notification icon
Θα θέλατε να σας ενημερώνουμε για τα έκτακτα γεγονότα ;

Δαμιανάκος: Εις το όνομα του θεού!

slider_image

Μοιράσου το άρθρο:

22-12-2016

του Χαρίλαου Δαμιανάκου

«Καλή πραμάτεια, ο θεός, και τελειωμό δεν έχει» Ν. Καζαντζάκης

Δεκάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν πρόσφατα, με κίνητρο το θεολογικό μίσος που όπλισε το χέρι κάποιων πιστών στους προφήτες τους, και στους θεούς τους. Και αυτό θα συνεχιστεί στο μέλλον με  αθώα θύματα, μιας και η επέμβαση από τις δυτικές δυνάμεις και υπερδυνάμεις, σε κράτη που εμποδίζουν τα συμφέροντα τους, δημιουργούν μίσος και αντιθέσεις. Γιατί ζωή και θάνατος, δημιουργία και καταστροφή πάνε μαζί.

Το ίδιο βέβαια συνέβαινε και στο παρελθόν από διάφορες πλευρές. Σταυροφόροι χριστιανοί έσφαζαν μουσουλμάνους, μουσουλμάνοι εναντίων χριστιανών, βυζαντινοί εναντίων «εθνικών ελλήνων», καθολικοί εναντίων ορθοδόξων, μεγάλες δυνάμεις κηρύσσουν τον πόλεμο εναντίων πιο αδύναμων κρατών με την βοήθεια του θεού, κλπ. Πολλά δε από αυτά τα κράτη έχουν και σημαίες με θρησκευτικά σύμβολα. Ο θεός τους εναντίων άλλου θεού. Και μετά το πέρας των επιχειρήσεων, πάλι δοξάζουν τον θεό τους για την βοήθειά του, εναντίων των... αλλοθρήσκων.

Άλλοι πάλι  θεολογικά αφιονισμένοι, αρέσκονται να ισοπεδώνουν αρχαία μνημεία όπως οι τζιχαντιστές στην Παλμύρα ή οι χριστιανοί τα προηγούμενα χρόνια στα μνημεία της κλασσικής Ελλάδος. Π.χ. όπως το 415 μ.Χ. με οδηγίες του επισκόπου Αλεξανδρείας Κύριλλου βασανίζουν φρικτά, κατακρεουργούν και ρίχνουν στην πυρά την φιλόσοφο και μαθηματικό Υπατία. Ο άγιος Αντώνιος, γράφει ο Θεοδώρητος, έστειλε δυο μοναχούς και σε μια νησίδα του Νείλου, κατάμεστη από αρχαία ελληνικά μνημεία και κατέστρεψαν τα πάντα. Ο επίσκοπος Πορφύριος, (κατατάσσεται στους αγίους και αυτός!) με το συναξάρι του κατέστρεψε τους οχτώ περικαλλείς ναούς, όλα τα έργα τέχνης, στη Γάζα, και έριξε στην πυρά όλα τα βιβλία αρχαίων συγγραφέων. Και «εις το όνομα του θεού!», ο πατριάρχης Αλεξάνδρειας Θεόφιλος ,πρωτοστάτησε σε πρωτοφανείς βαρβαρότητες κατά των αρχαίων ελληνικών μνημείων της Αιγύπτου και πυρπόλησε την βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Μέγας διώκτης και κατεδαφιστής  αρχαίων μνημείων ο Ιωάννης Χρυσόστομος.

Έγραφε για τους πιστούς της παλιάς θρησκείας (τους Έλληνες): «Είναι στιγματισμένοι, χειρότεροι από χοίρους... Είναι άξιοι λιθοβολισμού» Θριαμβολογεί ο άγιος Βασίλειος: «Τα αγάλματα γκρεμίστηκαν, οι βωμοί έπεσαν, τα δαιμόνια τρέπονται εις φυγείν». Και ο μέγας Αθανάσιος: «Εκ σωρών και εκ λειψάνων και εικόνων πολλάκις δαίμονες απελαύνονται». (Προς Αντίοχον).

