Γράφει ο Χρήστος Α. Πλειώτας
Δικηγόρος
Σκέψη και Γνώμη: «Απόλυτη παρακμή!!!»
Αφορμή για το παρόν δημοσίευμα μου έδωσε η ανάρτηση σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης ευχών μέσω τούρτας υπέρ υγείας της 21ης Απριλίου 1967 (επετείου της χούντας των Συνταγματαρχών) απ τον Αντιδήμαρχο Δήμου Σπάρτης Δημήτριο Καπονικολό. Ένα συμπαθέστατο συμπολίτη που γνωρίζω προσωπικά από παιδί – καθ’ ότι πολύ μικρότερός μου ηλικιακά – και με χαρά είδα να πολιτεύεται στις Δημοτικές εκλογές του 2019.
Ειλικρινά δεν θα ασχολούμην καθόλου μαζί του εάν δεν ήταν Αντιδήμαρχος Δήμου Σπάρτης. Οφείλω όμως να ασχοληθώ απ’ την στιγμή που όταν ομιλεί, σκέπτεται και πράττει γνωρίζει ότι ο δημόσιος πολιτικός του λόγος, φέρει την σφραγίδα ενός κορυφαίου θεσμικού αξιώματος του Δήμου Σπάρτης, το οποίο ενσαρκώνει.
Με λυπεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι με την ίδια ευκολία που παρεκτρέπεται συνηθίζει εν συνεχεία να «μετανοεί» - πλην όμως με λάθος τρόπο – ζητώντας συγνώμη «για την αναστάτωση που με τις πράξεις του επέφερε στον Δήμαρχο και τους συνεργάτες του»!!!
Είναι απογοητευτικό ότι μόνο προς σ’ αυτούς νοιώθει την ανάγκη να ζητήσει συγγνώμη και προσέξτε μόνο για την αναστάτωση που επέφερε και όχι διότι αντελήφθη το βαθύτερο νόημα της εντελώς απαράδεκτης και αχαρακτήριστης ενέργειάς του, την οποία προφανώς δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί. Δεν έχει αντιληφθεί ακόμα ότι οι πράξεις και οι παραλείψεις του απ’ την στιγμή που είναι αντιδήμαρχος έχουν πεδίο αναφοράς όλους τους Δημότες του Δήμου Σπάρτης, μίας πόλης σύμβολο, για τους θεσμικούς εκπροσώπους της οποίας ισχύει το «άρθρο 1» του Συντάγματος της Ελλάδος (1975/ 1986/2001/2008) που ορίζει ότι: «Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι η Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία». Ενός Συντάγματος που τονίζει ότι θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία και που προβάλει ως κορυφαία τη ρήση ότι όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του ένθους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.
Σε αυτό το Σύνταγμα ορκιστήκατε κε Αντιδήμαρχε όταν αναλάβατε καθήκοντα. Ορκιστήκατε να υπηρετήσετε το πολίτευμα της Δημοκρατίας αποδεχόμενος ότι ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας. Ορκιστήκατε να υπακούετε στις Συνταγματικά κατοχυρωμένες δεσμεύσεις της Ελλάδος που ως δημοκρατική χώρα 45 χρόνια έως σήμερα μετά την πτώση της χούντας, ακολουθεί απαρέγκλιτα τους γενικώς αναγνωρισμένους κανόνες του διεθνούς δικαίου και επιδιώκει την εμπέδωση της ειρήνης, της δικαιοσύνης καθώς και την ανάπτυξη φιλικών σχέσεων μεταξύ λαών και κρατών.
Ο φοίνικας με τον στρατιώτη στο κέντρο της Ελληνικής σημαίας που γιορτάσατε κε Αντιδήμαρχε απεικονίζει μία στυγνή στρατιωτική δικτατορία, γνωστή ως χούντα – για Εσάς ίσως ως «επανάσταση» – που κυβέρνησε την Ελλάδα με διαρκή στρατιωτικό νόμο από το 1967 έως το 1974.
Έναν στρατιωτικό νόμο που δεν έθετε ως θεμέλιο του κράτους την λαϊκή κυριαρχία στο όνομα της οποίας ορκιστήκατε να μας εκπροσωπείτε, που δεν ανέθετε τις εξουσίες στον λαό, που μισούσε την δημοκρατία στο όνομα της οποίας Εσείς ασχημονείτε, προσβάλλοντάς μας, που δεν αναγνώριζε σεβασμό και προστασία στην αξία του ανθρώπου ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής και ιδεολογίας, που δεν υιοθετούσε κανόνες διεθνούς δικαίου τους οποίους ασπάζονταν τα τότε δημοκρατικά κράτη της γης, που δεν επεδίωκε την εμπέδωση της ειρήνης, της δικαιοσύνης και της ανάπτυξης φιλικών σχέσεων μεταξύ λαών και κρατών.
Αυτή η χούντα στην υγεία της οποίας γιορτάζετε κάθε χρόνο 21 Απριλίου οδήγησε την χώρα μετά την πτώση της, στην ψήφιση του Συντάγματος της σημερινής Δημοκρατίας το 1975 Σύνταγμα που προέκυψε ως επιτακτική ανάγκη λύτρωσης της Ελλάδας και του λαού της, απ’ τον πλήρη επί επταετία «βίασμο» κάθε πανανθρώπινης αξίας και ηθικοινωνικού ιδεώδους.
Είσθε νέος άνθρωπος και φαντάζομαι ενάντιος του παραλογισμού και της βίας. Ακούστε κε Αντιδήμαρχε τι πίστευε η χούντα για τους νέους της εποχής της: Ο κάθε μακρυμάλλης ήταν ύποπτος, θεωρείτο κρυφομοφυλόφιλος και συνεπώς εν δυνάμει εγκληματίας. Η ομοφυλοφιλία κατατασσόταν στις γενετήσιες ανωμαλίες και ήταν πιθανή αιτία πρόκλησης εγκληματικών πράξεων!!! Συγκροτήματα σαν τους «beatls» ήταν «αποφώλια τέρατα’, επικίνδυνα για την ελληνική κοινωνία. Κορίτσια με παντελόνια θεωρούνταν κρυφολεσβίες και ύποπτες σαν τους ομοφυλόφιλους για εγκληματικές πράξεις.
Μήπως συνηθίζετε κε Αντιδήμαρχε να μεταμφιέζεστε τις απόκριες; Σας λέω ότι δεν είναι καθόλου κακό, διότι καμιά φορά το κάνω και εγώ. Η μεταμφίεση δεν είναι μεμπτή σε εποχές δημοκρατίας. Σας ρωτάω διότι επί των ημερών της αγαπημένης Σας χούντας η μεταμφίεση θεωρείτο εκ προοιμίου (άνευ ανταποδείξεως δηλαδή) ως κατά των ηθών στρεφομένη πράξη και ετύγχανε αξιόποινη εάν αυτή την εντύπωση και μόνο έδινε έντονη, θεωρούμενη ως βάναυση παρεκτροπή.
