notification icon
Θα θέλατε να σας ενημερώνουμε για τα έκτακτα γεγονότα ;

Παγκόσμια ανησυχία για το μέλλον του ελαιολάδου - Εξάντληση των δενδρυλλίων ελιάς στην Ισπανία

slider_image

Μοιράσου το άρθρο:

02-04-2024

Σύμφωνα με Ισπανικά μέσα ενημέρωσης, οι αγρότες που επιθυμούν να φυτέψουν νέα ελαιόδεντρα στη χώρα, αντιμετωπίζουν σημαντική καθυστέρηση, καθώς τα νεαρά δενδρύλλια έχουν εξαντληθεί στα περισσότερα φυτώρια της Ισπανίας

Μία από τις αιτίες αυτής της έλλειψης νεαρών δενδρυλλίων, είναι ο τριπλασιασμός της τιμής του ελαιολάδου τα τελευταία δύο χρόνια, που έχει οδηγήσει τους Ισπανούς αγρότες να επενδύουν σε νέους ελαιώνες. Την ίδια ώρα βέβαια, η αύξηση της τιμής συνδέεται με την εκτεταμένη ξηρασία στην Ισπανία, η οποία είναι η ηγέτιδα δύναμη στην παραγωγή ελαιολάδου παγκοσμίως.

Άλλη μια αιτία όπως εξηγεί ο Διευθυντής της εταιρείας Olivos de Badajoz, είναι πως στην περιοχή του Λας Βέγκας ντελ Γκουαντιάνα, οι αγρότες αφήνουν την καλλιέργεια ντομάτας, καλαμποκιού και ρυζιού και την αντικαθιστούν με εντατικούς ελαιώνες, αντιμετωπίζοντας έτσι την έλλειψη εργατικού δυναμικού, καθώς η ελαιοκαλλιέργεια απαιτεί λιγότερο εργατικό δυναμικό για τη συγκομιδή, η οποία στην Ισπανία γίνεται κυρίως με μηχανήματα.

Εντυπωσιακή ήταν η αύξηση της επέκτασης των ελαιώνων σε όλες τις κατηγορίες το περασμένο έτος στην Ισπανία, ιδιαίτερα σε ποικιλίες επιτραπέζιας και διπλής χρήσης ελαιοδέντρων, με δένδρα όπως έχουμε εμείς εδώ στην Ελλάδα τις καλαμών, που ο καρπός του μπορεί να προωθηθεί είτε ως επιτραπέζια ελιά είτε ως ελαιοποίηση.. Επιπλέον, την τελευταία δεκαετία, οι αρδευόμενοι ελαιώνες στην Ισπανία αυξήθηκαν από 24%, σε 31%.

Στην Ελλάδα, οι παλαιότεροι στα χωριά μας έλεγαν «όταν βλέπεις τους άλλους να φυτεύουν ελιές, εσύ ξερίζωσε». Ο λόγος που το έλεγαν αυτό είναι πως με απλά μαθηματικά η πρόβλεψη ήταν πως μελλοντικά θα υπάρχει μεγαλύτερη ποσότητα ελαιοκάρπου οπότε οι τιμές θα πέσουν κάνοντας την καλλιέργεια λιγότερο συμφέρουσα.

Όταν ένα δέντρο ελιάς το φυτεύουμε σήμερα, θα αρχίσει να αποδίδει μετά από αρκετά χρόνια, και κανείς δεν ξέρει τις συνθήκες που θα επικρατούν την περίοδο που το δέντρο θα αρχίσει να αποδίδει καρπούς!

Μαθαίνουμε πως στην Ισπανία, ο πολλαπλασιασμός των δενδρυλλίων γίνεται μέσω μοσχευμάτων, μια διαδικασία που μπορεί να επηρεάσει την αντοχή τους στην ξηρασία, αλλά και σε παθογόνους οργανισμούς, σε αντίθεση με τα Ελληνικά φυτώρια που χρησιμοποιούν την αγριελιά ως βάση.

Τέλος, ένας ελαιοπαραγωγός στην Ελλάδα έχοντας κατά νου όλα τα παραπάνω, κάθετε σε «αναμμένα κάρβουνα» για το μέλλον του ελαιολάδου. Μια λύση είναι η στροφή στην ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων μας, η οποία όμως πρέπει να συνδυαστεί με αποτελεσματικό μάνατζμεντ, διαφορετικά η προσπάθεια θα είναι μάταιη, όπως έχει αποδειχθεί από τις χαμηλές τιμές (3?) παρά την υψηλή ποιότητα των Ελληνικών ελαιολάδων, στο παρελθόν.