Φράγκοι και Οθωμανοί θα συνεχίσουν τις βαρβαρότητες τους επόμενους αιώνες, «εις το όνομα του θεού!». Στο ασβεστοκάμινο ρίχνονται κίονες και αγάλματα για να φτιάξουν εκκλησίες, τεμένη, τζαμιά και λουτρά. Όπου υπήρχε κεφαλή αγάλματος λιθοβολήθηκε λόγω θρησκείας.

Ο σκοπός είναι πάντα ο ίδιος. Ο διωγμός των απίστων «Εις το όνομα του θεού!». Σήμερα που ο άνθρωπος μέσω της επιστήμης αρχίζει το ταξίδι προς τα άστρα, ο διωγμός των απίστων «με την βοήθεια του θεού», πάντα, συνεχίζεται. Δεκάδες οικογένειες θα συντριβούν στη λύπη και τον μαρασμό από αυτό το θεολογικό μίσος που αποβλακώνει, τον άνθρωπο και υποτάσσει τον νου στον φόβο και την τυφλή πίστη. Ούτε υφίσταται διαφορά από τον απλό πιστό έως τον φανατικό.

Κι όλα αυτά άρχισαν με την κατάρρευση του κλασικού κόσμου της αρχαίας Ελλάδος. Ίσως ελάχιστοι ακόμη και σήμερα έχουν κατανοήσει την πληρότητα και την τελειότητα του ελληνικού πολιτισμού. Τι δηλαδή πίστευαν οι έλληνες στο θέμα της θρησκείας και πως αυτή, έγινε το σκαλοπάτι για την ελληνική πνευματική έκρηξη. Η οποία αποτελεί και το θεμέλιο του σημερινού ανθρώπινου πολιτισμού. Η λέξη θεός, είναι από το ρήμα «θέω», που σημαίνει «τρέχω», γιατί οι πρώτοι «θεοί» που λάτρεψε ο άνθρωπος , ο ήλιος τα άστρα, η σελήνη, «έτρεχαν», στον ουρανό. Όπως π.χ. η λέξη «βοήθεια», «βοή +θέω», τρέχω προς την βοή -την κραυγή.

Οι έλληνες αντί της λέξης θεός χρησιμοποιούσαν την λέξη ΛΟΓΟΣ. Τόσο στα γραπτά των προσωκρατικών φιλοσόφων όσο και αργότερα. Ο Λόγος εκφράζει το σκοπό ή το τέλος των πράξεων, αλλά και την αρχή, την αιτία, το μέσο, ή το νόμο που τις διέπει. Ο Λόγος αποτελεί το θεμελιακό κριτήριο για την εύρεση και εξάσκηση του μέτρου στην ανθρώπινη ζωή.Την μεσότητα ως προϋπόθεση της ευτυχίας που μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω του ορθού λόγου-μέτρου,(αναλογικά), που θα υποδείξει στον άνθρωπο σε ποιο βαθμό, σε ποια ανα-λογία ,πρέπει να εκδηλώνει κάθε συναίσθημα ή παρόρμηση του, είναι δηλαδή η ουσία της αρετής, ο γεννήτορας, της ευτυχίας.. Είναι εκείνο το «λογιστικό» μέρος της ψυχής που υποτάσσει το «Ά-λογο», εκείνο το τμήμα που είναι υπεύθυνο, για το μίσος, τον φθόνο, την σπατάλη, την αμορφωσιά, την κραιπάλη, την απληστία, το άμετρο, το δυσ-ανάλογο.

Με λίγα λόγια ο Λόγος θεωρείτο ως η σταθεροποιητική αρχή του κόσμου ή η αρετή της ανθρώπινης ψυχής. Θεμελιωτής του Λόγου θεωρείται ο Παρμενίδης, που υποστήριξε ότι η ανθρώπινη ύπαρξη αποτελείται από τρεις πρωταρχικές δυνάμεις , το ΄΄νοείν΄΄, το ΄΄λεγειν΄΄ και το ΄΄είναι΄΄ . Ο Λόγος, ο έναρθρος,  λοιπόν είναι το τελικό στάδιο έκφρασης της ύπαρξης , δηλαδή η ομιλία, η εξωτερίκευση του  ΄΄νοείν΄΄.  Με απλά λόγια οι έλληνες είχαν ορίσει ως θεό, την αρετή, που έρχεται στον άνθρωπο, (στο ΄΄είναι ΄΄), μέσω του ΄΄λέγειν΄΄ και του ΄΄νοείν΄΄. Μέσω του Λόγου. Και ως θρησκεία τους, όρισαν την αισθητική προσέγγιση των φυσικών φαινομένων. Ως Αφροδίτη, το Κάλλος, ως Απόλλων την αιώνια νεότητα, ως Αθηνά τον νου -διάνοια, κλπ.

