notification icon
Θα θέλατε να σας ενημερώνουμε για τα έκτακτα γεγονότα ;

Πολυχρονίου: Σενάρια κυβερνητικής συνεργασίας

slider_image

Μοιράσου το άρθρο:

07-12-2017

Του Χρόνη Πολυχρονίου

Στο ερώτημα, «θα συμβάλλει η κεντροαριστερά στη διαμόρφωση προοδευτικού πλειοψηφικού κοινωνικού πόλου;», η απάντηση είναι, δυστυχώς ΟΧΙ.

Πρώτον, διότι ο όρος «κεντροαριστερά», σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο, δεν λέει τίποτα και δεν δεσμεύει κανέναν. Κάθε φορά πρόκειται για ευκαιριακούς πρόσκαιρους εκλογικούς σχηματισμούς που εξασφαλίζουν συχνά βουλευτικές ή και υπουργικές καρέκλες και στη συνέχεια είναι καταδικασμένες να εξαφανιστούν.

Από την άποψη αυτή η λεγόμενη σήμερα, με όποιο από τα πολλά ονόματα που διαθέτει, ελληνική κεντροαριστερά, είναι προσανατολισμένη στον κεντρικό στόχο της που είναι να επανακάμψει στην αίγλη της εξουσίας. Και επειδή το λαμπρό παρελθόν της κραταιάς κάποτε αυτοδυναμίας της δεν μπορεί να επαναληφθεί ούτε ως αστείο, ο στόχος αυτός προσεγγίζεται να επιτευχθεί ως εν δυνάμει μετεκλογικός εταίρος του κόμματος της ΝΔ που δημοσκοπικά τουλάχιστον, σήμερα προηγείται. Άλλωστε, η μη ψήφιση της απλής αναλογικής, από ένα κόμμα του 5%, ήταν ένα δώρο της Φώφης στον μελλοντικό ηγεμόνα Μητσοτάκη. Για την επίτευξη αυτού του στόχου μάλιστα, κάνουν τα εντελώς αντίθετα από αυτά που θα έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου ή ο Γιώργος Γεννηματάς αν ήταν στη ζωή και στη θέση τους. Δηλαδή ειρωνεύονται και λοιδορούν, χωρίς κανένα σεβασμό, την αριστερά, στρέφοντας τον λαό εναντίον της, θέτοντας έτσι εαυτόν εκτός του προοδευτικού χώρου. Αντί να ομογενοποιούν, αποσυσπειρώνουν τον δημοκρατικό χώρο, συχνά καθυβρίζοντάς τον. «Τους χαρίζουμε» είπε πρόσφατα η Φώφη Γεννηματά στην Σπάρτη, «αυτούς που έφυγαν από εμάς και πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ».

Δεύτερον, η πρόσφατη κυβερνητική συνεργασία μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δημιούργησε ένα αξεπέραστο κακό προηγούμενο για τις λαϊκές προοδευτικές δυνάμεις. Ένα προηγούμενο που, οι ευθυγραμμισμένες σήμερα αντιπολιτευτικά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, συναγωνίζονται αρμονικά προκειμένου να το επαναλάβουν. Καμμία διαφοροποίηση μεταξύ τους, καμμία αντιπαλότητα. Όλες οι πόρτες ανοιχτές για την πανθομολογούμενη καθολικά μελλοντική μετεκλογική τους συνεργασία, υπό τις ευλογίες των ΜΜΕ. Την περίοδο λοιπόν αυτή της ανίερης κυβερνητικής συνεργασίας ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ένα κόμμα της πάλαι ποτέ κινηματικής σοσιαλιστικής ελληνικής αριστεράς, μετατράπηκε σε ουρά της δεξιάς. Αυτό δεν πρόκειται να ξεπεραστεί ποτέ καθώς αλλοίωσε τα βασικά ιδεολογικά και πολιτικά χαρακτηριστικά που ενέπνευσαν τον λαό στη στήριξη που παρείχε μεταπολιτευτικά στο ΠΑΣΟΚ. Το συνθετικό «αριστερά» στην έννοια της κεντροαριστεράς έτσι ακυρώθηκε. Και από την άποψη αυτή η οποιαδήποτε μελλοντική μετεκλογική συνεργασία μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, είναι από την φύση της και επί της ουσίας ναρκοθετημένη. Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος - η ασεβής, υπεροπτική και «ηγεμονική» διάθεση του ΠΑΣΟΚ - για τον οποίο ο Τσίπρας αναγκάστηκε να συνεργαστεί με ένα ετερόκλητο, πλην συνεπές, κόμμα, όπως αυτό των ΑΝΕΛ.