Για τους σημερινούς νέους που τους αρέσει να φέρουν γένια και να έχουν μακριά μαλλιά τι άποψη έχετε κε Αντιδήμαρχε; Διότι η χούντα που Σας λείπει και στην υγειά την οποίας σβήνετε κεράκια σε τούρτα, αυτούς τους νέους τους θεωρούσε ως την «αηδίαν υπεγείροντες» δηλαδή τους σιχαινόταν. Τους θεωρούσε ότι έχουν επηρεαστεί εξ’ άλλων «αποφωλίων τεράτων» που εμφανίστηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, «των ούτω καλουμένων Beatls και των Hippis».
Πιστεύω ότι δεν είσθε υπέρμαχος της συμμόρφωσης των πολιτών εις τους κοινωνικούς κανόνες και τους νόμους του κράτους, με μέσα που τους γελοιοποιούν και τους προσβάλλουν ως ανθρώπους. Έτσι δεν είναι κε Αντιδήμαρχε; Η χούντα όμως που υμνείτε ανήγαγε την γελοιοποίηση και τον εξευτελισμό σε δόγμα συμμόρφωσης των αντιφρονούντων στους νόμους που επέβαλε. Ανήγαγε τα «κουρέματα» σε επιχείρηση συμμόρφωσης των μακρυμάλληδων της εποχής της, στον στρατιωτικό νόμο και την παράφρονα τάξη των ηγετών της.
Τον προσεχή Σεπτέμβριο θα ανοίξει η καινούργια εκπαιδευτική χρονιά και ως αντιδήμαρχος θα παρευρεθείτε (ως είθισται) στον Αγιασμό συγκεκριμένου σχολικού συγκροτήματος, όπου οι νεαροί μαθητές θα περιμένουν να ακούσουν από Εσάς κάτι σύμφωνο με τους καιρούς της δημοκρατίας μας. Τι άραγε θα πείτε στα παιδιά; Η λατρεμένη Σας χούντα είχε λάβει σειρά μέτρων για την επιβολή της κοσμιότητας και της ευπρέπειας που πρέπει να διακρίνουν την μαθητική νεολαία. Μέτρα του τύπου: απαγορεύονται τα μακριά μαλλιά, τα γένια, οι κοντές φούστες, τα τεχνικά παίγνια. Επίσης μερίμνη των Διευθυντών των σχολείων οι μαθητές όφειλαν του «μυστηρίου της εξομολογήσεως και της θείας μεταλήψεως» με ρητή προειδοποίηση ότι η απειθαρχία τιμωρείται και με ανάθεση επιβολής του μέτρου στους Επιθεωρητές εκπαιδεύσεως. Υποχρέωνε επίσης τους μαθητές να μην έχουν μακριά νύχια. Απαγόρευε την είσοδό τους, σε μπιλιάρδα, ποδοσφαιράκια κ.λπ. και βεβαίως όλοι έπρεπε να είναι όμοιοι φορώντας ποδιά.
Φαντάζομαι ότι είσθε φαν του σινεμά, του θεάτρου, των κλαμπ. Η χούντα που ονειρεύεσθε απαγόρευε στους μαθητές να πηγαίνουν σε κινηματογράφους και να συχνάζουν σε μαγαζιά όπως οι σημερινές καφετέριες.
Τι γνώμη έχετε για το καψόνι στο στρατό κε Αντιδήμαρχε; Πως θα Σας φαινόταν ως φαντάρος να Σας επιβαλλόταν να γίνετε υποχρεωτικά μέλος μίας νεολαίας στρατιωτικού τύπου που θα υμνούσε θέλοντας και μη την δημοκρατία; Φαντάζομαι ότι θα Σας προκαλούσε αναγούλα η όλη σκέψη. Η χούντα της αρεσκείας Σας είχε θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο «ΑΛΚΙΜΟΙ», είχε οργανώσει μία τέτοια στρατιωτική νεολαία, την οποία θεωρούσε θεμέλιο για το μέλλον της, διότι θα ασπαζόταν υποχρεωτικά τα ιδεώδη της. Οι αντιρρησίες συνειδήσεως υπηρετούσαν την θητεία τους σε ότι ποιο μαύρο μπορείτε να φανταστείτε.
Είμαι βέβαιος ότι σιχαίνεστε τους χαφιέδες. Διερωτώμαι γνωρίζετε το Ευαγγέλιο της χούντας; Όπως και κάθε χούντας; Μαύρης ή κόκκινης; Η μισή Ελλάδα ήταν γεμάτη χαφιέδες. Η χούντα παρακολουθούσε τους πάντες και ιδιαίτερα τους νέους.
Δεν Σας αρέσει το νοιώθω που απευθύνομαι στο πρόσωπό Σας θέτοντας ερωτήματα. Εάν όμως αγαπάτε την χούντα δεν θα πρέπει να νοιώθετε καθόλου άβολα, διότι οι παρακολουθήσεις των εμφορουμένων από ψυχεδελική διάθεση νέων της εποχής, που άκουγαν JON LENON και BOB DYLAN αλλά και Σαββόπουλο και οι προσωπικές αναφορές των χαφιέδων της χούντας σ’ αυτούς τους παρηκμασμένους νέους, που δεν ασπάζονταν τα φασιστικά ιδεώδη, ήταν καθημερινές.
Κε Αντιδήμαρχε, συμπαθέστατέ μου Δημήτρη Καπονικολέ. Γεννήθηκα το 1965. Την 21 – 04 – 1967 που ήρθε η χούντα ήμουν δύο ετών. Δεν ένοιωθα, ούτε καταλάβαινα χούντα. Το 1970 – 71 ήμουν μαθητής της Α΄ Δημοτικού στο 4ο Δημοτικό Σχολείο Σπάρτης και το 1973 – 74 που ήταν ακόμα χούντα ήμουν στην Δ΄ Δημοτικού στο ίδιο σχολείο.
Με θυμάμαι να τρώω με αγωνία τα νύχια μου για να μην τα δει ο χουντικός Επιθεωρητής που έκανε έλεγχο χεριών στην τάξη. Θυμάμαι επίσης το ξύλο που έφαγα όταν ανακάλυψε κάποια φορά ότι τα νύχια μου ήταν κομμένα με τα δόντια μου. Έφαγα πολύ ξύλο απ’ τον δάσκαλο διότι η άρχουσα εκπαιδευτική αρχή τότε ήταν: «το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο».
Θυμάμαι επίσης άλλη μία φορά στην τάξη μου τον Φάνη (δεν έχω δικαίωμα να αποκαλύψω το επώνυμο) που είχε χάσει την γόμα του. Του την είχε πάρει ο Αλέκος (δεν λέω επώνυμο) διότι ως ορφανό και πάμπτωχο παιδί την είχε ζηλέψει. Θυμάμαι τον δάσκαλο που μας πίεζε να αποκαλύψουμε τον κλέπτη για να τον τιμωρήσει παραδειγματικά.