Όλα αυτά γέννησαν την τέχνη, τα αριστουργήματα, την ομορφιά του κλασικού κόσμου. Ο Λόγος, γέννησε, το ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ, ΤΟ ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ, ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ. Γέννησε το ανθρώπινο πνεύμα. Έπλασε τον Μέγα Αλέξανδρο για να πει ότι: «εγώ καταμερίζω τους ανθρώπους όλων των φυλών με ένα μόνο κριτήριο. Την Αρετή!»

Γιατί μόνο οι έλληνες λάτρεψαν γυμνούς θεούς. Αυτό το ανακάλυψαν κάποιοι στη Αναγέννηση και τον 19ο αι, οι γερμανοί με την έκρηξη αρχαιογνωσίας. Όμως ουσιαστικά από την κλασσική Ελλάδα   μέχρι σήμερα μαίνεται ο κοινός πόλεμος των σημερινών θρησκειών -ισμών, της υποκρισίας, απέναντι στην ελληνική ηθική. Καμιά θρησκεία δεν τόλμησε να γυμνώσει τους θεούς της. Διότι δεν αντέχουν την  γυμνή φυσική αλήθεια. Αντέγραψαν, πλαστογράφησαν, λεηλάτησαν  έφτιαξαν περίλαμπρους ναούς αλλά αυτό- εγκλωβίστηκαν στο ίδιο τους το σκοτάδι. Γιατί απλούστατα, βασίζονται στο «Ά-λογο» , μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης. Στα πάθη, στο θεολογικό μίσος, στην υποκρισία,  στην απληστία, στην... αποκάλυψη.

Αυτός είναι ο λόγος  για τα τρομαχτικά εγκλήματα που γίνονται ακόμη και σήμερα στον 21ο αιώνα. Γιατί όταν κάτι δεν είναι αληθινό και μέρος της φύσης, δεν ανήκει στη συμπαντική αρμονία. Η αρμονία της φύσης σημαίνει πολλαπλότητα και ισχυρή ενότητα. Όλα στην φύση συνεργάζονται αρμονικά και όλα τα ενώνει ο έρωτας. ΟΛΑ. Εκτός από τους «θεούς» που επινόησαν οι άνθρωποι.

Γι αυτό και οι θρησκείες δεν θα γίνουν ποτέ μέρος αυτής της αρμονίας. «Εκείνος που στέκεται ακόμη στη θεολογική ή στη μαγική εκδοχή σχετικά με την καταγωγή του μυαλού μας, και συνεχίζει να αγνοεί τις αστραφτερές κατακτήσεις της γεωλογίας ,της παλαιοντολογίας, της βιολογίας, της αστροφυσικής, της κοσμολογίας και όλων των άλλων συναφών επιστημών, στα φαινόμενα ημπορεί να ‘ναι δίποδο. Στην ουσία όμως έμεινε ένα κραυγαλέο τετράποδο», όπως γράφει ο Λιαντίνης.

Γιατί κάθε διαίρεση  «εις το όνομα του θεού!», θα φέρνει σύγκρουση, προς μεγάλη χαρά των εξουσιών που την χρησιμοποιούν για τα συμφέροντα τους, όπως είπαμε στην αρχή. Και φυσικά, «εις το όνομα του θεού!», κάθε εξουσίας, επικυρίαρχος είναι ο παγκόσμιος θεός που λέγεται χρήμα.

Και οι συγκρούσεις, εις το όνομα του «Αλλαχού Ακμπάρ», ή για την «δόξα του Χριστού» κλπ, σκοτώνουν τους ανθρώπους και γεμίζουν τα ταμεία των αμυντικών βιομηχανιών. Πόσο επίκαιρος ακούγεται ο Βάρναλης «..για τ΄ αφέντη το φαΐ να σκοτώνονται οι λαοί...». Αλλά ακόμη και ο νεοελληνισμός διέφθειρε τον ελληνισμό, για να είμαστε δίκαιοι.

