Η διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα του ΕΛΓΑ σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη αναβάθμισή του και των παρεχόμενων υπηρεσιών ασφάλισης, αποτελεί πάγιο και διαρκές αίτημα του αγροτικού κόσμου της χώρας.

Ο νόμος 3877/2010 πέτυχε ένα «συμμάζεμα», αναμφισβήτητα έλυσε θέματα, άφησε όμως  και «ουρές» οι οποίες δυσκολεύουν την ζωή και την καθημερινότητα των παραγωγών  όπως φαίνεται  παρακάτω.

Η ισχυρή χαλαζόπτωση πέρυσι, τον Νοέμβριο του 2017, προκάλεσε σοβαρές ζημιές σε  δενδρώδεις καλλιέργειες και κηπευτικά σε περιοχές των Δήμων Ευρώτα και Μονεμβασίας.
Οι παραγωγοί αναζήτησαν καταφύγιο προστασίας στον ΕΛΓΑ, γνωρίζοντας τον βασικό κανόνα «Από την ζημιά δεν βγαίνει κέρδος».

Ο μηχανισμός του ΕΛΓΑ κινήθηκε έγκαιρα. Το γεωτεχνικό προσωπικό αν και αποδυναμωμένο και κακοπληρωμένο λειτούργησε αποτελεσματικά.

Πρόσφατα ολοκληρώθηκαν οι εκτιμητικές διαδικασίες και αναρτήθηκαν οι σχετικοί  πίνακες.

Η ανάρτηση αυτών ανέδειξε και το «παράδοξο» που αποτελεί και την αιτία της παρούσας παρέμβασης.

Όσοι παραγωγοί είχαν υποβάλλει δήλωση ζημίας πληρώνοντας τα προβλεπόμενα  εκτιμητικά και το ποσοστό ζημίας τους, δικαιολογεί αποζημίωση, αλλά, έχουν εξοφλήσει εκπρόθεσμα την ασφαλιστική εισφορά ή την χρωστάνε συνολικά ή μερικά, δεν δικαιούνται αποζημίωση.  

Επίσης το ποσό της όποιας οφειλής τους θα οριστικοποιηθεί με πράξη του ΕΛΓΑ, θα αποσταλεί για είσπραξη στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. κατά την διαδικασία των δημοσίων εσόδων και θα αποδοθεί στον ΕΛΓΑ.

Είναι τουλάχιστον ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ!!!

- Ζημιώνεται ο παραγωγός διότι χάνει την παραγωγή του και το εισόδημα του, μέσα σε μία περίοδο οικονομικής κρίσης.

- Τιμωρείται με απώλεια της αποζημίωσης διότι δεν είχε να πληρώσει ή πλήρωσε εκπρόθεσμα την ασφαλιστική του εισφορά.

- Τιμωρείται ξανά με την αναγκαστική είσπραξη της ασφαλιστικής εισφοράς μέσω Δ.Ο.Υ, διότι η ασφάλιση είναι υποχρεωτική.

Είναι προφανές ότι η προστασία και η ασφάλεια της αγροτικής δραστηριότητας επιβάλλει η πολιτική και υπηρεσιακή ηγεσία του ΕΛΓΑ να παρέμβει ΑΜΕΣΑ σε δύο κατευθύνσεις.

Πρώτον. Να δώσει εύλογη χρονική παράταση στους παραγωγούς για να ανταποκριθούν στις οικονομικές υποχρεώσεις τους και να εισπράξουν στη συνέχεια την όποια αποζημίωση δικαιούνται.

Δεύτερον. Να προτείνει, όπως άλλωστε έχει την αρμοδιότητα, στην εποπτεύουσα πολιτική αρχή, την τροποποίηση της σχετικής διάταξης του Νόμου, ώστε μετά από  εξουσιοδότηση  του παραγωγού ο Οργανισμός να έχει την δυνατότητα να εισπράττει την ασφαλιστική εισφορά από την εγκεκριμένη αποζημίωση.

Σε περιόδους οικονομικής δυσπραγίας και έλλειψης ρευστότητας, η διευκόλυνση των καλλιεργητών, αυτών που παράγουν υλικό πλούτο και αγαθά, είναι μονόδρομος.

Το αίτημα είναι δίκαιο. Θα γίνει πράξη;


Σταύρος Χρυσαδάκος
Γεωπόνος
Περιφερειακός Σύμβουλος Λακωνίας