Σημείωση: Οι δυνατές ξυλιές που τρώγαμε με την γύψινη βέργα ήταν το «επιτίμιο της ακοινωνησίας μας», ξυλιές προς παραδειγματισμό ενώπιον όλων των μαθητών. Στιγματισμός του «εγκληματία» μαθητή και απομόνωσή του. Ο δάσκαλός μας εκθείαζε πόσο καλή πράξη ήταν η αποκάλυψη του κλέπτη συμμαθητή μας, κοινώς το «κάρφωμα» και μας παρότρυνε να τον καρφώσουμε για να επιβάλει τον νόμο και την τάξη παρουσία όλων μας.
Θυμάμαι που όταν ένας της τάξης μας λύγισε τελικά και κάρφωσε τον Αλέκο όλοι κλάψαμε με την δημόσια τιμωρία του ακόμα και ο Φάνης….
θυμάμαι όμως και κάτι ακόμα όταν είχε έρθει ο Πατακός στην Σπάρτη και μας έβγαλαν με λαμπρή παρέλαση παιδάκια του Δημοτικού στην κεντρική πλατεία. Ο Πατακός στο Δημαρχείο που είσθε Εσείς σήμερα, να έχει βγει στον εξώστη να χτυπάει παλαμάκια για να στοχοπροσηλωθούμε σ’ αυτόν και να μας ρωτά μεγαλοφώνως με ύφος Μουσολίνι!!! (από μεγαφώνου) «περνάτε καλά;». Θυμάμαι μία μικρή παύση και μία αναμονή για να μας ακούσει να ζητωκραυγάζουμε για να επευφημήσουμε τον ίδιο και το καθεστώς. Ήθελε να το ζήσει, να το βιώσει βρε παιδί μου!!! ότι είμαστε τρισευτυχισμένοι…. Εμείς μη έχοντας άλλη επιλογή, φωνάξαμε δυνατά «ΝΑΙ» και χειροκροτήσαμε υπό τις παροτρύνσεις των διδασκάλων μας.
Θυμάμαι και τον φοίνικα με τον στρατιώτη στην κεντρική νησίδα κοντά στο βαρέλι του τροχονόμου. Από τότε κάτι μου έλεγε ότι βιώνω «το γελοίον ενός πράγματος» που όμως δεν είχε διαμορφωμένη σάρκα και οστά στην παιδική μου ψυχή. Αποκαλύφθηκε μέσα μου η γελοιότητα της παρανοϊκής χούντας του 1967 – 1974 πολύ αργότερα όταν μεγάλωσα και σπούδασα, διάβασα, άκουσα, έμαθα, λάτρεψα τον Θεοδωράκη, τον Μπιθικώτση και όλους τους μεγίστους που με την μουσική τους, τα ποιήματά τους και τα έργα τους προκαλούν και σήμερα και θα προκαλούν για πάντα ρίγος στο σώμα, υψώνοντας έως τα ουράνια την ψυχή και το φρόνημά μας, ως Ελλήνων της ποιο ωραίας και αρχαίας Δημοκρατίας στον κόσμο.
Ειλικρινά κε Αντιδήμαρχε επειδή Σας ξέρω και δεν Σας αποδίδω σε καμία περίπτωση κακή πρόθεση, πως είναι δυνατόν να είσθε τόσο πλανημένος; Είστε αιρετός εκπρόσωπος του Δήμου Σπάρτης. Του Δήμου Σπάρτης της Ελληνικής Δημοκρατίας όχι της Ελληνικής Δικτατορίας. Είσθε εκπρόσωπος του λαού και του έθνους στον Δήμο Σπάρτης. Προσφέρομαι ειλικρινά να Σας βοηθήσω να καταλάβετε πως ακριβώς πρέπει να εκφράζεσθε με τον δημόσιο λόγο Σας, όποια μορφή και εάν έχει – λεκτική, συμβολική ή και φωτογραφική – ως πολίτης που είναι και Αντιδήμαρχος. Ίσως νομίζετε ότι είσθε εκεί μόνο για να έλκετε τους «εθνικόφρονες». Είσθε σε πλάνη. Αγνοείτε την φιλελεύθερη και ευρύτερα δημοκρατική συνισταμένη των διατάξεων του δημοκρατικού μας Συντάγματος, που έχετε υποχρέωση να υπηρετήσετε και νομίζετε ότι ζητώντας ένα συγνώμη από τον κο Δήμαρχο και τους συνεργάτες Σας όλα εξαλείφονται.
Από τους δημότες να ζητήσετε συγνώμη γιατί εμείς νοιώθουμε την ντροπή και εξεγειρόμεθα και έχουμε ανάγκη να Σας επιπλήξουμε. Ο κος Δήμαρχος και οι συνεργάτες Σας «αγρόν ηγοράζουν» και ως προς αυτό. Η Σπάρτη δυστυχώς διάγει αυτή την φορά την χειρότερη τετραετία της και είναι μόνο η αρχή…..
Πλειώτας σε Καπονικολό: Ζητήστε συγγνώμη από τους δημότες!
Μοιράσου το άρθρο:
24-04-2020
Είστε εκπρόσωπος του Δήμου Σπάρτης της Ελληνικής Δημοκρατίας όχι της Ελληνικής Δικτατορίας - Η Σπάρτη δυστυχώς διάγει αυτή την φορά την χειρότερη τετραετία της και είναι μόνο η αρχή…
Σχετικά Άρθρα
Γράφει ο Χρήστος Α. Πλειώτας
Δικηγόρος
Σκέψη και Γνώμη: «Απόλυτη παρακμή!!!»
Αφορμή για το παρόν δημοσίευμα μου έδωσε η ανάρτηση σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης ευχών μέσω τούρτας υπέρ υγείας της 21ης Απριλίου 1967 (επετείου της χούντας των Συνταγματαρχών) απ τον Αντιδήμαρχο Δήμου Σπάρτης Δημήτριο Καπονικολό. Ένα συμπαθέστατο συμπολίτη που γνωρίζω προσωπικά από παιδί – καθ’ ότι πολύ μικρότερός μου ηλικιακά – και με χαρά είδα να πολιτεύεται στις Δημοτικές εκλογές του 2019.
Ειλικρινά δεν θα ασχολούμην καθόλου μαζί του εάν δεν ήταν Αντιδήμαρχος Δήμου Σπάρτης. Οφείλω όμως να ασχοληθώ απ’ την στιγμή που όταν ομιλεί, σκέπτεται και πράττει γνωρίζει ότι ο δημόσιος πολιτικός του λόγος, φέρει την σφραγίδα ενός κορυφαίου θεσμικού αξιώματος του Δήμου Σπάρτης, το οποίο ενσαρκώνει.
Με λυπεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι με την ίδια ευκολία που παρεκτρέπεται συνηθίζει εν συνεχεία να «μετανοεί» - πλην όμως με λάθος τρόπο – ζητώντας συγνώμη «για την αναστάτωση που με τις πράξεις του επέφερε στον Δήμαρχο και τους συνεργάτες του»!!!
