Με αφορμή ένα μικροτρακάρισμα που είχα στο κέντρο της Σπάρτης, εκεί στο βαρέλι του τροχονόμου, είπα να περιγράψω μια απλή αλλά πραγματική συζήτηση που είχα μέσα στο αυτοκίνητο πηγαίνοντας για διακοπές, με ένα  ανιψάκι μου, όταν είδε ένα φανάρι στη Κάτω Γατζέα...

"Τι είναι θείε το πράσινο ανθρωπάκι; Τι είναι το κόκκινο ανθρωπάκι; Τι είναι το πράσινο φως; Τι είναι το κόκκινο φως; Τι είναι το πορτοκαλί φως;"

Έτσι, κάθισα και του εξήγησα του παιδιού τι είναι το φανάρι και τι κάνουν τα φωτάκια που αναβοσβήνουν.  "Στη Σπάρτη γιατί δεν έχουμε τέτοια;" μου είπε.

Του είπα ότι κάποιοι ειδικοί θα πούνε στο Δήμαρχο (σε αυτόν που είναι τώρα; στον επόμενο; στον μεθεπόμενο;) σε κάποιον Δήμαρχο, κάποτε, τέλος πάντων, όταν θα ολοκληρώσουν την κυκλοφοριακή μελέτη... "Τi είναι κυκλοφοριακή μελέτη;" με διέκοψε.

Του είπα ότι οι ειδικοί θα μελετήσουν τα προβλήματα που υπάρχουν στη πόλη, που έχουν σχέση με τους πεζούς, τους δρόμους και τα αυτοκίνητα, και θα πούνε πού θα μπουν φανάρια, ποιοι δρόμοι θα μονοδρομηθούν... "Τι θα πει θα μονοδρομηθούν;" μου είπε.

Του εξήγησα τι θα πει μονοδρόμηση... και χάρηκα που η Κάτω Γατζέα έγινε αφορμή να μάθει το ανιψάκι μου τι είναι το φανάρι.

Εκείνη την ώρα ρώτησα ένα περαστικό στην Κάτω Γατζέα, αν έχει φανάρια η  Άνω Γατζέα και μου είπε ότι η Άνω Γατζέα  δεν έχει φανάρια.

"Ξέρεις", λέω στο ανιψάκι μου, "ποια είναι η πρωτεύουσα που δεν έχει ούτε ένα φανάρι;"

"Η Άνω Γατζέα", μου απάντησε περήφανα, πριν προλάβει να με ρωτήσει τι είναι πρωτεύουσα.

(Η Άνω και η Κάτω Γατζέα είναι χωριά της Μαγνησίας). Νάστε όλοι καλά, Πρωτεύουσα Νομού Λκακωνίας.