέπεια την διάρκεια του παιχνιδιού ή παίζουμε για να ζούμε.
Παίζω, παίζεις, παίζουμε ως φαρσέρ ή για εξαπάτηση;
Σας χαιρετώ.
Εις το επανιδείν.
Παιχνίδι είναι κάθε ελεύθερη και αυθόρμητη ενασχόληση των φυσικών και διανοητικών δυνάμεων του ατόμου (ανθρώπου ή ζώου) για την ξεκούρασή του και την ευχαρίστησή του. Ξεχωρίζει της εργασίας από τα αίτια που την προκαλούν. Εμφανίζεται σε όλα τα ζώα ανώτερης διανοητικότητας, σε όλους τους λαούς του κόσμου και απασχόλησε την ιστορία του πολιτισμού, την λαογραφία, την ψυχολογία και άλλες επιστήμες. Δεν αναφέρεται η καταγωγή του.
Το παιχνίδι είναι στενά συνδεδεμένο με την παιδική ηλικία η οποία είναι γεμάτη παιχνίδια. Άλλωστε το φανερώνει και η ετυμολογία της λέξης που σημαίνει πράξη που προσιδιάζει στα παιδιά.
Εμπειρικά χαρακτηρίζεται ως ελεύθερη ενασχόληση, δεν είναι όμως, διότι το παιδί παίζει από εσωτερική ανάγκη και έχει σκοπό, ανεξάρτητα αν το συνειδητοποιεί ή όχι.
Η παιδαγωγική του αξία είναι μεγάλη. Προσφέρει στην εύρυθμη ανάπτυξη του σώματος και του πνεύματος. Είναι άριστο μέσον για την αναγνώριση των δεξιοτήτων και των ιδιαιτεροτήτων του παιδιού. Η σύγχρονη παιδαγωγική προτείνει το μάθημα τις περισσότερες φορές να γίνεται με την μορφή παιχνιδιού.
Η περισσότερο αποδεκτή άποψη της επιστήμης σήμερα είναι ότι το παιχνίδι λειτουργεί ως αυτοαγωγή. Κάθε ζώο παίζει ανάλογα με τις μετέπειτα σοβαρές ενασχολήσεις του. Είναι θαυματουργό μέσο για την εξέλιξη των λειτουργιών που ήδη υπάρχουν και στον άνθρωπο κατά μείζονα λόγο. Άρα επιδιώκει σκοπούς ως προς την εξέλιξη του ατόμου.
Παιχνίδι ονομάστηκε από φιλοσόφους και αισθητικούς η τέχνη ή αλλιώς η ψυχική ενέργεια με την οποία προκαλείται από τον καλλιτέχνη - ποιητή η δημιουργία του καλλιτεχνήματος - ποιήματος καθώς επίσης και η ψυχική ενέργεια που περιλαμβάνει τα συναισθήματα που προκύπτουν στον θεατή ή ακροατή ή αναγνώστη.
Τα παιχνίδια ταξινομούνται ως ομαδικά ή ατομικά, με όργανα ή χωρίς, σωματικά ή διανοητικά, συνθετικά ή αναλυτικά και τα τεχνικά παιχνίδια. Στα τελευταία συγκαταλέγονται αυτά στα οποία δεν παίζει ρόλο η τύχη παρά μόνο οι δεξιότητες των παικτών (σκάκι - ντάμα). Τυχερά παιχνίδια είναι αυτά που το αποτέλεσμά τους έρχεται καθαρά μόνο από την τύχη. Τα απρόοπτα και ανυπολόγιστα αποτελέσματα, αντίθετα με τα ελπιζόμενα, η εξίσωση ισχυρών και αδυνάτων, ευφυών και μη, πλούσιων και φτωχών, η στήριξη φανταστικών ελπίδων για βελτίωση της οικονομικής κατάστασης του παίχτη, χωρίς κόπο, δημιουργούν συναισθήματα τόσο ισχυρά που τα τυχερά παιχνίδια καταντούν πάθος και μάλιστα από τα ισχυρότερα και καταστρεπτικότερα.
Η ζωή είναι παιχνίδι; Βεβαίως, υπό την έννοια πως η φύση με τα απρόβλεπτα γεγονότα της καθοδηγεί την συμπεριφορά μας, μας κάνει να συμμετέχουμε στα παιχνίδια της άλλοτε ως συμπαίχτες και άλλοτε ως πιόνια της.
Η φύση παίζει με τους συνδυασμούς των χρωμάτων, το νερό παίζει με τον βράχο στην παραλία, ο αέρας παίζει με τα σύννεφα και εμείς απολαμβάνουμε την ξεκούρασή μας ή την ευχαρίστησή μας. Αλλά και στα ακραία φυσικά φαινόμενα (παιχνίδια) συμμετέχουμε εκ των υστέρων με την ενεργητικότητά μας για την αποκατάστασή των αποτελεσμάτων τους.
Η δημιουργία που προκύπτει από την εργασία μας, η ξεκούραση και η ευχάριστη ενασχόλησή μας στον ελεύθερο χρόνο, οι σχέσεις μεταξύ μας, με τα ψυχικά συναισθήματα που προκύπτουν εξ αυτών είναι το παιχνίδι της ζωής μας. Ζούμε κατά συνέπεια την διάρκεια του παιχνιδιού ή παίζουμε για να ζούμε.
Παίζω, παίζεις, παίζουμε ως φαρσέρ ή για εξαπάτηση;
Σας χαιρετώ.
Εις το επανιδείν.