του Γιώργου Πουλοκέφαλου

Τώρα που «κάθισε ο μπουχός» της ποδοσφαιρικής αναταραχής της πόλης μας, τώρα που ένας  κατά τα άλλα ήρεμος ποδοσφαιρικός αγώνας πέρασε στην ιστορία, είναι καιρός για μια ακόμη  αναμέτρηση! Αυτής της λογικής απέναντι στον παραλογισμό και την προκλητική ανευθυνότητα!

Τα λάθη που προηγήθηκαν από τον ίδιο τον αγώνα απανωτά και συσσωρευμένα! Οι δηλώσεις υπενθύμισης τύπου «παράγκας» που προηγήθηκαν που πυροδότησαν το κλίμα! Λες και όλες τις  αμαρτίες του ποδοσφαίρου θα τις λύναμε στη Σπάρτη! Λες και όλος ο άλλος κόσμος του αθλήματος είναι «Αγγελικά πλασμένος»!

Και ακλούθησαν μετά τα υβριστικά συνθήματα της υποδοχής! Και τέλος η άκαιρη παραίτηση πριν τον αγώνα που μεταξύ άλλων Χριστουγεννιάτικων στολισμών χαρακτήριζε συλλήβδην και όλους τους Σπαρτιάτες αχάριστους!!!!

Κατ΄ αρχήν δεν θα έπρεπε να υπάρξουν οι δηλώσεις πριν, δεν υπήρχε κανένας λόγος, δεν εξυπηρετούσε τίποτα εκτός και εάν κάποιοι στο πίσω μέρος του μυαλού τους πρόδηλα είχαν άλλες σκέψεις!

Διχάστηκε η τοπική μας κοινωνία χωρίς εμφανή αιτία!

Οι φίλαθλοι Σπαρτιάτες, τα νέα παιδιά ακόμη και «οπαδοί» της φιλοξενούμενης ομάδας, μιας μεγάλης ομολογουμένως ομάδας με την ιστορία που κουβαλάει, έπρεπε να πάνε στην υποδοχή να  δουν από κοντά τα ινδάλματα τους να εκφράσουν την αγάπη τους στην ομάδα της καρδιάς τους, να  πουν ακόμη και συνθήματα χωρίς να προκαλούν τον... πολιτισμό, αλλά μέχρι εκεί!

Όταν πάνω από ενθουσιασμό επικυριάρχησαν οι ύβρεις και τα συνθήματα πεζοδρομίου τότε... χάθηκε η μπάλα!

Και μετά ήρθε η παραίτηση!

Πριν από τον αγώνα! Άκαιρη, και ταυτόχρονα καθοριστική  για την ψυχολογία του αγώνα!

Ο κάθε εχέφρων άνθρωπος, που δεν χρειάζεται να είναι φίλαθλος θα μπορούσε να καταλάβει την πικρία του κ. Γιαννακόπουλου όσον αφορά το μέρος των υβριστικών συνθημάτων, αλλά αυτοί  που  τα  εκστόμισαν είναι τόσο λίγοι που σε καμία περίπτωση δεν συμπαρασύρουν μια ολόκληρη πόλη!

Δεν τιμωρείται έτσι μία πόλη και δεν καταδικάζεται και μάλιστα με βαρείς χαρακτηρισμούς.
Η πόλη της Σπάρτης στάθηκε έμπρακτα δίπλα στην ομάδα της και πριν και κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης.

Καιρός λοιπόν γιατί η ιστορία της μπάλας δεν σταματά εδώ να καταλαγιάσουν τα ποδοσφαιρικά πάθη της πόλης μας, να ωριμάσουμε και να δούμε το μέλλον αυτού του τόπου όχι πίσω από τους παραμορφωτικούς φακούς της οπαδικής αντίληψης αλλά της λογικής.

Και τέλος να αφήσουμε τον κάθε φίλαθλο Σπαρτιάτη να στηρίζει την ομάδα της καρδιάς του, αλλά πάνω από όλα και πέρα από όλα να στηρίζει την ομάδα της πόλης του και εντός και εκτός!

Άλλωστε υπάρχουν και τα... διπλά κασκόλ!!!!!