Είναι απογοητευτικό ότι μόνο προς σ’ αυτούς νοιώθει την ανάγκη να ζητήσει συγγνώμη και προσέξτε μόνο για την αναστάτωση που επέφερε και όχι διότι αντελήφθη το βαθύτερο νόημα της εντελώς απαράδεκτης και αχαρακτήριστης ενέργειάς του, την οποία προφανώς δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί. Δεν έχει αντιληφθεί ακόμα ότι οι πράξεις και οι παραλείψεις του απ’ την στιγμή που είναι αντιδήμαρχος έχουν πεδίο αναφοράς όλους τους Δημότες του Δήμου Σπάρτης, μίας πόλης σύμβολο, για τους θεσμικούς εκπροσώπους της οποίας ισχύει το «άρθρο 1» του Συντάγματος της Ελλάδος (1975/ 1986/2001/2008) που ορίζει ότι: «Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι η Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία». Ενός Συντάγματος που τονίζει ότι θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία και που προβάλει ως κορυφαία τη ρήση ότι όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του ένθους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.
Σε αυτό το Σύνταγμα ορκιστήκατε κε Αντιδήμαρχε όταν αναλάβατε καθήκοντα. Ορκιστήκατε να υπηρετήσετε το πολίτευμα της Δημοκρατίας αποδεχόμενος ότι ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας. Ορκιστήκατε να υπακούετε στις Συνταγματικά κατοχυρωμένες δεσμεύσεις της Ελλάδος που ως δημοκρατική χώρα 45 χρόνια έως σήμερα μετά την πτώση της χούντας, ακολουθεί απαρέγκλιτα τους γενικώς αναγνωρισμένους κανόνες του διεθνούς δικαίου και επιδιώκει την εμπέδωση της ειρήνης, της δικαιοσύνης καθώς και την ανάπτυξη φιλικών σχέσεων μεταξύ λαών και κρατών.
Ο φοίνικας με τον στρατιώτη στο κέντρο της Ελληνικής σημαίας που γιορτάσατε κε Αντιδήμαρχε απεικονίζει μία στυγνή στρατιωτική δικτατορία, γνωστή ως χούντα – για Εσάς ίσως ως «επανάσταση» – που κυβέρνησε την Ελλάδα με διαρκή στρατιωτικό νόμο από το 1967 έως το 1974.
Έναν στρατιωτικό νόμο που δεν έθετε ως θεμέλιο του κράτους την λαϊκή κυριαρχία στο όνομα της οποίας ορκιστήκατε να μας εκπροσωπείτε, που δεν ανέθετε τις εξουσίες στον λαό, που μισούσε την δημοκρατία στο όνομα της οποίας Εσείς ασχημονείτε, προσβάλλοντάς μας, που δεν αναγνώριζε σεβασμό και προστασία στην αξία του ανθρώπου ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής και ιδεολογίας, που δεν υιοθετούσε κανόνες διεθνούς δικαίου τους οποίους ασπάζονταν τα τότε δημοκρατικά κράτη της γης, που δεν επεδίωκε την εμπέδωση της ειρήνης, της δικαιοσύνης και της ανάπτυξης φιλικών σχέσεων μεταξύ λαών και κρατών.
Αυτή η χούντα στην υγεία της οποίας γιορτάζετε κάθε χρόνο 21 Απριλίου οδήγησε την χώρα μετά την πτώση της, στην ψήφιση του Συντάγματος της σημερινής Δημοκρατίας το 1975 Σύνταγμα που προέκυψε ως επιτακτική ανάγκη λύτρωσης της Ελλάδας και του λαού της, απ’ τον πλήρη επί επταετία «βίασμο» κάθε πανανθρώπινης αξίας και ηθικοινωνικού ιδεώδους.
Είσθε νέος άνθρωπος και φαντάζομαι ενάντιος του παραλογισμού και της βίας. Ακούστε κε Αντιδήμαρχε τι πίστευε η χούντα για τους νέους της εποχής της: Ο κάθε μακρυμάλλης ήταν ύποπτος, θεωρείτο κρυφομοφυλόφιλος και συνεπώς εν δυνάμει εγκληματίας. Η ομοφυλοφιλία κατατασσόταν στις γενετήσιες ανωμαλίες και ήταν πιθανή αιτία πρόκλησης εγκληματικών πράξεων!!! Συγκροτήματα σαν τους «beatls» ήταν «αποφώλια τέρατα’, επικίνδυνα για την ελληνική κοινωνία. Κορίτσια με παντελόνια θεωρούνταν κρυφολεσβίες και ύποπτες σαν τους ομοφυλόφιλους για εγκληματικές πράξεις.
Μήπως συνηθίζετε κε Αντιδήμαρχε να μεταμφιέζεστε τις απόκριες; Σας λέω ότι δεν είναι καθόλου κακό, διότι καμιά φορά το κάνω και εγώ. Η μεταμφίεση δεν είναι μεμπτή σε εποχές δημοκρατίας. Σας ρωτάω διότι επί των ημερών της αγαπημένης Σας χούντας η μεταμφίεση θεωρείτο εκ προοιμίου (άνευ ανταποδείξεως δηλαδή) ως κατά των ηθών στρεφομένη πράξη και ετύγχανε αξιόποινη εάν αυτή την εντύπωση και μόνο έδινε έντονη, θεωρούμενη ως βάναυση παρεκτροπή.
Για τους σημερινούς νέους που τους αρέσει να φέρουν γένια και να έχουν μακριά μαλλιά τι άποψη έχετε κε Αντιδήμαρχε; Διότι η χούντα που Σας λείπει και στην υγειά την οποίας σβήνετε κεράκια σε τούρτα, αυτούς τους νέους τους θεωρούσε ως την «αηδίαν υπεγείροντες» δηλαδή τους σιχαινόταν. Τους θεωρούσε ότι έχουν επηρεαστεί εξ’ άλλων «αποφωλίων τεράτων» που εμφανίστηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, «των ούτω καλουμένων Beatls και των Hippis».
Πιστεύω ότι δεν είσθε υπέρμαχος της συμμόρφωσης των πολιτών εις τους κοινωνικούς κανόνες και τους νόμους του κράτους, με μέσα που τους γελοιοποιούν και τους προσβάλλουν ως ανθρώπους. Έτσι δεν είναι κε Αντιδήμαρχε; Η χούντα όμως που υμνείτε ανήγαγε την γελοιοποίηση και τον εξευτελισμό σε δόγμα συμμόρφωσης των αντιφρονούντων στους νόμους που επέβαλε. Ανήγαγε τα «κουρέματα» σε επιχείρηση συμμόρφωσης των μακρυμάλληδων της εποχής της, στον στρατιωτικό νόμο και την παράφρονα τάξη των ηγετών της.
