Ζούμε σήμερα σε μια κοινωνία όπου το ποσοστό ανεργίας ανέρχεται στο 25% περίπου. Δυσκολίες υπάρχουν για όλους ακόμα και για την κάλυψη βασικών αναγκών. Σαν αποτέλεσμα αυτού, είναι "λογικό" και αναμενόμενο να υπάρξει ένα ρεύμα μαζικής κινητοποίησης και εγκατάστασης στην επαρχία  και εγκατάλειψη της αστυφιλίας. Αυτό εδώ και πολύ καιρό αναμενόταν από επιστήμονες και μελετητές, να συμβεί στην Ελλάδα. Κατά πόσο όμως συνέβη και κατά πόσο η επιβίωση ενός αστού στην επαρχία είναι εφικτή;

Ειδικότερα, 99.637 είχαν υπολογιστεί ότι είναι οι μόνιμοι κάτοικοι του νομού Λακωνίας κατά την απογραφή του 2001, ενώ με πιο επίκαιρη έρευνα  ο πληθυσμός έχει μειωθεί στους 89.600 σύμφωνα με στατιστικολόγους.

Το  προσδόκιμο όριο ζωής στην Ελλάδα (γενικότερα) έχει αυξηθεί σε ποσοστό 79,78%  (78,02% για τους άνδρες και 81,09% για τις γυναίκες). Επιπλέον, έχει παρατηρηθεί μείωση στις γεννήσεις καθώς μεταξύ των ετών 2009 και 2010 οι γεννήσεις παρουσίασαν μείωση κατά 3,167 νεογνά. Δηλαδή, μειώνονται οι γεννήσεις αλλά παράλληλα μειώνονται και οι θάνατοι, αφού το προσδόκιμο όριο ζωής  έχει αυξηθεί. Συνεπώς, για μια περιοχή με σταθερό πληθυσμό (δηλαδή δεν διαδραματίζονται μεταναστεύσεις) είναι λογική μια μικρή μείωσή του. Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει ένα δείγμα ότι τελικά δεν υπήρξε τόσο μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα (εντός του εσωτερικού της χώρας) όσο αναμενόταν.

Κάτι τέτοιο ίσως συμβαίνει τελικά και στην Λακωνία καθώς όπως ήδη προαναφέρθηκε ο πληθυσμός της έχει μειωθεί (σε μικρό ποσοστό). Άρα ο μεταναστευτικός πληθυσμός που εισχώρησε στην Λακωνία πρέπει να ήταν μικρότερος του αναμενόμενου.

Η ζωή στην επαρχία μπορεί να εξασφαλίζει  ευκολότερη ικανοποίηση των βιοτικών αναγκών απ’ ότι στην πόλη (για ευνόητους λόγους), όμως  παρόλα αυτά υπάρχουν και σ’ αυτή δυσκολίες καθώς ο τρόπος ζωής διαφέρει σημαντικά. Έτσι, μπορεί στην επαρχία μια οικογένεια να έχει τον αγρό και  τα οικόσιτά της, όμως η εργασία  είναι πιο επίπονη και λιγότερο επικερδής  κάτι που πιθανόν να μην ικανοποιεί τους κατοίκους των πόλεων και ίσως να αποτελεί και ανασταλτικό παράγοντα για εσωτερική μετανάστευση.

Επιπλέον, στην επαρχία η σωματική εργασία είναι  πιο συνηθισμένη σε σύγκριση με την πνευματική , σε αντίθεση με την πόλη, έτσι οι κάτοικοι των πόλεων θα ήταν (λογικά)  λιγότερο αποδοτικοί στην εργασία τους  από τους παλαιότερους κατοίκους της επαρχίας, καθιστώντας την αμοιβή τους μικρότερη.

Παρόλα αυτά, η επαρχία και ειδικότερα ο νομός Λακωνίας με τις ομορφιές της στο φυσικό περιβάλλον αλλά και η μακρόχρονη ιστορία της θα μπορούσε να αποτελέσει πόλο έλξης για πολλούς νέους δίνοντάς τους την ευκαιρία για αξιοποίηση των προσόντων τους και την αναβάθμιση της περιοχής. Έτσι, το ποσοστό  ανεργίας  θα μειωνόταν και οι πολίτες θα ήταν ικανοποιημένοι, κάτι που θα συντελούσε και στην αποδοτικότερη εργασία τους αλλά και στην ανάπτυξη της περιοχής.

Άκης Δαγλής
Φοιτητής Μαθηματικού