notification icon
Θα θέλατε να σας ενημερώνουμε για τα έκτακτα γεγονότα ;

Πουλοκέφαλος: 43 χρόνια Πολυτεχνείο

slider_image

Μοιράσου το άρθρο:

17-11-2016

Αθροίζονται 43 χρόνια από τότε που του Νοέμβρη η οργή έγινε θούριο του Ρήγα, ξέσπασμα, θρυαλλίδα λύτρωσης......

Ποιους και πόσο αφορά σήμερα η ηρωική εκείνη εξέγερση;

Πόσο αντέχει η μνήμη του 73 στους λάιτ καιρούς που μας περιβάλλουν;

Δύσκολο όσο και αναπόφευκτο το ερώτημα!

43 χρόνια μετά! Η κεφαλή του Σβορώνου, εκεί πλάι στην Πύλη σύμβολο, θα πλημυρίσει από λουλούδια και στεφάνια. Θα γεμίσει με χρώματα και νότες. Κάποιοι θα περιγράψουν τα γεγονότα, κάποιοι θα ανασύρουν μνήμες, κάποιοι θα δακρύσουν, κάποιοι θα αμφισβητήσουν, κάποιοι θα  πουν τη μικρή τους ιστορία με τους δικούς τους συνειρμούς......

Μήπως εκείνοι που έχουν να πουν για το Πολυτεχνείο του 1973 σιωπούν και εκείνοι που έχουν να  πράξουν αδρανούν;

Και εκείνα τα παιδιά, οι «άγουροι», στις 3 το πρωί της 17ης Νοέμβρη1973, που δεν πρόλαβαν να  γευτούν τη χαρά της απελευθέρωσης, της απελευθέρωσης που αυτοί προετοίμασαν και ξεψύχησαν!

Πολυτεχνείο 1973.

Στην ιστορία καταγράφεται ένας νέος σταθμός.

Έκτοτε χρόνος πολύς!

Στο μεσοδιάστημα θα μπορούσαν να είχαν πραγματοποιηθεί πολλά, να είχαν εκπληρωθεί όνειρα, προσδοκίες, διαχρονικά αιτήματα ενός λαού! Φαίνεται πολλά δεν άγγιξαν τους επιγενόμενους  γι΄ αυτό και βούλιαξε αύτανδρη η σημερινή μας ερειπωμένη κοινωνία!

Γιατί με τόση ελαφρότητα ξεστρατίσαμε;

Πόσα οράματα και πόσες ελπίδες, διατυπωμένες με τόση σαφήνεια από εκείνα τα νέα παιδιά!

Έκτοτε χρόνος πολύς!

Με αμβλυμμένες μνήμες και συμπεριφορές!

43 χρόνια μετά.

Το Πολυτεχνείο όμως ζει, γιατί παραμένουν ζωντανά τα αιτήματα του, απαιτήσεις ανατροπής και  διεκδίκησης.

Για τις αξίες της ελευθερίας, της εργασίας, της αγάπης για ζωή και δημιουργία, για τα απαράγραπτα παγιωμένα δικαιώματα. 

Το Πολυτεχνείο θα ζει, για να θυμίζει διαχρονικά τον αναντικατάστατο ρόλο του αγώνα και της συλλογικής προσπάθειας!

Γιατί τίποτα δεν χαρίζεται!
 
Το πολυτεχνείο θα ζει στην προσπάθεια εκείνων που επιμένουν να αντιστέκονται, κόντρα στο  εύκολο ρεύμα της λήθης, που παρασέρνει μακρύτερα η περιρρέουσα ανασφάλεια της σημερινής  πολυπρόσωπης κρίσης και προετοιμάζει μεθοδικά την κοινωνία του ατομισμού, της ιδιώτευσης  και  της παραίτησης.

Γιατί η ελευθερία πέρα από αρετή και τόλμη απαιτεί και αγώνα και όραμα! 

Γιατί η αναμέτρηση αξιών δεν είναι εύκολη υπόθεση, θέλει δουλειά πολλή......!

43 χρόνια μετά!

Ο κόσμος θα φύγει, οι ύμνοι θα κλείσουν,  τα λουλούδια θα μαραθούν...... Η πόρτα όμως, η πόρτα  που τσάκισε το τανκς της χούντας θα μείνει για πάντα εκεί, ως σύμβολο ιερό ενσωματωμένο στη  συλλογική μνήμη και θα θυμίζει διαχρονικά αυτό που δεν πρέπει ποτέ να ξεχαστεί!
 
Το πάθος για τη λευτεριά, την πίστη για τη νίκη!
 
