Λέμε και γράφουμε για την ανάγκη δημιουργίας νέου σύγχρονου μουσείου στη Σπάρτη, μα δεν γίνεται τίποτα. Λέμε και γράφουμε για την ανάδειξη του αρχαίου θεάτρου της, μα δεν γίνεται τίποτα.

Λέμε και γράφουμε πως η Λακωνία είναι ο "ξεχασμένος" από το κράτος και τους ταγούς του νομός, και πως η Σπάρτη, η δεύτερη ξακουστότερη πόλη-κράτος της αρχαιότητας, παραμένει στη διεθνή τουριστική αφάνεια, όταν θα έπρεπε λογικά να είναι πόλος έλξης, κι ας στεναχωρούμε κάποιους όταν υποστηρίζουμε πως η πλειοψηφία των ξένων γνωρίζουν τον Λεωνίδα και τους 300, κι όχι το Μυστρά και τον Παλαιολόγο. Και πάλι δεν γίνεται τίποτα.

Έτσι, όταν έπεσε στα χέρια μας ο φάκελος πρώτης κυκλοφορίας, ο αφιερωμένος στην 1η Πτήση Αεροπορικής Γραμμής Σπάρτη - Αθήνα της Ολυμπιακής στις 20/7/1979, πάλι με παράπονο ανατρέξαμε στις εφημερίδες της εποχής και διαβάσαμε στη "Μακεδονία" τις 18/7/1979 πως: "Από τις 20 Ιουλίου μέχρι 31 Οκτωβρίου θα λειτουργήσει νέα αεροπορική γραμμή Αθήνα - Σπάρτη με αεροσκάφη τύπου Σκάιβαν. Το δρομολόγιο αυτό θα γίνεται το πρωί κάθε Δευτέρας, Τετάρτης και Παρασκευής. Η διάρκεια της πτήσης θα είναι περίπου μία ώρα"...

Τρεις μήνες κράτησε κι αυτό το όνειρο, και κάπου 35 χρόνια οι Λάκωνες προσπαθούν να το "ξαναδούν", αλλά ματαίως. "Εδώ δεν υπάρχει τρένο, αεροπλάνο θα μας στείλουν;", θα πουν κάποιοι. "Μα σάμπως υπάρχει Ολυμπιακή;", θα πουν κάποιοι άλλοι. Το θέμα όμως είναι πως ακόμη, τουλάχιστον στα ευρωπαϊκά λογιστικά βιβλία, υπάρχει κράτος, και συνεχίζει να μην κάνει τίποτα ούτε για τη Λακωνία, ούτε για τη Σπάρτη. Νισάφι πια, νισάφι !
 
Ν. ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ
Πολιτικός Επιστήμονας
Συγγραφέας - Ερευνητής