Τον προσεχή Σεπτέμβριο θα ανοίξει η καινούργια εκπαιδευτική χρονιά και ως αντιδήμαρχος θα παρευρεθείτε (ως είθισται) στον Αγιασμό συγκεκριμένου σχολικού συγκροτήματος, όπου οι νεαροί μαθητές θα περιμένουν να ακούσουν από Εσάς κάτι σύμφωνο με τους καιρούς της δημοκρατίας μας. Τι άραγε θα πείτε στα παιδιά; Η λατρεμένη Σας χούντα είχε λάβει σειρά μέτρων για την επιβολή της κοσμιότητας και της ευπρέπειας που πρέπει να διακρίνουν την μαθητική νεολαία. Μέτρα του τύπου: απαγορεύονται τα μακριά μαλλιά, τα γένια, οι κοντές φούστες, τα τεχνικά παίγνια. Επίσης μερίμνη των Διευθυντών των σχολείων οι μαθητές όφειλαν του «μυστηρίου της εξομολογήσεως και της θείας μεταλήψεως» με ρητή προειδοποίηση ότι η απειθαρχία τιμωρείται και με ανάθεση επιβολής του μέτρου στους Επιθεωρητές εκπαιδεύσεως. Υποχρέωνε επίσης τους μαθητές να μην έχουν μακριά νύχια. Απαγόρευε την είσοδό τους, σε μπιλιάρδα, ποδοσφαιράκια κ.λπ. και βεβαίως όλοι έπρεπε να είναι όμοιοι φορώντας ποδιά.
Φαντάζομαι ότι είσθε φαν του σινεμά, του θεάτρου, των κλαμπ. Η χούντα που ονειρεύεσθε απαγόρευε στους μαθητές να πηγαίνουν σε κινηματογράφους και να συχνάζουν σε μαγαζιά όπως οι σημερινές καφετέριες.
Τι γνώμη έχετε για το καψόνι στο στρατό κε Αντιδήμαρχε; Πως θα Σας φαινόταν ως φαντάρος να Σας επιβαλλόταν να γίνετε υποχρεωτικά μέλος μίας νεολαίας στρατιωτικού τύπου που θα υμνούσε θέλοντας και μη την δημοκρατία; Φαντάζομαι ότι θα Σας προκαλούσε αναγούλα η όλη σκέψη. Η χούντα της αρεσκείας Σας είχε θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο «ΑΛΚΙΜΟΙ», είχε οργανώσει μία τέτοια στρατιωτική νεολαία, την οποία θεωρούσε θεμέλιο για το μέλλον της, διότι θα ασπαζόταν υποχρεωτικά τα ιδεώδη της. Οι αντιρρησίες συνειδήσεως υπηρετούσαν την θητεία τους σε ότι ποιο μαύρο μπορείτε να φανταστείτε.
Είμαι βέβαιος ότι σιχαίνεστε τους χαφιέδες. Διερωτώμαι γνωρίζετε το Ευαγγέλιο της χούντας; Όπως και κάθε χούντας; Μαύρης ή κόκκινης; Η μισή Ελλάδα ήταν γεμάτη χαφιέδες. Η χούντα παρακολουθούσε τους πάντες και ιδιαίτερα τους νέους.
Δεν Σας αρέσει το νοιώθω που απευθύνομαι στο πρόσωπό Σας θέτοντας ερωτήματα. Εάν όμως αγαπάτε την χούντα δεν θα πρέπει να νοιώθετε καθόλου άβολα, διότι οι παρακολουθήσεις των εμφορουμένων από ψυχεδελική διάθεση νέων της εποχής, που άκουγαν JON LENON και BOB DYLAN αλλά και Σαββόπουλο και οι προσωπικές αναφορές των χαφιέδων της χούντας σ’ αυτούς τους παρηκμασμένους νέους, που δεν ασπάζονταν τα φασιστικά ιδεώδη, ήταν καθημερινές.
Κε Αντιδήμαρχε, συμπαθέστατέ μου Δημήτρη Καπονικολέ. Γεννήθηκα το 1965. Την 21 – 04 – 1967 που ήρθε η χούντα ήμουν δύο ετών. Δεν ένοιωθα, ούτε καταλάβαινα χούντα. Το 1970 – 71 ήμουν μαθητής της Α΄ Δημοτικού στο 4ο Δημοτικό Σχολείο Σπάρτης και το 1973 – 74 που ήταν ακόμα χούντα ήμουν στην Δ΄ Δημοτικού στο ίδιο σχολείο.
Με θυμάμαι να τρώω με αγωνία τα νύχια μου για να μην τα δει ο χουντικός Επιθεωρητής που έκανε έλεγχο χεριών στην τάξη. Θυμάμαι επίσης το ξύλο που έφαγα όταν ανακάλυψε κάποια φορά ότι τα νύχια μου ήταν κομμένα με τα δόντια μου. Έφαγα πολύ ξύλο απ’ τον δάσκαλο διότι η άρχουσα εκπαιδευτική αρχή τότε ήταν: «το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο».
Θυμάμαι επίσης άλλη μία φορά στην τάξη μου τον Φάνη (δεν έχω δικαίωμα να αποκαλύψω το επώνυμο) που είχε χάσει την γόμα του. Του την είχε πάρει ο Αλέκος (δεν λέω επώνυμο) διότι ως ορφανό και πάμπτωχο παιδί την είχε ζηλέψει. Θυμάμαι τον δάσκαλο που μας πίεζε να αποκαλύψουμε τον κλέπτη για να τον τιμωρήσει παραδειγματικά.
Σημείωση: Οι δυνατές ξυλιές που τρώγαμε με την γύψινη βέργα ήταν το «επιτίμιο της ακοινωνησίας μας», ξυλιές προς παραδειγματισμό ενώπιον όλων των μαθητών. Στιγματισμός του «εγκληματία» μαθητή και απομόνωσή του. Ο δάσκαλός μας εκθείαζε πόσο καλή πράξη ήταν η αποκάλυψη του κλέπτη συμμαθητή μας, κοινώς το «κάρφωμα» και μας παρότρυνε να τον καρφώσουμε για να επιβάλει τον νόμο και την τάξη παρουσία όλων μας.
Θυμάμαι που όταν ένας της τάξης μας λύγισε τελικά και κάρφωσε τον Αλέκο όλοι κλάψαμε με την δημόσια τιμωρία του ακόμα και ο Φάνης….
θυμάμαι όμως και κάτι ακόμα όταν είχε έρθει ο Πατακός στην Σπάρτη και μας έβγαλαν με λαμπρή παρέλαση παιδάκια του Δημοτικού στην κεντρική πλατεία. Ο Πατακός στο Δημαρχείο που είσθε Εσείς σήμερα, να έχει βγει στον εξώστη να χτυπάει παλαμάκια για να στοχοπροσηλωθούμε σ’ αυτόν και να μας ρωτά μεγαλοφώνως με ύφος Μουσολίνι!!! (από μεγαφώνου) «περνάτε καλά;». Θυμάμαι μία μικρή παύση και μία αναμονή για να μας ακούσει να ζητωκραυγάζουμε για να επευφημήσουμε τον ίδιο και το καθεστώς. Ήθελε να το ζήσει, να το βιώσει βρε παιδί μου!!! ότι είμαστε τρισευτυχισμένοι…. Εμείς μη έχοντας άλλη επιλογή, φωνάξαμε δυνατά «ΝΑΙ» και χειροκροτήσαμε υπό τις παροτρύνσεις των διδασκάλων μας.