 
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΥΛΟΚΕΦΑΛΟΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ   
Αθροίζονται 43 χρόνια από τότε που του Νοέμβρη η οργή έγινε θούριο του Ρήγα, ξέσπασμα, θρυαλλίδα λύτρωσης......

Ποιους και πόσο αφορά σήμερα η ηρωική εκείνη εξέγερση;

Πόσο αντέχει η μνήμη του 73 στους λάιτ καιρούς που μας περιβάλλουν;

Δύσκολο όσο και αναπόφευκτο το ερώτημα!

43 χρόνια μετά! Η κεφαλή του Σβορώνου, εκεί πλάι στην Πύλη σύμβολο, θα πλημυρίσει από λουλούδια και στεφάνια. Θα γεμίσει με χρώματα και νότες. Κάποιοι θα περιγράψουν τα γεγονότα, κάποιοι θα ανασύρουν μνήμες, κάποιοι θα δακρύσουν, κάποιοι θα αμφισβητήσουν, κάποιοι θα  πουν τη μικρή τους ιστορία με τους δικούς τους συνειρμούς......

Μήπως εκείνοι που έχουν να πουν για το Πολυτεχνείο του 1973 σιωπούν και εκείνοι που έχουν να  πράξουν αδρανούν;

Και εκείνα τα παιδιά, οι «άγουροι», στις 3 το πρωί της 17ης Νοέμβρη1973, που δεν πρόλαβαν να  γευτούν τη χαρά της απελευθέρωσης, της απελευθέρωσης που αυτοί προετοίμασαν και ξεψύχησαν!

Πολυτεχνείο 1973.

Στην ιστορία καταγράφεται ένας νέος σταθμός.

Έκτοτε χρόνος πολύς!

Στο μεσοδιάστημα θα μπορούσαν να είχαν πραγματοποιηθεί πολλά, να είχαν εκπληρωθεί όνειρα, προσδοκίες, διαχρονικά αιτήματα ενός λαού! Φαίνεται πολλά δεν άγγιξαν τους επιγενόμενους  γι΄ αυτό και βούλιαξε αύτανδρη η σημερινή μας ερειπωμένη κοινωνία!

Γιατί με τόση ελαφρότητα ξεστρατίσαμε;

Πόσα οράματα και πόσες ελπίδες, διατυπωμένες με τόση σαφήνεια από εκείνα τα νέα παιδιά!

Έκτοτε χρόνος πολύς!

Με αμβλυμμένες μνήμες και συμπεριφορές!

43 χρόνια μετά.

Το Πολυτεχνείο όμως ζει, γιατί παραμένουν ζωντανά τα αιτήματα του, απαιτήσεις ανατροπής και  διεκδίκησης.

Για τις αξίες της ελευθερίας, της εργασίας, της αγάπης για ζωή και δημιουργία, για τα απαράγραπτα παγιωμένα δικαιώματα. 

Το Πολυτεχνείο θα ζει, για να θυμίζει διαχρονικά τον αναντικατάστατο ρόλο του αγώνα και της συλλογικής προσπάθειας!

Γιατί τίποτα δεν χαρίζεται!
 
Το πολυτεχνείο θα ζει στην προσπάθεια εκείνων που επιμένουν να αντιστέκονται, κόντρα στο  εύκολο ρεύμα της λήθης, που παρασέρνει μακρύτερα η περιρρέουσα ανασφάλεια της σημερινής  πολυπρόσωπης κρίσης και προετοιμάζει μεθοδικά την κοινωνία του ατομισμού, της ιδιώτευσης  και  της παραίτησης.

Γιατί η ελευθερία πέρα από αρετή και τόλμη απαιτεί και αγώνα και όραμα! 

Γιατί η αναμέτρηση αξιών δεν είναι εύκολη υπόθεση, θέλει δουλειά πολλή......!

43 χρόνια μετά!

Ο κόσμος θα φύγει, οι ύμνοι θα κλείσουν,  τα λουλούδια θα μαραθούν...... Η πόρτα όμως, η πόρτα  που τσάκισε το τανκς της χούντας θα μείνει για πάντα εκεί, ως σύμβολο ιερό ενσωματωμένο στη  συλλογική μνήμη και θα θυμίζει διαχρονικά αυτό που δεν πρέπει ποτέ να ξεχαστεί!
 
Το πάθος για τη λευτεριά, την πίστη για τη νίκη!
 
 
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΥΛΟΚΕΦΑΛΟΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ   

Η APELA προτείνει

image

Eτικέτες :
images Άρθρα
01-03-2024

Κοντούλα λεμονιά

images Άρθρα
19-01-2024

Αϊ Γιάννη μου

images Άρθρα
19-01-2024

Η «ΜΑΣΚΑ»

images Άρθρα
10-01-2024

Η Ρώμη του 2024