Γράφει ο Χρήστος Α. Πλειώτας,
Δικηγόρος

Σεβαστέ μου και Ευπροσήγορε Πρόεδρε.
Συγκλονισμένος βαθύτατα απ’ την είδηση του θανάτου Σου, καταθέτω εις μνήμην Σου λόγο ενθύμιο και λιτό: γιατί οι παλιοί  πρέπει να μην λησμονούν και οι νεώτεροι να θυμούνται.

Το γνωρίζεις ότι Σε αγαπούσα μ’ έναν δικό μου μυστικό τρόπο.

Ερχόμουν συχνά στο γραφείο Σου για να σε δω, να μιλήσουμε, να σε συμβουλευτώ. Κι όταν έπαψες να είσαι μαχόμενος Δικηγόρος σε έβλεπα στην πόρτα Σου αγέρωχος «να κοιτάζεις την Σπάρτη» απ’ την Λεωνίδου και έσπευδα κοντά Σου για να τα πούμε λίγο.

Αείμνηστε Πρόεδρέ μου: Την ώρα τούτη επέτρεψέ μου παραβιάζοντας τις αρχές Σου να αποκαλύψω την σεμνότητα που σε χαρακτήριζε, την ειλικρίνεια που σε διέκρινε, την λεβεντιά που σε ξεχώριζε.

Σεμνότητα, ειλικρίνεια, λεβεντιά αυτές ήταν οι σπάνιες και ξεχωριστές αρετές Σου. Αυτή είναι η πολύτιμη παρακαταθήκη που αφήνεις πίσω σου σ’ όλους εμάς που συνεχίζουμε.

Σταύρος Λυκούργου Μηνακάκης: Δωρικός «Ψυχή τε και Σώματι». Ψηλός, δυνατός, σοβαρός, λιγομίλητος, επιβλητικός, αποφασιστικός, νομικά εμπεριστατωμένος, μαχητικός, ουσιαστικός, τίμιος.

Υπηρέτησες την μαχόμενη Δικηγορία μία ολόκληρη ζωή, με τον πλέον κόσμιο και επιτυχημένο τρόπο.

Ως Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Σπάρτης επί είκοσι τέσσερα (24) έτη κράτησες τον Δικηγορικό Σύλλογο ενωμένο, γιατί ήσουν ίσος, δίκαιος, εύστοχος και μετρημένος.

Ανιδιοτελής και ανεπηρέαστος απ’ την ματαιοδοξία του κόσμου τούτου, απείχες από κάθε εγωιστική προβολή των έργων και των ημερών σου.

Ήξερες ότι η μεγαλύτερη διάκριση είναι η σεμνότητα, το ήθος και η ευπρέπεια.

Αληθινός υπερασπιστής της Αξιοπρέπειας του Δικηγόρου, εχθρός του θεατρινισμού, του «φαίνεσθαι» και της υποκρισίας, «έκλεισες την αυλαία», κληροδοτώντας σ’ όλους μας την ηθική Σου ποιότητα και τις αξίες Σου.

Θα είσαι πάντα μοναδικός και αξέχαστος.