Αλλά δεν είναι εύκολο να γδάρεις το μυαλό σου από τον σοφά που στο έχουν  επιχρίσει σε διάφορες στρώσεις. Είναι πιο εύκολο να διασπαστεί το άτομο παρά μια προκατάληψη. Ούτε είναι εύκολο να ξεφύγεις από τα νύχια του «Ά-λογου». Όσο η ανθρωπότητα δεν επιστρέφει στον Λόγο, στην αρετή της κλασικής Ελλάδος τόσο θα βυθίζεται στην περιδίνηση της αυτοκαταστροφής. Γιατί άλλο «πράγμα η ημέρα και το φως και άλλο πράγμα η νύχτα και οι μαύροι βρικόλακες» (Λιαντίνης).

Τι είναι όμως αυτό που μπορεί να φέρει τον Λόγο, την αρμονία στον κόσμο; και τι είναι αυτό που θα εξουδετερώσει τον φόβο του ανθρώπου για τον θάνατο, αφού εκεί ποντάρουν οι θρησκείες.

Την απάντηση την έδωσαν οι αρχαίοι έλληνες με τον θεό -Λόγο. Και την επανέλαβε ο Κρισναμούρτι: «αν ο άνθρωπος δεν αλλάξει ριζικά αν δεν φέρει μια θεμελιακή μεταβολή στον εαυτό του, όχι με τον θεό, ούτε με τις προσευχές -όλα αυτά είναι πάρα πολύ παιδιάστικα, πάρα πολύ ανώριμα- τότε θα καταστραφούμε. Μια ψυχολογική επανάσταση είναι δυνατή τώρα, όχι χίλια χρόνια αργότερα. Έχουμε ήδη ζήσει χιλιάδες χρόνια και είμαστε ακόμη βάρβαροι. Και αύριο και σε χίλια ακόμη αύριο... Αν δεν σταματήσω τον πόλεμο σήμερα, θα πάω στον πόλεμο αύριο. Το μέλλον λοιπόν πολύ απλά είναι τώρα».


ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΔΑΜΙΑΝΑΚΟΣ
E mail: pilotdamian@yahoo.com
του Χαρίλαου Δαμιανάκου

«Καλή πραμάτεια, ο θεός, και τελειωμό δεν έχει» Ν. Καζαντζάκης

Δεκάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν πρόσφατα, με κίνητρο το θεολογικό μίσος που όπλισε το χέρι κάποιων πιστών στους προφήτες τους, και στους θεούς τους. Και αυτό θα συνεχιστεί στο μέλλον με  αθώα θύματα, μιας και η επέμβαση από τις δυτικές δυνάμεις και υπερδυνάμεις, σε κράτη που εμποδίζουν τα συμφέροντα τους, δημιουργούν μίσος και αντιθέσεις. Γιατί ζωή και θάνατος, δημιουργία και καταστροφή πάνε μαζί.

Το ίδιο βέβαια συνέβαινε και στο παρελθόν από διάφορες πλευρές. Σταυροφόροι χριστιανοί έσφαζαν μουσουλμάνους, μουσουλμάνοι εναντίων χριστιανών, βυζαντινοί εναντίων «εθνικών ελλήνων», καθολικοί εναντίων ορθοδόξων, μεγάλες δυνάμεις κηρύσσουν τον πόλεμο εναντίων πιο αδύναμων κρατών με την βοήθεια του θεού, κλπ. Πολλά δε από αυτά τα κράτη έχουν και σημαίες με θρησκευτικά σύμβολα. Ο θεός τους εναντίων άλλου θεού. Και μετά το πέρας των επιχειρήσεων, πάλι δοξάζουν τον θεό τους για την βοήθειά του, εναντίων των... αλλοθρήσκων.

