Τυχαία επέλεξα να προμηθευτώ το Βιβλίο του π. Ανανία Κουστένη «Από την ζωή μου - β τόμος διδαχές».

Μου αρέσουν πολύ οι διδαχές και όπως είπε ένας γνωστός και άξιος ιερέας, όποιος θέλει να κατανοήσει την Καινή διαθήκη να μελετά τις διδαχές των Πατέρων, των Αγίων και των Γερόντων της εκκλησίας μας.
 
Επειδή επέλεξα να προμηθευτώ το Βιβλίο λόγω του ότι ο ιερέας έχει το ίδιο όνομα με τον δικό μας νέο Άγιο Ανανία Λαμπάρδη ,Μητροπολίτη Λακεδαιμονίας, δηλαδή χωρίς να γνωρίζω τον πατέρα Ανανία Κουστένη ιδιαιτέρως παρά μόνο σαν όνομα, κρατούσα μικρό καλάθι για το βιβλίο αυτό. Όμως διαψεύστηκα στις πρώτες κιόλας σελίδες. Μιλάει τόσο όμορφα, αλλά κυρίως εύστοχα για την οικογένεια αλλά και για πολλά άλλα .Για παράδειγμα για τον τρόπο ανατροφής των τέκνων διδάσκει σαν να τα λέει εκ πείρας. Όχι! Ήταν αρχιμανδρίτης δηλαδή άγαμος . Τα έλεγε από θεία φώτιση!! (Μάλιστα το άρθρο αυτό το γράφω ανήμερα του Αγίου Πνεύματος!!)

Πώς συνδέονται όμως το παραπάνω βιβλίο με τους δασκάλους μου στο δημοτικό κύριο Βαγγέλη Μητράκο και την γυναίκα του κυρία Βούλα;

Διαβάζοντας μέρος του παραπάνω βιβλίου έπεσα πάνω στις διδαχές του π. Ανανία για την ευθύνη γονέων και δασκάλων στην ανατροφή και διαπαιδαγώγηση των παιδιών.

Διαβάζοντας λοιπόν στην σελίδα 44 το κείμενο ήρθαν μπροστά μου λες και τους φωτογράφιζε , οι δάσκαλοί μου στο δημοτικό. Τα πρώτα τέσσερα χρόνια είχα την κα Βούλα και τα δύο τελευταία δηλαδή στην πέμπτη και έκτη τάξη τον κο Βαγγέλη.

Οι δάσκαλοι μου λοιπόν κα Βούλα και κος Βαγγέλης προσέφεραν πολλά σε μένα. Και επειδή δεν γνωριζόμασταν εκ των προτέρων και εξαιτίας του ονόματος που χτίσανε σαν δάσκαλοι και έχει αφήσει ιστορία, εύκολα μπορώ να ισχυριστώ ότι την ίδια συμπεριφορά  έδειχναν σε όλους τους μαθητές τους ανέκαθεν χωρίς εξαιρέσεις, όρους και όρια.

Μας καλλιέργησαν την ψυχή σε αυτές τις ευαίσθητες ηλικίες, στο μέρος  που τους αναλογούσε, καθώς περνούσαμε πολλές ώρες μαζί τους κάθε μέρα. (Τον πρώτο λόγο έχει πάντα η οικογένεια.)

Εργάστηκαν επιμελώς και με ευθύνη σε όλους τους τομείς που όριζε το υπουργείο και όχι μόνο. Για αυτό, το πλεόνασμα αγάπης που έδειξαν ,γράφω αυτό το άρθρο. Σήμερα τα παιδιά δυστυχώς υπό την ευθύνη εδώ και χρόνια του υπουργείου α-παιδείας και α-θρησκείας μαθαίνουν άχυρα! Ακούν μια κασέτα επτά ώρες από άτομα που δεν πιστεύουν καν αυτα που λένε. Εν ενεργεία δασκάλα κοντά στην ηλικία μου μιλώντας για τον Αδάμ και την Εύα και την δημιουργία του ανθρώπου από τον Πλάστη Θεό είπε τα σχετικά στην τάξη, σχολιάζοντάς μας μετά στον καφέ. «Κοίτα τι μαθαίνουμε στα παιδιά».

Αυτό το μάθημα το στείρο, τυπικό και χωρίς συναίσθημα σαν αγγαρεία περνά στα παιδιά και ας μην το καταλαβαίνουν οι δάσκαλοι.

