Όταν κάποιος τύχαινε να βρεθεί σε μια ανούσια και βαρετή συνάντηση που έπρεπε να τη περιγράψει, συνήθως την περιέγραφε κάπως έτσι «Πως πέρασα; Θαύμα. Τι να σου πω. Ίσα για τον καιρό που δεν είπαμε!»

Ε λοιπόν για αυτόν ακριβώς τον καιρό που δεν είπανε εκείνοι, μοιάζει συνέχεια να ομιλούμε εμείς τώρα.

Όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα σου ή απλώσεις το αυτί σου, ένα ατέλειωτο μετεωρολογικό δελτίο παραμονεύει για να σου αποκαλύψει τα φοβερά μυστικά του.
Ζέστη, κρύο, βροχή, υγρασία, συννεφιά και αέρας. Τι πρωτότυπα πράγματα  αλήθεια!

Κρυμμένοι πίσω από τη κλειδαρότρυπα της φύσης, ανυπόμονοι και περίεργοι περιμένουμε πως και πώς να μάθουμε από πριν τον καιρό που θα κάνει.

Άνθρωποι των γραφείων που γερή βάζουνε έννοια αν πίσω από το τζάμι της συνηθισμένης τους επανάληψης θα  βρέξει ή θα φυσήξει. Γέροντες των οίκων ευγηρίας που δεν θα πάνε για ύπνο αν δεν ακούσουν πρώτα το τι είδους φαινόμενα θα περάσουν έξω από το τζάμι της ιδρυματικής τους καθήλωσης.

Όλοι για τον καιρό. Όλα για τον καιρό. Μια υπερμεγέθης διατύπωση φυσιολογικότατων πραγμάτων  που ίσχυαν πάντοτε και που εντούτοις λάβανε τη χροιά γεγονότων.

Γιατί άραγες;

Μήπως λόγω της έλλειψης ουσιαστικών γεγονότων από τη ζωή μας;

Μήπως εξαιτίας μιας σύγχρονης οπτικής ότι τα πάντα τελούνται εν πλήρη ανάλυση και ο καθείς βγαίνει κερδισμένος σε κάτι μόνο αν μπορεί από πρώτα  να το γνωρίζει;

Ή μήπως λόγω του αισθήματος της ασφάλειας που θέλουμε πάντοτε να μας ακολουθεί λες και πρόκειται να πάθουμε τίποτα αν συμβεί κάτι από αυτά τα συνηθισμένα που εν τούτοις πολύ λίγο περιμέναμε;

Ο Μανώλης Αναγνωστάκης μίλησε για την « αριθμητική των ιδεών» στη περίπτωση του Ραούλ. Μπορούμε άνετα να μιλήσουμε νομίζω για μια μετεωρολογικού τύπου «αριθμητική των ημερών» στη περίπτωση τη δικιά μας.

Ουδετεροποιούμε τις ήδη επιβαρυμένες μας μέρες μέσα σε ολόσωστες προβλέψεις  που ασφαλώς και επαληθεύονται.

Και λοιπόν;

Σάματις θα γίνουμε πιο ωφέλιμοι σε κάτι ή στους εαυτούς μας ίσως αν αντικρύσουμε μπρος μας τη μέρα που γνωρίζουμε πως θα έρθει;

Και εν τέλει, γιατί να μπαίνουμε μέτοχοι σε αυτή την ανώνυμη εταιρεία του πανικού ή της κάλμας που πάντοτε νοιάζεται να μας προειδοποιήσει υπό την ασφαλή χρήση μετρήσεων τηλεοπτικών δεδομένων;

Η λήψη της μέρας, είναι μια αυστηρά ιδιωτική υπόθεση του καθένα. Πλην ελαχίστων ακραίων περιπτώσεων, όλες τις άλλες φορές ο καιρός θα είναι πάντοτε όπως τάχτηκε από πάντα να είναι.

Λίγο κρύο, λίγο ζέστη παραπάνω και δεν χάλασε ο κόσμος βρε παιδιά…

Ας αφήσουμε λοιπόν τα μερονύχτια να κάνουνε την αξιοσέβαστη δουλειά της εναλλαγής τους και ας φροντίσουμε να ανακαλύψουμε την ουσία της μέρας μας μακριά από τα εφορμούμενα κατά πάνω μας δελτία καιρού της μεθεπομένης βδομάδας.

Γιάννης Βαρελλάς