Άλλοι πάλι  θεολογικά αφιονισμένοι, αρέσκονται να ισοπεδώνουν αρχαία μνημεία όπως οι τζιχαντιστές στην Παλμύρα ή οι χριστιανοί τα προηγούμενα χρόνια στα μνημεία της κλασσικής Ελλάδος. Π.χ. όπως το 415 μ.Χ. με οδηγίες του επισκόπου Αλεξανδρείας Κύριλλου βασανίζουν φρικτά, κατακρεουργούν και ρίχνουν στην πυρά την φιλόσοφο και μαθηματικό Υπατία. Ο άγιος Αντώνιος, γράφει ο Θεοδώρητος, έστειλε δυο μοναχούς και σε μια νησίδα του Νείλου, κατάμεστη από αρχαία ελληνικά μνημεία και κατέστρεψαν τα πάντα. Ο επίσκοπος Πορφύριος, (κατατάσσεται στους αγίους και αυτός!) με το συναξάρι του κατέστρεψε τους οχτώ περικαλλείς ναούς, όλα τα έργα τέχνης, στη Γάζα, και έριξε στην πυρά όλα τα βιβλία αρχαίων συγγραφέων. Και «εις το όνομα του θεού!», ο πατριάρχης Αλεξάνδρειας Θεόφιλος ,πρωτοστάτησε σε πρωτοφανείς βαρβαρότητες κατά των αρχαίων ελληνικών μνημείων της Αιγύπτου και πυρπόλησε την βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Μέγας διώκτης και κατεδαφιστής  αρχαίων μνημείων ο Ιωάννης Χρυσόστομος.

Έγραφε για τους πιστούς της παλιάς θρησκείας (τους Έλληνες): «Είναι στιγματισμένοι, χειρότεροι από χοίρους... Είναι άξιοι λιθοβολισμού» Θριαμβολογεί ο άγιος Βασίλειος: «Τα αγάλματα γκρεμίστηκαν, οι βωμοί έπεσαν, τα δαιμόνια τρέπονται εις φυγείν». Και ο μέγας Αθανάσιος: «Εκ σωρών και εκ λειψάνων και εικόνων πολλάκις δαίμονες απελαύνονται». (Προς Αντίοχον).

Φράγκοι και Οθωμανοί θα συνεχίσουν τις βαρβαρότητες τους επόμενους αιώνες, «εις το όνομα του θεού!». Στο ασβεστοκάμινο ρίχνονται κίονες και αγάλματα για να φτιάξουν εκκλησίες, τεμένη, τζαμιά και λουτρά. Όπου υπήρχε κεφαλή αγάλματος λιθοβολήθηκε λόγω θρησκείας.

Ο σκοπός είναι πάντα ο ίδιος. Ο διωγμός των απίστων «Εις το όνομα του θεού!». Σήμερα που ο άνθρωπος μέσω της επιστήμης αρχίζει το ταξίδι προς τα άστρα, ο διωγμός των απίστων «με την βοήθεια του θεού», πάντα, συνεχίζεται. Δεκάδες οικογένειες θα συντριβούν στη λύπη και τον μαρασμό από αυτό το θεολογικό μίσος που αποβλακώνει, τον άνθρωπο και υποτάσσει τον νου στον φόβο και την τυφλή πίστη. Ούτε υφίσταται διαφορά από τον απλό πιστό έως τον φανατικό.

Κι όλα αυτά άρχισαν με την κατάρρευση του κλασικού κόσμου της αρχαίας Ελλάδος. Ίσως ελάχιστοι ακόμη και σήμερα έχουν κατανοήσει την πληρότητα και την τελειότητα του ελληνικού πολιτισμού. Τι δηλαδή πίστευαν οι έλληνες στο θέμα της θρησκείας και πως αυτή, έγινε το σκαλοπάτι για την ελληνική πνευματική έκρηξη. Η οποία αποτελεί και το θεμέλιο του σημερινού ανθρώπινου πολιτισμού. Η λέξη θεός, είναι από το ρήμα «θέω», που σημαίνει «τρέχω», γιατί οι πρώτοι «θεοί» που λάτρεψε ο άνθρωπος , ο ήλιος τα άστρα, η σελήνη, «έτρεχαν», στον ουρανό. Όπως π.χ. η λέξη «βοήθεια», «βοή +θέω», τρέχω προς την βοή -την κραυγή.