Τρίτον, η Φώφη Γεννηματά έχει προσωπική ευθύνη για τις χαρακτηριστικές σκληρές εκφράσεις και το προκλητικό ύφος της με το οποίο απευθύνεται στον Τσίπρα, την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τον κόσμο τη αριστεράς. Το ΠΑΣΟΚ της Φώφης δεν αμφισβητεί απλώς την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τον Έλληνα πρωθυπουργό, αλλά θέλει να τον διασύρει και μαζί του ολόκληρη την αριστερά. Με τον τρόπο αυτό έκοψε σκόπιμα, προκειμένου να συγκρατήσει τις εναπομείνασες δυνάμεις, όλες τις γέφυρες μελλοντικής συνεργασίας με έναν συγγενή πολιτικό χώρο, αυτόν της έστω «κακής» αριστεράς. Για ποια λοιπόν κεντροαριστερά μιλάμε; «Ο Τσίπρας», είπε προχθές η Φώφη Γεννηματά, «είναι ψεύτης και εξαπατά τον λαό διότι η έξοδος από το μνημόνιο είναι ‘μαιμού’». Και συνέχισε πως «πρόκειται για μια επικίνδυνη κυβέρνηση της αριστεράς που πρέπει να φύγει».

Θεωρώ λοιπόν πως η ηγετική ομάδα της λεγόμενης κεντροαριστεράς δεν είναι σε θέση πλέον να μπει σε διάλογο στο εσωτερικό της για το ενδεχόμενο διαμόρφωσης προοδευτικού κοινωνικού πόλου με την πιθανότητα διακυβέρνησης μετά το τέλος των μνημονίων. Έχει εκτεθεί πλέον ανεπανόρθωτα.

Αν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται μόνος του, υπερπηδώντας σταθερά ένα - ένα και τα τελευταία μνημονιακά εμπόδια της κρίσης να μας βγάλει στο ξέφωτο. Από εκεί και μετά, κηρύσσοντας την πολιτική του ξανά αντεπίθεση, να εδραιώσει την πολιτική του ηγεμονία με το δικό του εφαρμοστέο πρόγραμμα στον πολιτικό χάρτη της Ελλάδας. Το αν θα στεφθεί νικητής θα εξαρτηθεί από τους ... κριτές. Δεν είναι δα και πολύ δύσκολο!
Του Χρόνη Πολυχρονίου

Στο ερώτημα, «θα συμβάλλει η κεντροαριστερά στη διαμόρφωση προοδευτικού πλειοψηφικού κοινωνικού πόλου;», η απάντηση είναι, δυστυχώς ΟΧΙ.

Πρώτον, διότι ο όρος «κεντροαριστερά», σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο, δεν λέει τίποτα και δεν δεσμεύει κανέναν. Κάθε φορά πρόκειται για ευκαιριακούς πρόσκαιρους εκλογικούς σχηματισμούς που εξασφαλίζουν συχνά βουλευτικές ή και υπουργικές καρέκλες και στη συνέχεια είναι καταδικασμένες να εξαφανιστούν.

Από την άποψη αυτή η λεγόμενη σήμερα, με όποιο από τα πολλά ονόματα που διαθέτει, ελληνική κεντροαριστερά, είναι προσανατολισμένη στον κεντρικό στόχο της που είναι να επανακάμψει στην αίγλη της εξουσίας. Και επειδή το λαμπρό παρελθόν της κραταιάς κάποτε αυτοδυναμίας της δεν μπορεί να επαναληφθεί ούτε ως αστείο, ο στόχος αυτός προσεγγίζεται να επιτευχθεί ως εν δυνάμει μετεκλογικός εταίρος του κόμματος της ΝΔ που δημοσκοπικά τουλάχιστον, σήμερα προηγείται. Άλλωστε, η μη ψήφιση της απλής αναλογικής, από ένα κόμμα του 5%, ήταν ένα δώρο της Φώφης στον μελλοντικό ηγεμόνα Μητσοτάκη. Για την επίτευξη αυτού του στόχου μάλιστα, κάνουν τα εντελώς αντίθετα από αυτά που θα έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου ή ο Γιώργος Γεννηματάς αν ήταν στη ζωή και στη θέση τους. Δηλαδή ειρωνεύονται και λοιδορούν, χωρίς κανένα σεβασμό, την αριστερά, στρέφοντας τον λαό εναντίον της, θέτοντας έτσι εαυτόν εκτός του προοδευτικού χώρου. Αντί να ομογενοποιούν, αποσυσπειρώνουν τον δημοκρατικό χώρο, συχνά καθυβρίζοντάς τον. «Τους χαρίζουμε» είπε πρόσφατα η Φώφη Γεννηματά στην Σπάρτη, «αυτούς που έφυγαν από εμάς και πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ».