Ο κύριος Βαγγέλης και η κυρία Βούλα μας δίδαξαν εκτός από γράμματα και ήθος Ελληνορθόδοξο μέσα από όλο τους το είναι και με τα λόγια και με τις πράξεις τους προπάντων. Ήταν οι γονείς μας στην θέση των γονέων μας 8.00-14.00 Δευτέρα με Παρασκευή. Θυμάμαι όταν φόραγα ένα στενό σορτσάκι και στο τρέξιμο στο διάλειμμα σκίστηκε στην μέση μπροστά σε σημείο που με έκανε να ντρέπομαι  η κα Βούλα σαν μητέρα πήρε βελόνα και κλωστή και το έραψε! Σήμερα πρώτον σιγά μην βρούμε δασκάλα να ξέρει να ράβει ,δεύτερον οι περισσότερες και να ήξεραν και να είχαν τα μέσα απλά θα ειδοποιήσουν την μητέρα του παιδιού (γονέα 1 ή 2 προσεχώς Ω μη γένοιτο) για να φέρει αλλαξιά. Και το παιδί ώσπου να έρθει η μάνα σκέφτεται κανείς πως θα βιώνει την ντροπή του σκισίματος στην εν λόγω περιοχή;

Προσέφεραν πολλά περισσότερα από όσα αμοιβόντουσαν. Γιατί; Γιατί ήξεραν ότι κάνουν λειτούργημα και ότι το έργο τους δεν μπορεί να πληρωθεί σε χρήμα ή σε είδος. Θυμάμαι ο κος Βαγγέλης στην έκτη δημοτικού φρόντισε να μας μάθει λίγα αρχαία για να προετοιμάσει το έδαφος για το Γυμνάσιο και να μην τα βρούμε μπαστούνια. Ποια η ανταμοιβή; Όπως μου εκμυστηρεύτηκε όταν πρόσφατα τον επαίνεσα για αυτό, η ανταμοιβή λοιπόν ήταν μια ωραιότατη αναφορά στον τότε σχολικό σύμβουλο για διδασκαλία εκτός ύλης! Για αυτόν σίγουρα αποτελεί παράσημο αυτή η αναφορά!

Κλείνοντας. Τι μας έμεινε από τον κο Βαγγέλη και την κα Βούλα; Η αγάπη! Αγάπη και όταν μας μάλωναν ! Ήταν για το καλό μας! Στον ρόλο τους ήταν και αυτό!

Ήταν εν τέλει πετυχημένοι δάσκαλοι διότι: Αφενός κατάφεραν τους μαθητές να έλθουν κοντά τους και να ανοίγουν την ψυχή τους σε αυτούς αφετέρου γιατί μας μεταλαμπάδευσαν γνώση!

Δυστυχώς τέτοιοι πάστας δάσκαλοι όσο πιο παλιά ανατρέξουμε ήταν και περισσότεροι. Σήμερα πάνε για τον μισθουλάκο που πέφτει βρέξει χιονίσει ελέω δημοσίου ( και έτσι πρέπει) χωρίς οι περισσότεροι να αντιλαμβάνονται το έργο που πρέπει να επιτελέσουν και ακόμα χειρότερα χωρίς να μπορούν να το επιτελέσουν.

Με αγάπη και εκτίμηση στους δασκάλους μου κο Βαγγέλη και και Βούλα, ( εκφράζοντας θέλω να πιστεύω όλους τους μαθητές τους).
Ο ευγνώμων μαθητής τους, Γιώργος Αλατσάς.

Υγ. Επειδή ο Τριαδικός Θεός με ευλόγησε να είμαι καθηγητής μαθηματικών ,η οποία είναι η κύρια επιστήμη την οποία κατέχω ( και σαν δεύτερη προσφάτως τα οικονομικά) Θέλω να ευχαριστήσω εγκαρδίως τρεις μαθηματικούς που με σημάδεψαν ως καθηγητές μου .
Πρώτον θέλω να ευχαριστήσω τον κύριο Κωνσταντίνο Σταμάτη καθηγητή μου στο τρίτο λύκειο Σπάρτης που με δίδαξε και προσπάθησα να τον μιμηθώ στις σχέσεις που αναπτύσσω με τους μαθητές μου. Να είναι ουσιώδης και όχι τυπική.
Δεύτερον τον κύριο Γεώργιο Αναγνωστόπουλο καθηγητή μου στο φροντιστήριο, την βοήθεια και συμβολή του οποίου ζητάω μέχρι και σήμερα και μου την δίνει απλόχερα. Τον έχω σαν πρότυπο στον τρόπο συμπεριφοράς μου στους μαθητές μου.
Τρίτον τον κύριο Γρηγορίου Ιωάννη επίσης καθηγητή μου στο φροντιστήριο που τον έχω σαν πρότυπο για τον ήρεμο και νηφάλιο( αν ταιριάζει )τρόπο της διδασκαλίας του. (Χωρίς να σημαίνει ότι οι προαναφερθέντες υστερούσαν).

Αν κάτι καλό καταφέρω να δώσω στους μαθητές μου σαν επιστήμονας ευθύνονται κυρίως  αυτά τα πέντε  άτομα που επικαλούμαι στο παρόν άρθρο.
Αν δεν δώσω τίποτα καλό φταίω μόνο εγώ.

*  Γεώργιος Αλατσάς: Πτυχιούχος Μαθηματικός -Διπλωματούχος Οικονομολόγος