Θυμάμαι και τον φοίνικα με τον στρατιώτη στην κεντρική νησίδα κοντά στο βαρέλι του τροχονόμου. Από τότε κάτι μου έλεγε ότι βιώνω «το γελοίον ενός πράγματος» που όμως δεν είχε διαμορφωμένη σάρκα και οστά στην παιδική μου ψυχή. Αποκαλύφθηκε μέσα μου η γελοιότητα της παρανοϊκής χούντας του 1967 – 1974 πολύ αργότερα όταν μεγάλωσα και σπούδασα, διάβασα, άκουσα, έμαθα, λάτρεψα τον Θεοδωράκη, τον Μπιθικώτση και όλους τους μεγίστους που με την μουσική τους, τα ποιήματά τους και τα έργα τους προκαλούν και σήμερα και θα προκαλούν για πάντα ρίγος στο σώμα, υψώνοντας έως τα ουράνια την ψυχή και το φρόνημά μας, ως Ελλήνων της ποιο ωραίας και αρχαίας Δημοκρατίας στον κόσμο.
Ειλικρινά κε Αντιδήμαρχε επειδή Σας ξέρω και δεν Σας αποδίδω σε καμία περίπτωση κακή πρόθεση, πως είναι δυνατόν να είσθε τόσο πλανημένος; Είστε αιρετός εκπρόσωπος του Δήμου Σπάρτης. Του Δήμου Σπάρτης της Ελληνικής Δημοκρατίας όχι της Ελληνικής Δικτατορίας. Είσθε εκπρόσωπος του λαού και του έθνους στον Δήμο Σπάρτης. Προσφέρομαι ειλικρινά να Σας βοηθήσω να καταλάβετε πως ακριβώς πρέπει να εκφράζεσθε με τον δημόσιο λόγο Σας, όποια μορφή και εάν έχει – λεκτική, συμβολική ή και φωτογραφική – ως πολίτης που είναι και Αντιδήμαρχος. Ίσως νομίζετε ότι είσθε εκεί μόνο για να έλκετε τους «εθνικόφρονες». Είσθε σε πλάνη. Αγνοείτε την φιλελεύθερη και ευρύτερα δημοκρατική συνισταμένη των διατάξεων του δημοκρατικού μας Συντάγματος, που έχετε υποχρέωση να υπηρετήσετε και νομίζετε ότι ζητώντας ένα συγνώμη από τον κο Δήμαρχο και τους συνεργάτες Σας όλα εξαλείφονται.
Από τους δημότες να ζητήσετε συγνώμη γιατί εμείς νοιώθουμε την ντροπή και εξεγειρόμεθα και έχουμε ανάγκη να Σας επιπλήξουμε. Ο κος Δήμαρχος και οι συνεργάτες Σας «αγρόν ηγοράζουν» και ως προς αυτό. Η Σπάρτη δυστυχώς διάγει αυτή την φορά την χειρότερη τετραετία της και είναι μόνο η αρχή…..
Δικηγόρος
Σκέψη και Γνώμη: «Απόλυτη παρακμή!!!»
Αφορμή για το παρόν δημοσίευμα μου έδωσε η ανάρτηση σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης ευχών μέσω τούρτας υπέρ υγείας της 21ης Απριλίου 1967 (επετείου της χούντας των Συνταγματαρχών) απ τον Αντιδήμαρχο Δήμου Σπάρτης Δημήτριο Καπονικολό. Ένα συμπαθέστατο συμπολίτη που γνωρίζω προσωπικά από παιδί – καθ’ ότι πολύ μικρότερός μου ηλικιακά – και με χαρά είδα να πολιτεύεται στις Δημοτικές εκλογές του 2019.
Ειλικρινά δεν θα ασχολούμην καθόλου μαζί του εάν δεν ήταν Αντιδήμαρχος Δήμου Σπάρτης. Οφείλω όμως να ασχοληθώ απ’ την στιγμή που όταν ομιλεί, σκέπτεται και πράττει γνωρίζει ότι ο δημόσιος πολιτικός του λόγος, φέρει την σφραγίδα ενός κορυφαίου θεσμικού αξιώματος του Δήμου Σπάρτης, το οποίο ενσαρκώνει.
Με λυπεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι με την ίδια ευκολία που παρεκτρέπεται συνηθίζει εν συνεχεία να «μετανοεί» - πλην όμως με λάθος τρόπο – ζητώντας συγνώμη «για την αναστάτωση που με τις πράξεις του επέφερε στον Δήμαρχο και τους συνεργάτες του»!!!
Είναι απογοητευτικό ότι μόνο προς σ’ αυτούς νοιώθει την ανάγκη να ζητήσει συγγνώμη και προσέξτε μόνο για την αναστάτωση που επέφερε και όχι διότι αντελήφθη το βαθύτερο νόημα της εντελώς απαράδεκτης και αχαρακτήριστης ενέργειάς του, την οποία προφανώς δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί. Δεν έχει αντιληφθεί ακόμα ότι οι πράξεις και οι παραλείψεις του απ’ την στιγμή που είναι αντιδήμαρχος έχουν πεδίο αναφοράς όλους τους Δημότες του Δήμου Σπάρτης, μίας πόλης σύμβολο, για τους θεσμικούς εκπροσώπους της οποίας ισχύει το «άρθρο 1» του Συντάγματος της Ελλάδος (1975/ 1986/2001/2008) που ορίζει ότι: «Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι η Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία». Ενός Συντάγματος που τονίζει ότι θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία και που προβάλει ως κορυφαία τη ρήση ότι όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του ένθους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.
Σε αυτό το Σύνταγμα ορκιστήκατε κε Αντιδήμαρχε όταν αναλάβατε καθήκοντα. Ορκιστήκατε να υπηρετήσετε το πολίτευμα της Δημοκρατίας αποδεχόμενος ότι ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας. Ορκιστήκατε να υπακούετε στις Συνταγματικά κατοχυρωμένες δεσμεύσεις της Ελλάδος που ως δημοκρατική χώρα 45 χρόνια έως σήμερα μετά την πτώση της χούντας, ακολουθεί απαρέγκλιτα τους γενικώς αναγνωρισμένους κανόνες του διεθνούς δικαίου και επιδιώκει την εμπέδωση της ειρήνης, της δικαιοσύνης καθώς και την ανάπτυξη φιλικών σχέσεων μεταξύ λαών και κρατών.
Ο φοίνικας με τον στρατιώτη στο κέντρο της Ελληνικής σημαίας που γιορτάσατε κε Αντιδήμαρχε απεικονίζει μία στυγνή στρατιωτική δικτατορία, γνωστή ως χούντα – για Εσάς ίσως ως «επανάσταση» – που κυβέρνησε την Ελλάδα με διαρκή στρατιωτικό νόμο από το 1967 έως το 1974.
Έναν στρατιωτικό νόμο που δεν έθετε ως θεμέλιο του κράτους την λαϊκή κυριαρχία στο όνομα της οποίας ορκιστήκατε να μας εκπροσωπείτε, που δεν ανέθετε τις εξουσίες στον λαό, που μισούσε την δημοκρατία στο όνομα της οποίας Εσείς ασχημονείτε, προσβάλλοντάς μας, που δεν αναγνώριζε σεβασμό και προστασία στην αξία του ανθρώπου ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής και ιδεολογίας, που δεν υιοθετούσε κανόνες διεθνούς δικαίου τους οποίους ασπάζονταν τα τότε δημοκρατικά κράτη της γης, που δεν επεδίωκε την εμπέδωση της ειρήνης, της δικαιοσύνης και της ανάπτυξης φιλικών σχέσεων μεταξύ λαών και κρατών.