Οι έλληνες αντί της λέξης θεός χρησιμοποιούσαν την λέξη ΛΟΓΟΣ. Τόσο στα γραπτά των προσωκρατικών φιλοσόφων όσο και αργότερα. Ο Λόγος εκφράζει το σκοπό ή το τέλος των πράξεων, αλλά και την αρχή, την αιτία, το μέσο, ή το νόμο που τις διέπει. Ο Λόγος αποτελεί το θεμελιακό κριτήριο για την εύρεση και εξάσκηση του μέτρου στην ανθρώπινη ζωή.Την μεσότητα ως προϋπόθεση της ευτυχίας που μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω του ορθού λόγου-μέτρου,(αναλογικά), που θα υποδείξει στον άνθρωπο σε ποιο βαθμό, σε ποια ανα-λογία ,πρέπει να εκδηλώνει κάθε συναίσθημα ή παρόρμηση του, είναι δηλαδή η ουσία της αρετής, ο γεννήτορας, της ευτυχίας.. Είναι εκείνο το «λογιστικό» μέρος της ψυχής που υποτάσσει το «Ά-λογο», εκείνο το τμήμα που είναι υπεύθυνο, για το μίσος, τον φθόνο, την σπατάλη, την αμορφωσιά, την κραιπάλη, την απληστία, το άμετρο, το δυσ-ανάλογο.

Με λίγα λόγια ο Λόγος θεωρείτο ως η σταθεροποιητική αρχή του κόσμου ή η αρετή της ανθρώπινης ψυχής. Θεμελιωτής του Λόγου θεωρείται ο Παρμενίδης, που υποστήριξε ότι η ανθρώπινη ύπαρξη αποτελείται από τρεις πρωταρχικές δυνάμεις , το ΄΄νοείν΄΄, το ΄΄λεγειν΄΄ και το ΄΄είναι΄΄ . Ο Λόγος, ο έναρθρος,  λοιπόν είναι το τελικό στάδιο έκφρασης της ύπαρξης , δηλαδή η ομιλία, η εξωτερίκευση του  ΄΄νοείν΄΄.  Με απλά λόγια οι έλληνες είχαν ορίσει ως θεό, την αρετή, που έρχεται στον άνθρωπο, (στο ΄΄είναι ΄΄), μέσω του ΄΄λέγειν΄΄ και του ΄΄νοείν΄΄. Μέσω του Λόγου. Και ως θρησκεία τους, όρισαν την αισθητική προσέγγιση των φυσικών φαινομένων. Ως Αφροδίτη, το Κάλλος, ως Απόλλων την αιώνια νεότητα, ως Αθηνά τον νου -διάνοια, κλπ.

Όλα αυτά γέννησαν την τέχνη, τα αριστουργήματα, την ομορφιά του κλασικού κόσμου. Ο Λόγος, γέννησε, το ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ, ΤΟ ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ, ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ. Γέννησε το ανθρώπινο πνεύμα. Έπλασε τον Μέγα Αλέξανδρο για να πει ότι: «εγώ καταμερίζω τους ανθρώπους όλων των φυλών με ένα μόνο κριτήριο. Την Αρετή!»

Γιατί μόνο οι έλληνες λάτρεψαν γυμνούς θεούς. Αυτό το ανακάλυψαν κάποιοι στη Αναγέννηση και τον 19ο αι, οι γερμανοί με την έκρηξη αρχαιογνωσίας. Όμως ουσιαστικά από την κλασσική Ελλάδα   μέχρι σήμερα μαίνεται ο κοινός πόλεμος των σημερινών θρησκειών -ισμών, της υποκρισίας, απέναντι στην ελληνική ηθική. Καμιά θρησκεία δεν τόλμησε να γυμνώσει τους θεούς της. Διότι δεν αντέχουν την  γυμνή φυσική αλήθεια. Αντέγραψαν, πλαστογράφησαν, λεηλάτησαν  έφτιαξαν περίλαμπρους ναούς αλλά αυτό- εγκλωβίστηκαν στο ίδιο τους το σκοτάδι. Γιατί απλούστατα, βασίζονται στο «Ά-λογο» , μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης. Στα πάθη, στο θεολογικό μίσος, στην υποκρισία,  στην απληστία, στην... αποκάλυψη.

Αυτός είναι ο λόγος  για τα τρομαχτικά εγκλήματα που γίνονται ακόμη και σήμερα στον 21ο αιώνα. Γιατί όταν κάτι δεν είναι αληθινό και μέρος της φύσης, δεν ανήκει στη συμπαντική αρμονία. Η αρμονία της φύσης σημαίνει πολλαπλότητα και ισχυρή ενότητα. Όλα στην φύση συνεργάζονται αρμονικά και όλα τα ενώνει ο έρωτας. ΟΛΑ. Εκτός από τους «θεούς» που επινόησαν οι άνθρωποι.