Το άρθρο έχει συνταχθεί από Τεχνητή Νοημοσύνη ΑΙ της APELA
Μία από τις αιτίες αυτής της έλλειψης νεαρών δενδρυλλίων, είναι ο τριπλασιασμός της τιμής του ελαιολάδου τα τελευταία δύο χρόνια, που έχει οδηγήσει τους Ισπανούς αγρότες να επενδύουν σε νέους ελαιώνες. Την ίδια ώρα βέβαια, η αύξηση της τιμής συνδέεται με την εκτεταμένη ξηρασία στην Ισπανία, η οποία είναι η ηγέτιδα δύναμη στην παραγωγή ελαιολάδου παγκοσμίως.

Άλλη μια αιτία όπως εξηγεί ο Διευθυντής της εταιρείας Olivos de Badajoz, είναι πως στην περιοχή του Λας Βέγκας ντελ Γκουαντιάνα, οι αγρότες αφήνουν την καλλιέργεια ντομάτας, καλαμποκιού και ρυζιού και την αντικαθιστούν με εντατικούς ελαιώνες, αντιμετωπίζοντας έτσι την έλλειψη εργατικού δυναμικού, καθώς η ελαιοκαλλιέργεια απαιτεί λιγότερο εργατικό δυναμικό για τη συγκομιδή, η οποία στην Ισπανία γίνεται κυρίως με μηχανήματα.

Εντυπωσιακή ήταν η αύξηση της επέκτασης των ελαιώνων σε όλες τις κατηγορίες το περασμένο έτος στην Ισπανία, ιδιαίτερα σε ποικιλίες επιτραπέζιας και διπλής χρήσης ελαιοδέντρων, με δένδρα όπως έχουμε εμείς εδώ στην Ελλάδα τις καλαμών, που ο καρπός του μπορεί να προωθηθεί είτε ως επιτραπέζια ελιά είτε ως ελαιοποίηση.. Επιπλέον, την τελευταία δεκαετία, οι αρδευόμενοι ελαιώνες στην Ισπανία αυξήθηκαν από 24%, σε 31%.

Στην Ελλάδα, οι παλαιότεροι στα χωριά μας έλεγαν «όταν βλέπεις τους άλλους να φυτεύουν ελιές, εσύ ξερίζωσε». Ο λόγος που το έλεγαν αυτό είναι πως με απλά μαθηματικά η πρόβλεψη ήταν πως μελλοντικά θα υπάρχει μεγαλύτερη ποσότητα ελαιοκάρπου οπότε οι τιμές θα πέσουν κάνοντας την καλλιέργεια λιγότερο συμφέρουσα.

Όταν ένα δέντρο ελιάς το φυτεύουμε σήμερα, θα αρχίσει να αποδίδει μετά από αρκετά χρόνια, και κανείς δεν ξέρει τις συνθήκες που θα επικρατούν την περίοδο που το δέντρο θα αρχίσει να αποδίδει καρπούς!

Μαθαίνουμε πως στην Ισπανία, ο πολλαπλασιασμός των δενδρυλλίων γίνεται μέσω μοσχευμάτων, μια διαδικασία που μπορεί να επηρεάσει την αντοχή τους στην ξηρασία, αλλά και σε παθογόνους οργανισμούς, σε αντίθεση με τα Ελληνικά φυτώρια που χρησιμοποιούν την αγριελιά ως βάση.

Τέλος, ένας ελαιοπαραγωγός στην Ελλάδα έχοντας κατά νου όλα τα παραπάνω, κάθετε σε «αναμμένα κάρβουνα» για το μέλλον του ελαιολάδου. Μια λύση είναι η στροφή στην ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων μας, η οποία όμως πρέπει να συνδυαστεί με αποτελεσματικό μάνατζμεντ, διαφορετικά η προσπάθεια θα είναι μάταιη, όπως έχει αποδειχθεί από τις χαμηλές τιμές (3?) παρά την υψηλή ποιότητα των Ελληνικών ελαιολάδων, στο παρελθόν.

Το άρθρο έχει συνταχθεί από Τεχνητή Νοημοσύνη ΑΙ της APELA

Η APELA προτείνει

image