Αυτή η χούντα στην υγεία της οποίας γιορτάζετε κάθε χρόνο 21 Απριλίου οδήγησε την χώρα μετά την πτώση της, στην ψήφιση του Συντάγματος της σημερινής Δημοκρατίας το 1975 Σύνταγμα που προέκυψε ως επιτακτική ανάγκη λύτρωσης της Ελλάδας και του λαού της, απ’ τον πλήρη επί επταετία «βίασμο» κάθε πανανθρώπινης αξίας και ηθικοινωνικού ιδεώδους.
Είσθε νέος άνθρωπος και φαντάζομαι ενάντιος του παραλογισμού και της βίας. Ακούστε κε Αντιδήμαρχε τι πίστευε η χούντα για τους νέους της εποχής της: Ο κάθε μακρυμάλλης ήταν ύποπτος, θεωρείτο κρυφομοφυλόφιλος και συνεπώς εν δυνάμει εγκληματίας. Η ομοφυλοφιλία κατατασσόταν στις γενετήσιες ανωμαλίες και ήταν πιθανή αιτία πρόκλησης εγκληματικών πράξεων!!! Συγκροτήματα σαν τους «beatls» ήταν «αποφώλια τέρατα’, επικίνδυνα για την ελληνική κοινωνία. Κορίτσια με παντελόνια θεωρούνταν κρυφολεσβίες και ύποπτες σαν τους ομοφυλόφιλους για εγκληματικές πράξεις.
Μήπως συνηθίζετε κε Αντιδήμαρχε να μεταμφιέζεστε τις απόκριες; Σας λέω ότι δεν είναι καθόλου κακό, διότι καμιά φορά το κάνω και εγώ. Η μεταμφίεση δεν είναι μεμπτή σε εποχές δημοκρατίας. Σας ρωτάω διότι επί των ημερών της αγαπημένης Σας χούντας η μεταμφίεση θεωρείτο εκ προοιμίου (άνευ ανταποδείξεως δηλαδή) ως κατά των ηθών στρεφομένη πράξη και ετύγχανε αξιόποινη εάν αυτή την εντύπωση και μόνο έδινε έντονη, θεωρούμενη ως βάναυση παρεκτροπή.
Για τους σημερινούς νέους που τους αρέσει να φέρουν γένια και να έχουν μακριά μαλλιά τι άποψη έχετε κε Αντιδήμαρχε; Διότι η χούντα που Σας λείπει και στην υγειά την οποίας σβήνετε κεράκια σε τούρτα, αυτούς τους νέους τους θεωρούσε ως την «αηδίαν υπεγείροντες» δηλαδή τους σιχαινόταν. Τους θεωρούσε ότι έχουν επηρεαστεί εξ’ άλλων «αποφωλίων τεράτων» που εμφανίστηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, «των ούτω καλουμένων Beatls και των Hippis».
Πιστεύω ότι δεν είσθε υπέρμαχος της συμμόρφωσης των πολιτών εις τους κοινωνικούς κανόνες και τους νόμους του κράτους, με μέσα που τους γελοιοποιούν και τους προσβάλλουν ως ανθρώπους. Έτσι δεν είναι κε Αντιδήμαρχε; Η χούντα όμως που υμνείτε ανήγαγε την γελοιοποίηση και τον εξευτελισμό σε δόγμα συμμόρφωσης των αντιφρονούντων στους νόμους που επέβαλε. Ανήγαγε τα «κουρέματα» σε επιχείρηση συμμόρφωσης των μακρυμάλληδων της εποχής της, στον στρατιωτικό νόμο και την παράφρονα τάξη των ηγετών της.
Τον προσεχή Σεπτέμβριο θα ανοίξει η καινούργια εκπαιδευτική χρονιά και ως αντιδήμαρχος θα παρευρεθείτε (ως είθισται) στον Αγιασμό συγκεκριμένου σχολικού συγκροτήματος, όπου οι νεαροί μαθητές θα περιμένουν να ακούσουν από Εσάς κάτι σύμφωνο με τους καιρούς της δημοκρατίας μας. Τι άραγε θα πείτε στα παιδιά; Η λατρεμένη Σας χούντα είχε λάβει σειρά μέτρων για την επιβολή της κοσμιότητας και της ευπρέπειας που πρέπει να διακρίνουν την μαθητική νεολαία. Μέτρα του τύπου: απαγορεύονται τα μακριά μαλλιά, τα γένια, οι κοντές φούστες, τα τεχνικά παίγνια. Επίσης μερίμνη των Διευθυντών των σχολείων οι μαθητές όφειλαν του «μυστηρίου της εξομολογήσεως και της θείας μεταλήψεως» με ρητή προειδοποίηση ότι η απειθαρχία τιμωρείται και με ανάθεση επιβολής του μέτρου στους Επιθεωρητές εκπαιδεύσεως. Υποχρέωνε επίσης τους μαθητές να μην έχουν μακριά νύχια. Απαγόρευε την είσοδό τους, σε μπιλιάρδα, ποδοσφαιράκια κ.λπ. και βεβαίως όλοι έπρεπε να είναι όμοιοι φορώντας ποδιά.
Φαντάζομαι ότι είσθε φαν του σινεμά, του θεάτρου, των κλαμπ. Η χούντα που ονειρεύεσθε απαγόρευε στους μαθητές να πηγαίνουν σε κινηματογράφους και να συχνάζουν σε μαγαζιά όπως οι σημερινές καφετέριες.
Τι γνώμη έχετε για το καψόνι στο στρατό κε Αντιδήμαρχε; Πως θα Σας φαινόταν ως φαντάρος να Σας επιβαλλόταν να γίνετε υποχρεωτικά μέλος μίας νεολαίας στρατιωτικού τύπου που θα υμνούσε θέλοντας και μη την δημοκρατία; Φαντάζομαι ότι θα Σας προκαλούσε αναγούλα η όλη σκέψη. Η χούντα της αρεσκείας Σας είχε θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο «ΑΛΚΙΜΟΙ», είχε οργανώσει μία τέτοια στρατιωτική νεολαία, την οποία θεωρούσε θεμέλιο για το μέλλον της, διότι θα ασπαζόταν υποχρεωτικά τα ιδεώδη της. Οι αντιρρησίες συνειδήσεως υπηρετούσαν την θητεία τους σε ότι ποιο μαύρο μπορείτε να φανταστείτε.
Είμαι βέβαιος ότι σιχαίνεστε τους χαφιέδες. Διερωτώμαι γνωρίζετε το Ευαγγέλιο της χούντας; Όπως και κάθε χούντας; Μαύρης ή κόκκινης; Η μισή Ελλάδα ήταν γεμάτη χαφιέδες. Η χούντα παρακολουθούσε τους πάντες και ιδιαίτερα τους νέους.