Δεύτερον, η πρόσφατη κυβερνητική συνεργασία μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δημιούργησε ένα αξεπέραστο κακό προηγούμενο για τις λαϊκές προοδευτικές δυνάμεις. Ένα προηγούμενο που, οι ευθυγραμμισμένες σήμερα αντιπολιτευτικά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, συναγωνίζονται αρμονικά προκειμένου να το επαναλάβουν. Καμμία διαφοροποίηση μεταξύ τους, καμμία αντιπαλότητα. Όλες οι πόρτες ανοιχτές για την πανθομολογούμενη καθολικά μελλοντική μετεκλογική τους συνεργασία, υπό τις ευλογίες των ΜΜΕ. Την περίοδο λοιπόν αυτή της ανίερης κυβερνητικής συνεργασίας ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ένα κόμμα της πάλαι ποτέ κινηματικής σοσιαλιστικής ελληνικής αριστεράς, μετατράπηκε σε ουρά της δεξιάς. Αυτό δεν πρόκειται να ξεπεραστεί ποτέ καθώς αλλοίωσε τα βασικά ιδεολογικά και πολιτικά χαρακτηριστικά που ενέπνευσαν τον λαό στη στήριξη που παρείχε μεταπολιτευτικά στο ΠΑΣΟΚ. Το συνθετικό «αριστερά» στην έννοια της κεντροαριστεράς έτσι ακυρώθηκε. Και από την άποψη αυτή η οποιαδήποτε μελλοντική μετεκλογική συνεργασία μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, είναι από την φύση της και επί της ουσίας ναρκοθετημένη. Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος - η ασεβής, υπεροπτική και «ηγεμονική» διάθεση του ΠΑΣΟΚ - για τον οποίο ο Τσίπρας αναγκάστηκε να συνεργαστεί με ένα ετερόκλητο, πλην συνεπές, κόμμα, όπως αυτό των ΑΝΕΛ.

Τρίτον, η Φώφη Γεννηματά έχει προσωπική ευθύνη για τις χαρακτηριστικές σκληρές εκφράσεις και το προκλητικό ύφος της με το οποίο απευθύνεται στον Τσίπρα, την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τον κόσμο τη αριστεράς. Το ΠΑΣΟΚ της Φώφης δεν αμφισβητεί απλώς την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τον Έλληνα πρωθυπουργό, αλλά θέλει να τον διασύρει και μαζί του ολόκληρη την αριστερά. Με τον τρόπο αυτό έκοψε σκόπιμα, προκειμένου να συγκρατήσει τις εναπομείνασες δυνάμεις, όλες τις γέφυρες μελλοντικής συνεργασίας με έναν συγγενή πολιτικό χώρο, αυτόν της έστω «κακής» αριστεράς. Για ποια λοιπόν κεντροαριστερά μιλάμε; «Ο Τσίπρας», είπε προχθές η Φώφη Γεννηματά, «είναι ψεύτης και εξαπατά τον λαό διότι η έξοδος από το μνημόνιο είναι ‘μαιμού’». Και συνέχισε πως «πρόκειται για μια επικίνδυνη κυβέρνηση της αριστεράς που πρέπει να φύγει».

Θεωρώ λοιπόν πως η ηγετική ομάδα της λεγόμενης κεντροαριστεράς δεν είναι σε θέση πλέον να μπει σε διάλογο στο εσωτερικό της για το ενδεχόμενο διαμόρφωσης προοδευτικού κοινωνικού πόλου με την πιθανότητα διακυβέρνησης μετά το τέλος των μνημονίων. Έχει εκτεθεί πλέον ανεπανόρθωτα.

Αν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται μόνος του, υπερπηδώντας σταθερά ένα - ένα και τα τελευταία μνημονιακά εμπόδια της κρίσης να μας βγάλει στο ξέφωτο. Από εκεί και μετά, κηρύσσοντας την πολιτική του ξανά αντεπίθεση, να εδραιώσει την πολιτική του ηγεμονία με το δικό του εφαρμοστέο πρόγραμμα στον πολιτικό χάρτη της Ελλάδας. Το αν θα στεφθεί νικητής θα εξαρτηθεί από τους ... κριτές. Δεν είναι δα και πολύ δύσκολο!

Η APELA προτείνει

image

Eτικέτες :
images Άρθρα
01-03-2024

Κοντούλα λεμονιά

images Άρθρα
19-01-2024

Αϊ Γιάννη μου

images Άρθρα
19-01-2024

Η «ΜΑΣΚΑ»

images Άρθρα
10-01-2024

Η Ρώμη του 2024