Γι αυτό και οι θρησκείες δεν θα γίνουν ποτέ μέρος αυτής της αρμονίας. «Εκείνος που στέκεται ακόμη στη θεολογική ή στη μαγική εκδοχή σχετικά με την καταγωγή του μυαλού μας, και συνεχίζει να αγνοεί τις αστραφτερές κατακτήσεις της γεωλογίας ,της παλαιοντολογίας, της βιολογίας, της αστροφυσικής, της κοσμολογίας και όλων των άλλων συναφών επιστημών, στα φαινόμενα ημπορεί να ‘ναι δίποδο. Στην ουσία όμως έμεινε ένα κραυγαλέο τετράποδο», όπως γράφει ο Λιαντίνης.

Γιατί κάθε διαίρεση  «εις το όνομα του θεού!», θα φέρνει σύγκρουση, προς μεγάλη χαρά των εξουσιών που την χρησιμοποιούν για τα συμφέροντα τους, όπως είπαμε στην αρχή. Και φυσικά, «εις το όνομα του θεού!», κάθε εξουσίας, επικυρίαρχος είναι ο παγκόσμιος θεός που λέγεται χρήμα.

Και οι συγκρούσεις, εις το όνομα του «Αλλαχού Ακμπάρ», ή για την «δόξα του Χριστού» κλπ, σκοτώνουν τους ανθρώπους και γεμίζουν τα ταμεία των αμυντικών βιομηχανιών. Πόσο επίκαιρος ακούγεται ο Βάρναλης «..για τ΄ αφέντη το φαΐ να σκοτώνονται οι λαοί...». Αλλά ακόμη και ο νεοελληνισμός διέφθειρε τον ελληνισμό, για να είμαστε δίκαιοι.

Αλλά δεν είναι εύκολο να γδάρεις το μυαλό σου από τον σοφά που στο έχουν  επιχρίσει σε διάφορες στρώσεις. Είναι πιο εύκολο να διασπαστεί το άτομο παρά μια προκατάληψη. Ούτε είναι εύκολο να ξεφύγεις από τα νύχια του «Ά-λογου». Όσο η ανθρωπότητα δεν επιστρέφει στον Λόγο, στην αρετή της κλασικής Ελλάδος τόσο θα βυθίζεται στην περιδίνηση της αυτοκαταστροφής. Γιατί άλλο «πράγμα η ημέρα και το φως και άλλο πράγμα η νύχτα και οι μαύροι βρικόλακες» (Λιαντίνης).

Τι είναι όμως αυτό που μπορεί να φέρει τον Λόγο, την αρμονία στον κόσμο; και τι είναι αυτό που θα εξουδετερώσει τον φόβο του ανθρώπου για τον θάνατο, αφού εκεί ποντάρουν οι θρησκείες.

Την απάντηση την έδωσαν οι αρχαίοι έλληνες με τον θεό -Λόγο. Και την επανέλαβε ο Κρισναμούρτι: «αν ο άνθρωπος δεν αλλάξει ριζικά αν δεν φέρει μια θεμελιακή μεταβολή στον εαυτό του, όχι με τον θεό, ούτε με τις προσευχές -όλα αυτά είναι πάρα πολύ παιδιάστικα, πάρα πολύ ανώριμα- τότε θα καταστραφούμε. Μια ψυχολογική επανάσταση είναι δυνατή τώρα, όχι χίλια χρόνια αργότερα. Έχουμε ήδη ζήσει χιλιάδες χρόνια και είμαστε ακόμη βάρβαροι. Και αύριο και σε χίλια ακόμη αύριο... Αν δεν σταματήσω τον πόλεμο σήμερα, θα πάω στον πόλεμο αύριο. Το μέλλον λοιπόν πολύ απλά είναι τώρα».


ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΔΑΜΙΑΝΑΚΟΣ
E mail: pilotdamian@yahoo.com

Η APELA προτείνει

image

Eτικέτες :
images Άρθρα
01-03-2024

Κοντούλα λεμονιά

images Άρθρα
19-01-2024

Αϊ Γιάννη μου

images Άρθρα
19-01-2024

Η «ΜΑΣΚΑ»

images Άρθρα
10-01-2024

Η Ρώμη του 2024