Δεν Σας αρέσει το νοιώθω που απευθύνομαι στο πρόσωπό Σας θέτοντας ερωτήματα. Εάν όμως αγαπάτε την χούντα δεν θα πρέπει να νοιώθετε καθόλου άβολα, διότι οι παρακολουθήσεις των εμφορουμένων από ψυχεδελική διάθεση νέων της εποχής, που άκουγαν JON LENON και BOB DYLAN αλλά και Σαββόπουλο και οι προσωπικές αναφορές των χαφιέδων της χούντας σ’ αυτούς τους παρηκμασμένους νέους, που δεν ασπάζονταν τα φασιστικά ιδεώδη, ήταν καθημερινές.
Κε Αντιδήμαρχε, συμπαθέστατέ μου Δημήτρη Καπονικολέ. Γεννήθηκα το 1965. Την 21 – 04 – 1967 που ήρθε η χούντα ήμουν δύο ετών. Δεν ένοιωθα, ούτε καταλάβαινα χούντα. Το 1970 – 71 ήμουν μαθητής της Α΄ Δημοτικού στο 4ο Δημοτικό Σχολείο Σπάρτης και το 1973 – 74 που ήταν ακόμα χούντα ήμουν στην Δ΄ Δημοτικού στο ίδιο σχολείο.
Με θυμάμαι να τρώω με αγωνία τα νύχια μου για να μην τα δει ο χουντικός Επιθεωρητής που έκανε έλεγχο χεριών στην τάξη. Θυμάμαι επίσης το ξύλο που έφαγα όταν ανακάλυψε κάποια φορά ότι τα νύχια μου ήταν κομμένα με τα δόντια μου. Έφαγα πολύ ξύλο απ’ τον δάσκαλο διότι η άρχουσα εκπαιδευτική αρχή τότε ήταν: «το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο».
Θυμάμαι επίσης άλλη μία φορά στην τάξη μου τον Φάνη (δεν έχω δικαίωμα να αποκαλύψω το επώνυμο) που είχε χάσει την γόμα του. Του την είχε πάρει ο Αλέκος (δεν λέω επώνυμο) διότι ως ορφανό και πάμπτωχο παιδί την είχε ζηλέψει. Θυμάμαι τον δάσκαλο που μας πίεζε να αποκαλύψουμε τον κλέπτη για να τον τιμωρήσει παραδειγματικά.
Σημείωση: Οι δυνατές ξυλιές που τρώγαμε με την γύψινη βέργα ήταν το «επιτίμιο της ακοινωνησίας μας», ξυλιές προς παραδειγματισμό ενώπιον όλων των μαθητών. Στιγματισμός του «εγκληματία» μαθητή και απομόνωσή του. Ο δάσκαλός μας εκθείαζε πόσο καλή πράξη ήταν η αποκάλυψη του κλέπτη συμμαθητή μας, κοινώς το «κάρφωμα» και μας παρότρυνε να τον καρφώσουμε για να επιβάλει τον νόμο και την τάξη παρουσία όλων μας.
Θυμάμαι που όταν ένας της τάξης μας λύγισε τελικά και κάρφωσε τον Αλέκο όλοι κλάψαμε με την δημόσια τιμωρία του ακόμα και ο Φάνης….
θυμάμαι όμως και κάτι ακόμα όταν είχε έρθει ο Πατακός στην Σπάρτη και μας έβγαλαν με λαμπρή παρέλαση παιδάκια του Δημοτικού στην κεντρική πλατεία. Ο Πατακός στο Δημαρχείο που είσθε Εσείς σήμερα, να έχει βγει στον εξώστη να χτυπάει παλαμάκια για να στοχοπροσηλωθούμε σ’ αυτόν και να μας ρωτά μεγαλοφώνως με ύφος Μουσολίνι!!! (από μεγαφώνου) «περνάτε καλά;». Θυμάμαι μία μικρή παύση και μία αναμονή για να μας ακούσει να ζητωκραυγάζουμε για να επευφημήσουμε τον ίδιο και το καθεστώς. Ήθελε να το ζήσει, να το βιώσει βρε παιδί μου!!! ότι είμαστε τρισευτυχισμένοι…. Εμείς μη έχοντας άλλη επιλογή, φωνάξαμε δυνατά «ΝΑΙ» και χειροκροτήσαμε υπό τις παροτρύνσεις των διδασκάλων μας.
Θυμάμαι και τον φοίνικα με τον στρατιώτη στην κεντρική νησίδα κοντά στο βαρέλι του τροχονόμου. Από τότε κάτι μου έλεγε ότι βιώνω «το γελοίον ενός πράγματος» που όμως δεν είχε διαμορφωμένη σάρκα και οστά στην παιδική μου ψυχή. Αποκαλύφθηκε μέσα μου η γελοιότητα της παρανοϊκής χούντας του 1967 – 1974 πολύ αργότερα όταν μεγάλωσα και σπούδασα, διάβασα, άκουσα, έμαθα, λάτρεψα τον Θεοδωράκη, τον Μπιθικώτση και όλους τους μεγίστους που με την μουσική τους, τα ποιήματά τους και τα έργα τους προκαλούν και σήμερα και θα προκαλούν για πάντα ρίγος στο σώμα, υψώνοντας έως τα ουράνια την ψυχή και το φρόνημά μας, ως Ελλήνων της ποιο ωραίας και αρχαίας Δημοκρατίας στον κόσμο.
Ειλικρινά κε Αντιδήμαρχε επειδή Σας ξέρω και δεν Σας αποδίδω σε καμία περίπτωση κακή πρόθεση, πως είναι δυνατόν να είσθε τόσο πλανημένος; Είστε αιρετός εκπρόσωπος του Δήμου Σπάρτης. Του Δήμου Σπάρτης της Ελληνικής Δημοκρατίας όχι της Ελληνικής Δικτατορίας. Είσθε εκπρόσωπος του λαού και του έθνους στον Δήμο Σπάρτης. Προσφέρομαι ειλικρινά να Σας βοηθήσω να καταλάβετε πως ακριβώς πρέπει να εκφράζεσθε με τον δημόσιο λόγο Σας, όποια μορφή και εάν έχει – λεκτική, συμβολική ή και φωτογραφική – ως πολίτης που είναι και Αντιδήμαρχος. Ίσως νομίζετε ότι είσθε εκεί μόνο για να έλκετε τους «εθνικόφρονες». Είσθε σε πλάνη. Αγνοείτε την φιλελεύθερη και ευρύτερα δημοκρατική συνισταμένη των διατάξεων του δημοκρατικού μας Συντάγματος, που έχετε υποχρέωση να υπηρετήσετε και νομίζετε ότι ζητώντας ένα συγνώμη από τον κο Δήμαρχο και τους συνεργάτες Σας όλα εξαλείφονται.
Από τους δημότες να ζητήσετε συγνώμη γιατί εμείς νοιώθουμε την ντροπή και εξεγειρόμεθα και έχουμε ανάγκη να Σας επιπλήξουμε. Ο κος Δήμαρχος και οι συνεργάτες Σας «αγρόν ηγοράζουν» και ως προς αυτό. Η Σπάρτη δυστυχώς διάγει αυτή την φορά την χειρότερη τετραετία της και είναι μόνο η αρχή…..
